Lutomierski

Lutomierski h. Jastrzębiec (in. Boleścic), vel Lutomirski, rodzina sieradzka, pisali się z Chełmicy. Nazwisko wzięli od miasteczka Lutomiersko (obecnie Lutomiersk), w dawnym pow. szadkowskim. 

Sobocki

Sobocki h. Doliwa, w województwie łęczyckim, pisali się z Nowogrodu i Soboty, a poprzednio nazywali się Rozrażewskimi (Pap.).

Łaski

Łaski h. Korab, rodzina magnacka w XVI stuleciu, pisała się z Łaska. Ich gniazdem jest  Łask w dawnym pow. szadkowskim, ziemi sieradzkiej. Wojciech z Krowicy i Łaska, bliski krewny Jana z Radliczyc, biskupa krakowskiego, był kasztelanem lędzkim 1407. Jan Łaski z Krowicy i Łaska, chorąży mniejszy sieradzki 1417, otrzymał pozwolenie królewskie 1422 r. na założenie we wsi Łasku miasta na prawie średzkim. Główna linia Łaskich używała papieskiego tytułu hrabiów na Łasku, baronów na Kieżmarku (Węgry), Rytwianach i Dunowcu. Linia ta wygasła w pierwszej połowie XVII stulecia. Korabici Łascy podpisali elekcję Stanisława Leszczyńskiego 1733 r. z ziemią bełską. Z nich: 1 arcybiskup gnieźnieński, prymas, a zarazem minister, 4 wojewodów i 1 kasztelan 1500 — 1600.
Łascy różnych rodów, zarzuciwszy swoje herby, wylegitymowali się ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1862 z herbem Korab. Należą do nich Łascy z Łasi, a także piszący się ze wsi Łazy w ziemi łukowskiej, na Podlasiu. Ci ostatni musieli należeć do rodu Rogala, bowiem ten herb podali niektórzy z nich legitymując się w sądzie grodzkim halickim 1782 r. (M. D. Wąs.). Notują ich akta łukowskie od XV wieku. W 1531 r. sama szlachta siedziała w Łazach. Lenart Łaski z sąsiady, dziedzic Łaz 1580. Maciej, dziedzic części Rozwadowa Majnot, w pow. łukowskim, 1580 (Paw.).

• ANNA Łaska z Łaz (ok. 1740-po 1765), c. Jana i Marianny Olszewskiej, cześnikówna nowogrodzka, podczaszanka podolska, podwojewodzianka lwowska (Bon.); m. (ok. 1760) Stanisław Marcin Borsza-Drzewiecki h. Nałęcz (ok. 1730-1777), miecznik czerniechowski, łowczy włodzimierski; dziedzic dóbr Baszarówka, Bortków i Skniłów (Bork.); dzieci: Marianna Drzewiecka (ur. 1765).

Olbracht Łaski

(1536-1605)

• OLBRACHT Łaski z Łaska (1536-23 XI 1605), s. Hieronima i Anny Kurozwęckiej, wojewoda sieradzki 1566, starosta spiski, lanckoroński, warszawski, oraz marienburski (Marienburg w Inflantach) ok. 1593, dworzanin, dyplomata, alchemik i awanturnik; zwycięzca nad Tatarami pod Oczakowem 1566; w 1569 r. przeszedł z kalwinizmu na katolicyzm i stał się gorliwym działaczem kontrreformacji; ur. Kieżmark, Węgry, zm. Łask, woj. sieradzkie (PSB; Dw. Gen.; Bon.; DWDC); 1ż. (1558 Kieżmark) Katarzyna z Olszyn Buczyńska (ok. 1535-1559); w posagu wniosła mężowi 100 000 dukatów; 1v. wdowa po Jerzym Seredy, magnacie węgierskim; 2ż. (1564) Beata Kościelecka h. Ogończyk (1515-VII 1576), urodzona z Katarzyny Telniczanki; zm. Koszyce, 11 lat więziona przez męża na zamku w Kieżmarku, poch. Kieżmark; 1v. wdowa po Eliaszu ks. Ostrogskim; 3ż. (ok. 1576) Sabina de Sévé, Sauve (ok. 1550-po 1619), Francuzka; dzieci: Jan Olbracht, Hieronim, Maria, Leonora. 

Źródła: Bon. t. 15/187-199; Bork.; Dw. Gen.; Dw. Teki; Kos. t. 1; Nies.; PSB; Szl. Król.; Urus.; Wikipedia: 1.

Łaszewski

Łaszewski h. Grzymała vel Łaszowski, rodzina pomorska, byli też w Wielkopolsce. Wyszli ze wsi Łaszewo, leżącej obecnie w gminie Pruszcz, powiat Świecie, woj. kujawsko-pomorskie.

Łącki

Łącki h. Jelita, vel Saryusz-Łącki, rodzina sieradzka, wyszła ze wsi Łąki (Łąki albo Łęki Szlacheckie) w powiecie piotrkowskim. Pisali się z czasem z Nadola w powiecie opoczyńskim.

Łączyński

herb Kościesza

herb Nałęcz

 

Łączyński h. Kościesza i h. Nałęcz, rozrodzona rodzina mazowiecka, wyszła ze wsi Łączyn Nowy w ziemi ciechanowskiej, w dawnym powiecie przasnyskim, parafia Dzierzgowo.

Łempicki

Łempicki h. Junosza, vel Łępicki, Łęmpicki, rodzina mazowiecka, pisząca się z Łempic. Pierwotnym gniazdem rodu były Łempice w ziemi zakroczymskiej, zaliczone w 1377 roku do parafii koprzywnickiej, fundowanej przez Junoszę, podkomorzego zakroczymskiego, dziedzica Koprzywnicy (Pokrzywnicy), Smogorzewa i innych.

Łopaciński

Łopaciński h. Lubicz vel Łopatyński, Łopacki, rodzina mazowiecka, pisząca się z Łopacina. Według tradycji wyszli ze wsi Łopacin w ziemi ciechanowskiej, a zatem są jedną rodziną z Lubiczami Łopackimi. Pisano ich czasem z ruska Łopatyńskimi. Bohdan z Łopacina otrzymał od książąt Mścisławskich obszerne ziemie w woj. mścisławskim, gdzie syn jego Józef założył Łopacin, którego części nosiły różne nazwy, jak Bohda- nowskie, Gradebickie i inne wspominane w działach (Bon.). Zamożna gałąź litewska doszła do większego znaczenia w XVIII stuleciu. Obejmowała ona linie: szarkowską, saryjską, jodzką, upicką i podru- kszańską, nazywane tak od posiadanych majątków. Z tej rodziny: 1 biskup i 1 wojewoda 1762 — 1778.
Genealogia
(osób: 102)

 bp Jan Dominik Łopaciński

(1708-1778)

• IZABELLA Leontyna Ewa Łopacińska (11 IV 1808-po 1883), c. Tomasza i 1ż. Teresy Rudnickiej, właścicielka dóbr Terezjanów (Bork.); m. (22 IV 1835) Napoleon Święcicki h. Jastrzębiec (ok. 1800-4 II 1866), właściciel dóbr Niestaniszki.

• TOMASZ z Łopacina Łopaciński (ok. 1785-19 III 1856), s. Jana Nikodema i 1ż. Heleny Ogińskiej, ziemianin, wicemarszałek szlachty pow. dziśnieńskiego; właściciel dóbr Drujka w woj. witebskim, które były posagiem jego drugiej żony Kazimiery Rudomina-Dusiackiej (Bork.); 1ż. (ok. 1807) Teresa Rudnicka h. Lis (ok. 1790-1812); dzieci: Izabella; 2ż. (15 IX 1815) Kazimiera Helena Rudomina-Dusiacka h. Trąby (1787-11 I 1841), c. Józefa Kazimierza, chorążego brasławskiego i Barbary Szczytt-Niemirowicz h. Jastrzębiec; ur. Drujka, zm. tamże; dzieci: Adam.

Źródła: Bon. t.15/380-386; Bork. Rocz. t.2/555-560; Kos. t.1; Nies.; Urus.; Żych. t.2/172-174, t.3/126, t.4/143-165; Wikipedia.

Łoś

Łoś h. Dąbrowa, stara rodzina mazowiecka. Liczni Dąbrowici dziedziczyli w XV wieku w północnym Mazowszu na terenie wsi Krzynowłoga Mała (później siedziba parafii), ówczesna parafia Dzierzgowo, Wronowe, Łukowe i Wola w par. Karniewo, zwane od nich Wronowe Łoś, Łukowe Łoś i Wola Łoś w ziemi ciechanowskiej, dawnym pow. przasnyskim. 

Łubieński

Łubieński h. Pomian vel Łubiński, stara i znakomita rodzina sieradzka, pisała się z Łubnej. Gniazdem rodu jest wieś Łubna k/ Sieradza, parafia Wąglczew.