Morzycki

Morzycki h. Mora, vel Zawisza-Morzycki, rodzina kujawska, osiedlona m.in. na ziemi łęczyckiej. Pisali się z Morzyc. Niektórzy używali przydomku Zawisza. Z nich jeden senator, kasztelan kowalski w 1443 r.

Gniazdem rodu są Morzyce, w parafii Chodecz, w pow. radziejowskim. Jan z Morzyc żonaty z Anną 1432 r. Mikołaj, sędzia grodzki brzeski 1446 r. Jakub, pisarz grodzki brzeski 1477 r.

Marcin, opat Benedyktynów w Trokach 1637 r. Jakub, burgrabia grodzki przedecki 1638 r. Wacław, elektor 1648 r. z woj. brzeskiego kujawskiego. Ludwik z woj. łęczyckim i Piotr z woj. brzeskim kujawskim podpisali elekcę 1697 r. 

Jacek Ludwik z Morzyc, subdelegat grodzki krakowski 1725 r., elektor 1733 r. z woj. sieradzkiego. Łukasz z woj. brzeskim kujawskim i N., sędzia kapturowy inowrocławski, z woj. inowrocławskim podpisali elekcję 1733 r. Antoni, skarbnik kruszwicki 1744 r. Mikołaj, burgrabia grodzki brzeski 1768 r. Antoni, miecznik bydgoski 1770 r.

Anna, żona Ludwika Mękarskiego, cześnika kowalskiego 1738 r. Teresa, żona Kazimierza Mchowskiego 1740 r. Marianna, żona Józefa Bardzińskiego 1764 r. Klementyna, żona Karola Kozakowskiego, sędziego wiłkomierskiego 1825 r.

Józef, sędzia pokoju brzeskiego, i Antoni, asesor Trybunału w Płocku 1830 r. Wincenty,  podporucznik w powstaniu 1831 r., następnie emigrant we Francji.

Morzyccy herbu Mora wylegitymowali się ze szlachectwa w Królestwie Kongresowym w latach 1836-1862.

Genealogia 
(osób: 144)

• JÓZEF Morzycki h. Mora (ok. 1780-ok. 1833), s. Piotra i 1ż. Doroty Zboży-Zakrzewskiej h. Ogończyk, sędzia pokoju powiatu brzeskiego kujawskiego; dziedzic dóbr Wierzbie, Gosławice, w pow. kujawskim; jego syn wylegitymował się ze szlachectwa w Królestwie Kongresowym w latach 1836-1862, z herbem Mora (Urus.); ż. (ok. 1805) Krystyna Komierowska h. Pomian (1788-1843), c. Józefa i Marianny Kempskiej, starościanki tyczyńskiej; dzieci: Emilia, Piotr, Olimpia.

• MAGDALENA Morzycka h. Mora (ok. 1800-1830), c. Szymona i 2ż. Marianny Wolskiej h. Rola; m. (1818 Zbrachlin) Adam Lubowiecki h. Paprzyca (ok. 1795-po 1838), s. Felicjana i Agnieszki Skrzypińskiej, dzierżawca majątku Sosnów, w pow. kujawskim; wylegitymowany ze szlachectwa w Królestwie 1838 r. z herbem Paprzyca (Urus.); zm. Kalinowiec; ślub w parafii Zbrachlin, dawny pow. nieszawski, obecnie pow. Aleksandrów Kujawski (MK Zbrachlin); dzieci: 1/ Antoni Lubowiecki.

Źródła: Bork. Spis 263; Nejm.; Nies.; PSB; Urus. t. 11/287-288.