Szułdrzyński

Szułdrzyński h. Zadora, vel Szołdrzyński, mieli podobno wyjść z dawnego woj. sandomierskiego, później zamieszkiwali m.in. w Wielkopolsce, w pow. wrzesińskim. 

Świda

Świda h. własnego (in. Grabie odmienne), vel Szwida, w W. Ks. Litewskim, w woj. mińskim. Byli przeważnie wyznania kalwińskiego, tj. ewangelicko-reformowanego. Od ostatniej ćwierci XVIII wieku pisali się ze Świdwów. 

Terlikowski

Terlikowski h. Jelita, oraz h. Suchekomnaty, vel Terlikoski, Tyrlikowski etc., na Podlasiu, w ziemi drohickiej i mielnickiej, skąd przenieśli się m.in. na Litwę i Podole. Pisali się z Terlikowa.

Wojszycki

Wojszycki h. Dołęga, a także h. Drzewica oraz h. Korab, vel Wojsicki, Woyszycki, Woysicki, Wojsiecki, Wojsecki, w dawnym woj. łęczyckim. 

Żędzian

Żędzian h. Jastrzębiec (in. Boleścic, Bolesta), vel Żendzian, Zendzian, Żedzian, Rzędzian, Szędzian, Szendzian, Sandzian etc., drobna szlachta podlaska, występująca w aktach już w 1445 r. Pisali się z Żędzian w ziemi bielskiej. Są pewnie jednego pochodzenia z Kierzkowskimi, Sądzińskimi (Sądzyńskimi) i Zajkowskimi herbu Jastrzębiec. Niektórzy z nich zwali się później Żędzianowskimi.

Archutowski

Archutowski h. Grabie, vel Archutoski, dawniej Archułtowski, na Mazowszu, w dawnym woj. płockim. 

Goryszewski

Goryszewski h. Ciołek, właściwie Goryszeski, rodzina mazowiecka, z pow. ciechanowskiego.

Charzyński

Charzyński h. Szeliga, vel Charzeński, czasem Harzyński, rodzina mazowiecka, pisząca się z Charzyn. Licznie rozrodzeni, dla rozróżnienia używali przydomków: Białycz, Dłuzicz vel Dłużycz, Gębicz vel Gembicz etc. Jedna ich gałąź osiadła na ziemiach pruskich.

Ciechanowicz

Mogiła odm.

Nałęcz zawiązany

Ciechanowicz h. Mogiła odm. (z jednym krzyżem, in. herb własny), oraz h. Nałęcz zawiązany, w W. Ks. Litewskim, w woj. smoleńskim i nowogrodzkim. Pieczętowali się także zwykłym herbem Mogiła.

Cisowski

Sas

Księżyc

Cisowski h. Sas, wcześniej h. Księżyc, vel Cissowski, rodzina pomorska, osiedlona m.in. na Kujawach i Mazowszu.

Czartkowski

Czartkowski h. Korab, vel Czartkoski, rodzina znana Paprockiemu w 1584 r. Nazwisko wzięli od wsi Czartki, w dawnym woj. sieradzkim. Jedna gałąź pisała się z Zabłocia.

Czyż

Czyż h. Godziemba, vel Mintowt-Czyż, Cyż, w W. Ks. Litewskim, m.in. w pow. nowogrodzkim i lidzkim. Używali przydomku Mintowt i pisali się „z Woronny”.

Doręgowski

Doręgowski h. własnego (in. Dwie trąby), vel Gleissen-Doręgowski, Dorengowski, Deręgowski, Derengowski, Deryngowski etc., szlachta pomorska (kaszubska), osiadła m.in. w Wielkopolsce. Pisali się z Doręgowic, w dawnym woj. pomorskim. Używali przydomku à Gleisen (von Gleissen, Glajsen, Glayzen etc.).

Galewski

Galewski h. Dryja, w Wielkopolsce, w pow. konińskim. Są jednego pochodzenia z Siąskimi tego herbu i często pisali się w aktach urzędowych Galewskimi czyli Siąskimi (Galewski sive Siąski). Mieli także osiedlić się na Podolu.

Gałęski

Gałęski h. Korab, w Wielkopolsce, w pow. kaliskim. Rodzina znana Paprockiemu 1584 r. Pisali się z Gałązek i używali przydomku bądź imioniska Piotruszka (Piotrunka). Są niewątpliwie jednego pochodzenia z Rosowskimi tego herbu, a być może także z Czartkowskimi.

Głażewski

Głażewski h. Niekrasz, vel Głażowski, Głazowski, Głazewski etc., na Mazowszu, w pow. makowskim oraz w ziemi zakroczymskiej. Pisali się z Tyszek.

Gorczyczewski

Gorczyczewski h. Gozdawa (odm.), oraz h. Ciołek, w Wielkopolsce, w pow. poznańskim, gnieźnieńskim i konińskim.

Goszczyński

Goszczyński h. Pobóg, oraz h. Nałęcz, vel Goszczeński, Gościński, rodzina mazowiecka, w pow. przasnyskim (dawniej płońskim) i ziemi wiskiej, pisali się z Goszczyna. Licznie rozrodzeni, osiedlili się w różnych województwach. Od Pobogów G-kich idą Rutkowscy herbu Pobóg, z Rutkowic w pow. działdowskim.

Iwicki

Iwicki h. Paprzyca (in. Kuszaba, Kuczaba), vel Marmicza-Iwicki, w Łęczyckiem, pisali się z Iwiczny; niektórzy używali przydomku Marmicza.

Jaroszewski

Jaroszewski h. Zagłoba (in. Zagroba), vel Jaroszeski, rodzina mazowiecka, pisali się „z Jaroszewa”. Dowiedli szlachectwa w 1479 r. Niektórzy z nich osiedlili się na ziemiach pruskich.

Kierzkowski

Kierzkowski h. Jastrzębiec, vel Kieszkowski, stara rodzina mazowiecka, jeszcze w XV stuleciu używająca miana Kierzk, od swej posiadłości gniazdowej. Osiedliwszy się na Podlasiu, założyła w ziemi bialskiej osadę Kierzki in. Sadokierz, w parafii Kobylin-Borzymy, obecnie pow. Wysokie Mazowieckie. Są, być może, jednego pochodzenia z Żędzianami herbu Jastrzębiec.

Kłobski

Kłobski h. Pomian, wyszli z Kłobi, w dawnym pow. kowalskim. Zapewne od nich idą Wichrowscy herbu Pomian.

Koronowski

Koronowski h. Łada, w Wielkopolsce, pisali się z Koronowa, w pow. wschowskim.

Krasieński

Krasieński h. Jelita, vel Borzobohaty-Krasieński, czasem także Krasiński, pisali się z Krasnego i stanowią odgałęzienie rodu Borzobohatych. 

Marcinowski

Marcinowski h. Topór (in. Starża), rodzina małopolska, stanowiąca odgałęzienie Tęczyńskich. Wzięli nazwisko od wsi Marcinowice, a pisali się z Przeworska.

Nieniewski

Nieniewski h. Nałęcz, vel Niniewski, w Wielkopolsce, w dawnym woj. kaliskim. 

Obidowski

Obidowski h. Sulima, vel Obydowski, w woj. łęczyckim, pisali się z Obidowa (Urus.).

Orzepowski

Orzepowski h. Pobóg, vel Ożepowski, na Podlasiu, w ziemi bielskiej.

Pisanka

herb Prus III

herb Lubicz

Pisanka h. Prus III, oraz h. Prus I, vel Pisanko, drobna szlachta w ziemi bielskiej i wiskiej. Osiedlili się także w W. Ks. Litewskim, w pow. grodzieńskim i wileńskim. Według Wittyga, Pisankowie używali także herbu Lubicz.

Polanowski

Polanowski h. Pobóg, vel Polanoski, według Niesieckiego nazwisko wzięli od wsi Polanowice, na Kujawach, lecz pisali się z Polanówki, w woj. lubelskim. W XVI i XVII wieku osiedli na Rusi Czerwonej, Podolu i Ukrainie.

Pruszkowski

herb Odrowąż

herb Ogończyk

Pruszkowski h. Odrowąż, oraz h. Ogończyk, vel Pruszkoski, Prószkowski, Proszkowski etc., jak pisze Uruski: "gniazdem tej rodziny jest woj. sieradzkie, skąd wyszedłszy, założyli w ziemi łomżyńskiej wieś Pruszki, tak od swego nazwiska nazwaną" (Urus.).

Przybyłowski

Przybyłowski h. Grzymała, Grzymała odm. (in. Grzymała IV), oraz h. Jelita, vel Przebyłowski, Przebołowski, m.in. w Wielkopolsce, w pow. ostrzeszowskim, i na Litwie, w pow. kowieńskim.

Radomiński

Radomiński h. Prus II, z Radomina, w ziemi dobrzyńskiej. Rodzina znana Paprockiemu w 1584 r.

Raszyński

Raszyński h. Rogala, vel Rasiński, w XVI i XVII wieku występują w aktach grodzkich i ziemskich w Wielkopolsce, w powiatach: poznańskim, kaliskim i śremskim. Obecni w Wielkim Ks. Poznańskim w 1836 r. 

Stęgoski

Stęgoski h. Doliwa, vel Stęgowski, Stengoski, Stengowski, Stangoski, Stangowski, Stagoski, Stagowski etc., w Wielkopolsce; jednego pochodzenia z Bachorzewskimi. 

Sudrawski

Sudrawski h. Gozdawa, vel Szudrawski, Sudrowski, Sudroski, właściwie Sudraski (Sudragski), rodzina pochodząca z ziemi dobrzyńskiej, pisząca się z Sudrag (de Sudragi).

Waśniewski

Waśniewski h. Bończa, vel Waśniowski, rodzina mazowiecka, znana Paprockiemu w 1584 r. Pisze o nich: „Waśniewscy na Mazowszu z mławskiego powiatu dom rozrodzony”.

Wołk

Wołk h. Kościesza, vel Wołłk, Wołłok, w W. Ks. Litewskim, pochodzą od bojarów rusko-litewskich. W XVII wieku zamieszkiwali w powiatach nowogrodzkim i połockim (Con.). Używali m.in. przydomków Bunikiewicz (Bonikiewicz) i Leonowicz (Leontowicz, Lewonowicz, Lewanowicz). 

Worowski

Worowski h. Lis, vel Woroski, rodzina mazowiecka, z powiatu płockiego. W XVII wieku są także w pow. wyszogrodzkim, chełmskim i krasnostawskim.

Zienkowicz

herb Leliwa odm.
(Zienkowicz)

Zienkowicz h. Leliwa (odm.), także h. Siekierz i h. Siestrzeniec (Siestrzeńcewicz), vel Zieńkowicz, Zenkowicz, Zienkiewicz, Zinkiewicz, Ziemkowicz, Ziemkiewicz etc., rodzina bojarów litewsko-ruskich, w woj. wileńskim, mających przydomek Zmajło, a od dóbr – Cichiński vel Cichyński (z Cichińca) i Peretruski. 

Bońkowski

Bońkowski h. Brodzic, vel Bonikowski, Buńkowski etc., dom licznie rozrodzony, pochodzi z woj. płockiego, ze wsi Bońki pod Płońskiem leżącej (Bon.).

Budrewicz

Budrewicz h. Jastrzębiec, vel Budrzewicz, stara rodzina żmudzka, notowana w tamtejszych aktach od I połowy XVI wieku.

Dobrogowski

Dobrogowski h. Grabie (odm.), właściwie Dobrogoski, rodzina podlaska, w ziemi drohickiej. Często zamieniali nazwisko na Dobrogojski i podobnie jak tamci mają się wywodzić od Dobrogostów.

Gizbert

herb Nowina

herb Kotwica

Gizbert h. Nowina, vel Gisbert, Giżbert, Gizbert-Studnicki, przydomku Studnicki, byli w Inflantach, a od XVII wieku w W. Ks. Litewskim. Większość z nich była wyznania kalwińskiego (ewangelicko-reformowanego). Niektórzy pisali się po prostu Studnicki, używając przydomku jako nazwiska.

Godziszewski

Godziszewski h. Ogończyk, w ziemi dobrzyńskiej i na Mazowszu, pisali się z Godziszewów. Pisze o nich Paprocki w swoim Herbarzu 1584 r. Od nich mają się wywodzić Golenie-Goleńscy vel Golińscy (Goleń, Goleniów), którzy nazwisko swoje wzięli od przydomku Goleń używanego przez Godziszewskich.