Chociszewski

Chociszewski h. Junosza, vel Chociszowski, Chociszeski, rodzina mazowiecko-wielkopolska, pisząca się „z Chociszewa” (Chociszowa). 

Jak pisze Boniecki: „Odrośl jedna Junoszyców, przeniósłszy się do Wielkopolski, osiadła na Chociszewie, w powiecie gnieźnieńskim, i Chociszewicach, w powiecie kościańskim, z których nazwę swą wzięła”. Chociszewo posiada w 1580 r. Jakub, a Chociszewice Wojciech (Paw.). 

Biorąc pod uwagę, że Chociszewo, na Mazowszu, w pow. płońskim, wspominane jest już w dokumentach z 1381 r. – chyba raczej tam należy upatrywać pierwotnego gniazda tej rodziny. Według zapisków w tzw. Tekach Dworzaczka, z istniejących w Wielkopolsce wsi o nazwie Chociszewo wyszły dwie różne rodziny – z Chociszewa, w pow. gnieźnieńskim, wyszli Chociszewscy Junoszyce, a z Chociszewa (Chociszewic), w pow. kościańskim – Chociszewscy Korabici.

Piotr, wojski poznański, umarł w 1671 r. Stanisław w pow. przedeckim 1700 r. (Gr. Przed.). Marcin, podstoli nowogrodzki siewierski, otrzymał w 1710 r. konsens królewski na wykupienie starostwa zgierskiego z rąk Dłużewskiego (Sig.). Józef, starosta długołęcki, skarbnik buski 1746-1763, żonaty z Konstancją Wereszczyńską, Syn ich Marcin, podczaszy buski 1783 r. Augustyn, podstoli nowogrodzki 1768 r. Franciszek, kanonik chełmski 1768-1793. 

Posłowie i elektorzy: Krzysztof z ziemią wyszogrodzką, a Marcin z woj. sieradzkim podpisali elekcję króla Michała 1669 r. Krzysztof pisał się z ziemią wyszogrodzką na obiór Jana III-go 1674 r. Piotr z woj. poznańskim, a Walenty z woj. kaliskim podpisali elekcję Stanisława Augusta 1764 r.

Chociszewscy herbu Junosza wylegitymowali się ze szlachectwa w Królestwie Kongresowym w latach 1836-1862, zostali zapisani m.in. do ksiąg szlachty ówczesnej guberni radomskiej, oddział sandomierski.

Genealogia
(osób: 70)

• ANNA Chociszewska h. Junosza (ok. 1720-po 1781), c. Wojciecha i Joanny Skąpskiej h. Doliwa (Dw. Teki; AGZ Poznań, Kościan); m. (ok. 1740) Józef Bronisz z Paradyża h. Wieniawa (ok. 1710- 1763/81), stolnik owrucki 1763; dzieci: 1/ Ksawery Bronisz z Paradyża (ok. 1750-po 1781).

• ERAZM Mikołaj Damazy Chociszewski h. Junosza (15 XII 1799-1869), s. Antoniego i Ludwiki Karczewskiej, dziedzic dóbr Wola Pawłowska, obecnie pow. Lipsko, gm. Solec nad Wisłą; wylegitymował się ze szlachectwa w Królestwie Kongresowym 1838 r. z herbem Junosza, został zapisany do ksiąg szlachty ówczesnej guberni radomskiej, oddział sandomierski; wylegitymował się jako praprawnuk Dadziboga (Daćboga), który według akt grodzkich poznańskich z r. 1661 był dziedzicem wsi Chociszewo (Bon.; Urus.; Sęcz.); ur. Łagów, parafia Kazanów, pow. Zwoleń, chrz. 1799 r. (MK Kazanów); zm. Warszawa, lat 70, nie jak zapisano: 67, obywatel, żona Ewa Bielecka (MK Warszawa: św. Aleksander); ż. (ok. 1830) Ewa Bielecka (ok. 1810-po 1869).

Źródła: Bon. t. 3/14-15; Dw. Teki; Nies.; Sęcz.; Urus. t. 2/202.

Chociszewski h. Korab, vel Chocieszewski, Chociszowski, pochodzą ze wsi Chociszewice i Bobkowice, w pow. kościańskim, gdzie dziedziczyli na początku XVI wieku (AGZ Poznań). Są zapewne jednego pochodzenia z Bobkowskimi tego herbu. 

Według dawnych herbarzy mieliby wyjść z Chociszewa, w woj. sieradzkim, być jednego pochodzenia ze słynną rodziną Korabitów Łaskich, a także z Ostrowskimi z Ostrowa (Ostrowia), w pow. sieradzkim, których zwano Zdzieszkami.

Genealogia
(osób: 24)

• FRANCISZEK Korabita-Chociszewski z Chociszewa h. Korab (ok. 1720-po 1787), s. Antoniego i Anny Ostrowskiej, dziedzic Chociszewa, w pow. kaliskim; posesor Paruszewa (Parusewa), w pow. pyzdrskim 1785, wsi dziedzicznej Bartłomieja Szeliga Łukomskiego (Dw. Teki; AGZ Kalisz); ż. (p. 1759) Katarzyna Cielecka z Cielczy h. Zaremba (ok. 1730-po 1787), c. Franciszka i Franciszki Dobrzyckiej h. Leszczyc, 1v. Jakubowej Kosickiej (AGZ Kalisz); dzieci: Walentyn, Konstancja.

• KONSTANCJA Chociszewska h. Korab (8 III 1750-po 1785), c. Franciszka i Katarzyny Cieleckiej h. Zaremba, posesorów Parusewa (Paruszewa), w pow. pyzdrskim (Dw. Teki; MK Skarboszewo); m. (8 II 1785 Skarboszewo) Mateusz Wilamowski (ok. 1760-po 1787), s. Marcina i Franciszki Kowalewskiej; w 1787 zapisują sobie z żoną wzajemnie dożywocie (AGZ Pyzdry).

Źródła: Bork. Spis 51; Dw. Teki; Nies.