Skrodzki

Skrodzki h. Ślepowron, vel Skrocki, Szkrodzki, rodzina podlaska, licznie rozrodzona, w ziemi łomżyńskiej. Ich gniazdem są wsie Skroda Wielka i Mała, w parafii Grabowo, pow. Kolno (Gloger, Ziemia łomżyńska), gdzie mieszkała szlachta różnoherbowa, należąca do herbów Jastrzębiec, Kruki, Prus I, Ślepowron i Topór. 

Dla rozróżnienia Skrodzcy używali różnych przydomków, jak Adamczyk, Barabaszczyk, Giza, Hajduczyk, Jagielczyk (Jagiełczyk), Laskowczyk, Marcinowicz, Nadolny (Nadolniak), Nagi, Pabiańczyk, Pałuba (Połuba), Polit (Policik, Hipolicik, Politańczyk, Polityński, Policiński), Sokolczyk, Szewczyk, Świerczyk, Tyburczyk (Tyburcik, Tyburczak), Zabielszczyk (Zabielścik), Zygmuncik, etc.

Skrodzcy herbu Ślepowron (także z odmianą w herbie) zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1862, zapisani do ksiąg szlachty ówczesnej guberni augustowskiej. Niektórzy z nich podali, że pochodzą od Wojciecha Skrodzkiego, łowczego łomżyńskiego w roku 1713. Według współcześnych badaczy, Skrodzcy tego herbu mieliby pochodzić ze wsi Szczepkowo-Skrody, w pow. mławskim, parafia Janowiec Kościelny.

Genealogia
(osób: 45)

• FRANCISZEK Skrodzki h. Ślepowron (1789-po 1848), s. Aleksandra i Magdaleny Grądzkiej, dziedzic cząstkowy we wsi Skroda Wielka, parafia Grabowo, pow. Kolno; wylegitymowany ze szlachectwa w Królestwie Polskim 1848 r. z herbem Ślepowron, zapisany do ksiąg szlachty ówczesnej guberni augustowskiej (Szl. Król.; Sęcz.); ur. Skroda Wielka, parafia Grabowo, chrz. 1789 (MK Grabowo).

• REGINA Antonina Skrodzka h. Ślepowron (ok. 1795-po 1828), c. Franciszka i Magdaleny Grądzkiej; w aktach także: Antonina Regina Skrodzka; ur. Skroda Wielka, parafia Grabowo, pow. Kolno (MK Grabowo); m. (1814 Grabowo) Stanisław Rakowski (ok. 1790-po 1828), s. Jana i Marianny Świderskiej, dziedzic we wsi Przyborowo; ślub w parafii Grabowo, miejscowości: Przyborowo i Skroda Mała, świadkowie: Franciszek Skrodzki, brat przyrodni panny, Wojciech Świderski, wuj kawalera (MK Grabowo); dzieci: Jan Rakowski (ur. 1828 Przyborowo).

Źródła: Bork. Sp. 398; Nies. t. 8/391; Sęcz.; Szl. Gal.; Szl. Król.; Żern. t. 2/348. 

 

Skrodzki h. Topór, vel Wrona-Skrodzki, Skrocki, dawniej Skroczki, rodzina podlaska, w ziemi łomżyńskiej. Są jednego pochodzenia z Kisielnickimi z Kisielnicy. 

Anna Kisielnicka, żona Jana Skrodzkiego, sprzedała 1561 r. część swą Kisielnicy, Muraw, Szyjek i Ogonowa, Mikołajowi Kisielnickiemu (Bon.). 

Gniazdem Skrodzkich są wsie Skroda Wielka i Mała, w parafii Grabowo, pow. Kolno (Gloger, Ziemia łomżyńska), gdzie mieszkała szlachta różnoherbowa, należąca do herbów Jastrzębiec, Kruki, Prus I, Ślepowron i Topór. 

Skrodzcy Toporczykowie, przydomku Wrona, dziedziczyli w XVII wieku we wsi Dobki, w parafii Grabowo, a wcześniej prawdopodobnie we wsi Skroda Ruda i S. Rudka, w parafii Mały Płock. 

W pow. szczuczyńskim, w parafii Rajgród, Skrodzcy założyli wieś Skrodzkie. Według Jabłonowskiego, dziedzicem tej wsi był w 1580 r. Łukasz Skrodzki (Skroczki). 

Jan Skrodzki, podstoli łomżyński, rotmistrz wyznaczony na komendanta miasta Lwowa 1653 (Con.). Jan, sędzia ziemski łomżyński, podpisał elekcję 1674 r. Felicjan wojski, Michał skarbnik łomżyńscy (Nies.). Maciej Skrocki, regent ziemski i grodzki zakroczymski 1788 (Kras.). 

Z czasem Skrodzcy osiedlili się m. in. na Litwie i Rusi Czerwonej. Skrodzcy herbu Topór, przydomku Wrona, wylegitymowali się ze szlachectwa w Galicji, w sądzie grodzkim trembowelskim 1782 r. Tego herbu Skrodzcy zostali wylegitymowani w Królestwie Polskim w latach 1836-1862.

Genealogia
(osób: 46)

 

• ANTONI Rafał Skrodzki h. Topór (24 X 1785-31 XII 1857), s. Jakuba i Marianny Konstancji Nowickiej, urzędnik Królestwa Polskiego 1834-1846, asesor w Naczelnej Izbie Obrachunkowej; wylegitymowany ze szlachectwa w Królestwie Polskim 1848 r. z herbem Topór (Szl. Król.; Sęcz.); w aktach także: Antoni Rafael Skrocki; ur. Brzozówka, zm. Warszawa, lat 72, poch. Cm. Powązkowski, kw. 157-II-21/22 (Kur. Warsz.; Cm. Pow.); ż. (1815 Stryków) Marianna Kijeńska (ok. 1796-1843), c. Antoniego i Salomei Adamowskiej; w aktach także: Kijańska; ślub w parafii Stryków, pow. Zgierz (MK Stryków); dzieci: Julia, Emilian.

prof. Józef Karol Skrodzki
 (1787-1832)

 

• KAROLINA Skrodzka h. Topór (1829-II 1903), c. Józefa Karola i Ludwiki Cichowskiej; w aktach także: Skrocka; ur. Warszawa, zm. Radom, lat 74 (Kur. Warsz.); m. (1849 Pabianice) Mieczysław Dobiecki h. Osoria (1826-1869), s. Wincentego, generała wojsk polskich, i Magdaleny Skórkowskiej; zm. bezpotomnie; ślub w parafii św. Mateusza (MK Pabianice: św. Mateusz).

Źródła: Bork. Sp. 398; Nies. t. 8/391; Sęcz.; Szl. Gal.; Szl. Król.; Żern. t. 2/348; Wikipedia: 1.