SERWIS GENEALOGICZNY - GENEALOGICAL RESEARCH
• Gromadzenie oraz analiza danych
• Dostęp do aktualnej bazy - kontakt
• Gotowe genealogie do wydrukowania w formacie pdf



Materiały do Polskiego Słownika Biograficzno-Genealogicznego

Materials for Polish Biographical and Genealogical Dictionary


środa, 31 lipca 2024

Bukowiecki

herb Drogosław

herb Ogończyk

Bukowiecki h. Drogosław (in. Drogosław II), vel Buchowiecki, Bukowicki, rodzina wielkopolska, pisali się „z Bukowca”. Niektórzy z nich przeszli do herbu Ogończyk.

Pochodzą ze wsi Bukowiec, w pow. poznańskim, który w części 1580 r. znajdował się w posiadaniu Małgorzaty Bukowieckiej, zaś Franciszek, Joachim i Abraham Bukowieccy posiadali wówczas, w tymże powiecie, Bielejewo, część Chojny i Brodów (Paw.). 

Ci z nich, którzy pozostali w Wielkopolsce, pisali się Bukowieckimi, i w herbie noszą pół pierścienia pod strzałą, ci znów, którzy się przenieśli na Podlasie i do woj. brzeskiego litewskiego, pisali się przeważnie Buchowieckimi, i w miejsce połowy pierścienia księżyc złoty na tarczy kładą (Bon.). 

Jan i Konstanty Bukowieccy z Bukowca podpisali z woj. poznańskim elekcję Augusta II-go 1697 r. W Galicji dowiedli szlachectwa Michał i Tomasz Bukowieccy 1782 r. w sądach grodzkich: bieckim i lwowskim. Julian Bukowiecki, właściciel dóbr Sędziejowice, w pow. wrzesińskim 1869 r.

Z gałęzi litewskiej: Benedykt, wojski i podstarości brzeski 1621 r. Marcin Aleksander, Kazimierz i Maksymilian podpisali z woj. brzeskim elekcję Jana Kazimierza 1648 r. Benedykt, podczaszy brzeski 1696 r. Michał, z woj. brzeskiego, strażnik orszański 1733 r. Paweł, podczaszy brzeski 1732 r. Antoni Stanisław, skarbnik brzeski 1740 r. Antoni, koniuszy brzeski, Bernard, poseł woj. brzeskiego, Felicjan, starosta tubiński, Franciszek, Józef, Paweł, pisarz ziemski brzeski, i Piotr podpisali z woj. brzeskim elekcję Stanisława Augusta 1764 r.

Bukowieccy herbu Ogończyk wylegitymowali się ze szlachectwa w Królestwie Kongresowym w latach 1836-1862, zostali zapisani do ksiąg szlachty ówczesnej guberni radomskiej, oddział sandomierski. W Wielkopolsce występują w aktach XV i XVI wieku także Bukowieccy herbów: Leliwa i Trach.

Genealogia
(osób: 147)


• KAROLINA Bukowiecka h. Ogończyk (1805-1887), c. Leona Wojciecha i Anieli Kietlińskiej h. Odrowąż (Odrowąż-Kietlińskiej); w aktach także: Bukowicka; jej brat wylegitymował się ze szlachectwa w Królestwie Kongresowym 1837 r. z herbem Ogończyk, został zapisany do ksiąg szlachty ówczesnej guberni radomskiej, oddział sandomierski (Bon.; Sęcz.); m. (ok. 1830) Stanisław Malczewski h. Tarnawa (ok. 1800-po 1841), s. Jana, generała wojsk koronnych, i Konstancji Błeszyńskiej, radca Tow. Kredytowego Ziemskiego sandomierskiego 1841 r. (Bon.); dzieci: 1/ Aniela Malczewska (ok. 1839-po 1861); voto: (4 IV 1861 Skaryszew) Edward Potkański h. Brochwicz (ok. 1819-po 1861), s. Stefana (Szczepana) i Rozalii Kownackiej; ślub w parafii Skaryszew, pow. Radom, miejscowość: Jeżowa Wola, uwagi: on kawaler lat 42, ona panna lat 22 (MK Skaryszew).



gen. Mieczysław Bukowiecki
(1869-1931)


• MIECZYSŁAW Kamil Eustachy Bukowiecki h. Drogosław (29 IX 1869-18 XII 1931), s. Juliana i Natalii Heleny Wyssogota-Zakrzewskiej h. Wyskota, generał brygady Wojska Polskiego, ziemianin; ukończył studia rolnicze w Berlinie; oficer rezerwy niemieckiej artylerii, następnie w Wojsku Polskim, w oddziałach wielkopolskich 1919-1920; szef sztabu 14. dywizji piechoty, walczącej w Galicji, a potem na froncie litewsko-białoruskim, pułkownik 1 VI 1919; szef oddziału V Biura Ścisłej Rady Wojennej 1923-1924; komendant obozu warownego w Poznaniu 1924-1926, awansowany na generała brygady 19 VII 1926 r., tegoż roku przeniesiony w stan spoczynku; odznaczony krzyżem Virtuti Militari, dwukrotnie Krzyżem Walecznych; właściciel majątków ziemskich: Cichowo (Cichów) koło Lubinia, w pow. kościańskim (409 ha) i Międzychód, w pow. śremskim (293 ha); ur. Mszczyczyn, parafia Dolsk, pow. Śrem, zm. Cichowo (PSB; Dw. Teki; T. Kryska-Karski i St. Żurakowski: Generałowie Polski Niepodległej; Dz. Pozn.; MK Dolsk); ż. (23 X 1910 Poznań) Aleksandra Jadwiga Maria Dzierżykraj-Morawska h. Nałęcz (ok. 1890-ok. 1942), c. Ignacego z Oporowa i Julii hr. Łubieńskiej h. Pomian; zm. Poznań, w więzieniu niemieckim (Dw. Teki); ślub w kościele NMP na Ostrowie Tumskim (MK Poznań: NMP); dzieci: August, Ignacy, Leon, Jadwiga, Natalia.


Źródła: Bon. t. 2/213, 240-241; Dw. Teki (Monografie); Nies. t. 2/342-343; Sęcz. II; Urus. t. 2/50, 75; Wikipedia: 1.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz