Choromański h. Lubicz, rodzina mazowiecka, w ziemi łomżyńskiej, pisała się niegdyś „z Choromanów” (de Choromany).
Ich majątkiem gniazdowym są Choromany, w pow. ostrołęckim, w parafii Piski, wspominane w dokumentach z 1421 r. Obecnie wieś ta nosi nazwę Choromany-Witnice i obok nieistniejących już Choromanów-Lubicze, stanowiła tzw. okolicę szlachecką. W 1827 r. było tu 17 dymów (gospodarstw), w których mieszkały 102 osoby. Były ponadto Choromany w parafiach Rossochate oraz Troszyn.
Uruski pisze, że jeszcze w XVI stuleciu niektórzy członkowie tej rodziny używali nazwiska Choroman, a jedna ich linia od majątku Gumowo przybrała nazwisko Gumowski. Adam Choroman, za swoje zasługi wobec ks. mazowieckiego Jana, dostał od niego w 1415 r. dziesięć łanów ziemi, zwanej Dąbek i Żórawino, zaś Jakub, dostał w 1548 r. na własność od Zygmunta Augusta skraje puszczy koleńskiej. Akta łomżyńskie i ostrołęckie wspominają o dziedzicach wsi Choromany: Pawle i Marcinie 1421 r., o Tomaszu i synach jego: Stanisławie i Piotrze, 1474 r. i o Jakubie, synu Stanisława, pod 1483 r. (Kap.).
Brykcjusz, podstarości sochaczewski 1564 r. Mikołaj, pisarz kancelarii koronnej 1620 r. Jan i Wojciech, synowie Marcina, wnukowie Grzegorza, udowodnili pochodzenie swoje szlacheckie 1629 r. Adam, burgrabia grodzki łomżyński 1790 r. Stanisław Kostka (zm. 21 II 1838), metropolita arcybiskup warszawski 15 VIII 1836 r.
Choromańscy herbu Lubicz wylegitymowali się ze szlachectwa w Królestwie Kongresowym w latach 1836-1862, zostali zapisani m.in. do ksiąg szlachty ówczesnej guberni radomskiej, oddział sandomierski.
Genealogia
(osób: 27)
• FILIP Jakub Choromański h. Lubicz (ok. 1780-4 VI 1848), s. Wojciecha i Heleny Śliwowskiej, dziedzic po ojcu wsi Białobrzegi, obecnie dzielnica miasta Tomaszów Mazowiecki, w dawnym pow. opoczyńskim, w gub. sandomierskiej; wylegitymował się ze szlachectwa w Królestwie Kongresowym 1838 r. z herbem Lubicz, został zapisany do ksiąg szlachty ówczesnej guberni radomskiej, oddział sandomierski; odwołał się do dowodów złożonych przez księdza Stanisława Kostkę (Urus.; Sęcz.); zm. Konice Wielkie, parafia Białobrzegi, lat 68, wdowiec po Katarzynie Wolskiej (MK Białobrzegi); ż. (ok. 1805) Katarzyna Wolska (ok. 1780-1819/48); dzieci: Karolina, Józefa, Karol, Ludwika.
(1769-1838)
• KAROLINA Emilia Choromańska h. Lubicz (ok. 1809-1 II 1895), c. Filipa i Katarzyny Wolskiej; ur. Białobrzegi, parafia Białobrzegi, obecnie dzielnica miasta Tomaszów Mazowiecki; zm. Budków, parafia Żarnów, pow. Opoczno, lat 86, wdowa po Romualdzie, w aktach także: Lubicz Choromańska (MK Białobrzegi; MK Żarnów); m. (2 II 1828 Białobrzegi) Romuald Rostkowski (ok. 1800-po 1828), s. Józefa i Michaliny NN., zapewne właściciel wsi Budków, parafia Żarnów; w aktach także błędnie: Romuald Kostkowski; ślub w parafii Białobrzegi, miejscowość: Białobrzegi, uwagi: kawaler, panna (MK Białobrzegi); dzieci: 1/ Julian Rostkowski (ok. 1834-31 X 1875); zm. Budków, parafia Żarnów, lat 41, mąż Karoliny Karczewskiej (MK Żarnów).
Źródła: Bon. t. 3/71-72; Kap.; Nies.; Sęcz.; SGKP t. 1/631; Urus. t. 2/241-242; Wikipedia: 1.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz