Charzewski

Charzewski h. Szreniawa (in. Śreniawa, wcześniej h. Drużyna), vel Kmita-Charzewski, Charzowski, Chorzewski, rodzina małopolska, pisali się „z Charzewic” (Charzowic), ale także „z Rupniowa”. Są jednego pochodzenia z Bielskimi, Rupniewskimi, Szypowskimi i Ujejskimi.

Biorą przydomek Kmita, mający potwierdzać ich pochodzenie od rodu Kmitów, protoplastą jednak ich był Mikołaj Rupniewski, dworzanin króla Zygmunta Starego, który nabywszy majątek Charzowice, od niego pierwszy pisał się Charzewskim. 

Ich gniazdem są Charzowice in. Charzewice, w dawnym pow. wiślickim, parafia Sokolina, obecnie gm. Czarnocin, pow. Kazimierza Wielka, gdzie są dziedzicami w latach 1504-1603. W połowie XV wieku Charzowice były własnością Piotra Ujejskiego h. Drużyna (Dług.), 1508 r. Mikołaja Charzowskiego, a 1579 r. Adama Charzowskiego (Paw.). 

Piotr Charzewski, żonaty z Małgorzatą Błażejowską, podsędek nowogrodzki siewierski 1647 r., a podkomorzy 1662 r. Pisał się z woj. czernichowskim na elekcję Jana Kazimierza 1648 r. i króla Michała 1669 r. Syn jego Jan, podczaszy nowogrodzki siewierski, sędzia ziemski czernichowski 1673 r., ale nominacja ta nie przyszła do skutku i objął w tymże samym roku po śmierci ojca podkomorstwo nowogrodzkie, a w końcu czernichowskie. Jan, komornik ziemski włodzimierski, sędzia ziemski czerniechowski 1750 r., żonaty z Elżbietą Brudnowską. Syn ich Józef, łowczy nowogrodzki 1768 r., szambelan Stanisława Augusta, podstoli nowogrodzki siewierski 1772 r. Piotr, komornik graniczny nowogrodzki, pisarz ziemski nowogrodzki siewierski 1773 r.

W liczbie elektorów króla Michała 1669 r. spotykamy: Jakuba z ziemi wyszogrodzkiej, Łukasza z woj. mińskiego, Stanisława z woj. krakowskiego i Wojciecha z woj. poznańskiego. Jan z woj. mińskim podpisał elekcję Jana III-go 1674 r., a Piotr, sędzic ziemski czernichowski, z woj. bełskim elekcję Stanisława Augusta 1764 r. 

Charzewscy herbu Szreniawa wylegitymowali się ze szlachectwa w Galicji, w sądzie ziemskim bełskim 1782 r., w sądzie grodzkim lwowskim 1782 i 1783 r., w Królestwie Kongresowym w latach 1836-1862, zostali zapisani do ksiąg szlachty ówczesnej guberni radomskiej, oddział kielecki.

Genealogia
(osób: 36)

• KAZIMIERA Charzewska h. Szreniawa (ok. 1835-po 1861), c. Wacława i Ewy Romer h. Jelita odm.; ur. Glinik, nr domu 1, parafia Bieździedza, pow. Jasło (MK Bieździedza); m. (30 XI 1861 Mielec) Teofil Sroczyński (ok. 1830-po 1861), s. Ferdynanda i Kornelii Rybczyńskiej; ślub w parafii św. Mateusza w Mielcu, miejscowość: Mielec  (MK Mielec: św. Mateusz).

• WACŁAW Charzewski h. Szreniawa (ok. 1801-po 1836), s. Walentego i Jadwigi Glińskiej, zapewne dziedzic dóbr Glinik, parafia Bieździedza, obecnie gm. Wielopole Skrzyńskie, pow. Ropczyce-Sędziszów, woj. podkarpackie; w aktach także: de Kmita Charzewski; ur. Glinik, nr domu 1, parafia Bieździedza (MK Bieździedza); ż. (18 VIII 1824 Bieździedza) Ewa Romer h. Jelita odm. (ok. 1799-po 1836), c. Antoniego i Florentyny Bonar; w aktach także: Romerówna de Chyszów; ślub w parafii Bieździedza, pow. Jasło, miejscowość: Bieździedza, uwagi: on kawaler lat 23, ona panna lat 25, świadkowie: Józef Romer, Feliks Słotwiński (MK Bieździedza); dzieci: Rozalia, Kazimiera, Władysław.

Źródła: Bon. t. 2/349-351; Dług.; Krzep. Małop.; Nies.; Sęcz.; Urus. t. 2/152-153.