Ciborowski

Ciborowski h. Kościesza, rzadko Czyborowski, może też Tyborowski, na północnym Mazowszu, w ziemi wiskiej i łomżyńskiej, przeważnie drobna szlachta. Nazwisko wywodzi się od imienia własnego Czcibor, występującego także w wersjach Cibor, Ścibor.

W aktach sądowych łomżyńskich występuje w 1421 r. Ścibor z Kołaków. Jego potomkowie zwani byli Ściborami, a od 1471 r. już Ciborami. Większość przedstawicieli rodu Ciborów herbu Kościesza, zmieniło w XVI wieku nazwisko na Ciborowski. Jedna linia tylko zachowała je w wersji pierwotnej. 

Dobra Cibory in. Ścibory, w ziemi łomżyńskiej, powiecie zambrowskim, parafii Zawady, odnotowane sa w aktach już w 1456 r. (Gloger). Na skutek rozrodzenia właścicieli i w wyniku działów rodzinnych powstało kilka wsi o tej nazwie. Kapica-Milewski wymienia Cibory Gołockie, C. Chrzczony albo Chrzony (dawniej Milejowa Góra), C. Krupy, C. Kołaczki, C. Marki, C. Witki, C. Dąbrówka i C. Szpinki. Same tylko Cibory Gołockie i C. Chrzczony w 1827 r. liczyły 250 mieszkańców. Obecnie znajdują się one w gminie Zawady, pow. Białystok, woj. podlaskie. 

Uruski wymienia przydomki, którymi odróżniali się pomiędzy sobą, m. in. Babek, Żędzian i Rączko, zaś Borkowski dodaje: Dusza, Figiel, Grochowski, Jopik, Kasztelan, Marcyk i Wojsławik. 

Ciborowscy są jednego pochodzenia z Kołakami i Kołakowskimi z Kołaków herbu Kościesza. Podpisali elekcję 1697 r. z ziemią łomżyńską. Zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Kongresowym w latach 1836-1862.

Genealogia
(osób: 68)

• JAN Ciborowski h. Kościesza (ok. 1773-1841), s. Józefa i Franciszki Zaleskiej, dziedzic we wsi Sikory Bartkowięta, parafia Kobylin Borzymy, pow. Wysokie Mazowieckie, woj. podlaskie; jego wnuk został wylegitymowany ze szlachectwa w Królestwie Kongresowym 1861 r. z herbem Kościesza (Bon.); ur. Sikory Bartkowięta, parafia Kobylin Borzymy, zm. tamże, lat 68 (MK Kobylin); ż. (1804 Kobylin) Konstancja Krystyna Nieciecka (ok. 1783-1858), c. Dominika i Barbary Kapica; ur. Milewo Zabielne, parafia Kobylin Borzymy, chrz. 1784, zm. Sikory Piotrowięta, lat 75, wdowa (MK Kobylin); ślub w parafii Kobylin Borzymy, miejscowość: Sikory Bartkowięta (MK Kobylin); dzieci: Ignacy, Józef, Tomasz, Marianna, Teofila, Michał, Wincenty.

• JÓZEFATA Ciborowska h. Kościesza (ok. 1780-po 1816), c. Józefa i Franciszki Zaleskiej; ur. Sikory Bartkowięta, parafia Kobylin Borzymy, pow. Wysokie Mazowieckie, woj. podlaskie (MK Kobylin); 1m. (1802 Kobylin) Ignacy Sikorski (ok. 1780-p. 1816); ślub w parafii Kobylin Borzymy, miejscowość: Sikory Piotrowięta, uwagi: on wdowiec (MK Kobylin); 2m. (1816 Kobylin) Piotr Sikorski (ok. 1780-po 1816), s. Jakuba i Agaty Kapica; ślub w parafii Kobylin Borzymy, miejscowość: Sikory Piotrowięta, uwagi: ona wdowa po Ignacym Sikorskim (MK Kobylin).

Źródła: Bon. t. 3/143-144, 145; Bork. Sp. 593; Kap. 53, nr 68; SGKP t. 1/672, t. 15 cz. 1/336; Szl. Król.; Urus. t. 2/288.

Ciborowski h. Pielesz, podobnie jak Ciborowscy innych herbów, Pieleszowie wyszli chyba z Ciborów, w ziemi łomżyńskiej. 

Według Uruskiego, nazwisko mieli wziąć od wsi Cibory, w pow. tykocińskim. Dziedzicem tej wsi jest 1695 r. Adam Ciborowski herbu Pielesz. Jednakże, pośród innych przedstawicieli tej rodziny, tenże autor wymienia Jerzego z przydomkiem Wojsławik, właściciela części na wsiach Cibory-Krupy i Kołaczki, w ziemi łomżyńskiej 1730 r. Inni autorzy (np. Krzepela) wyprowadzają Ciborowskich herbów: Pielesz i Trąby, ze wsi Ciborowice, w parafii Kościelec, pow. Proszowice, obecnie woj. małopolskie.

Ciborowscy herbu Pielesz wylegitymowali się ze szlachectwa w Królestwie Kongresowym w latach 1836-1862, zostali zapisani do ksiąg szlachty ówczesnej guberni lubelskiej.

Genealogia
(osób: 33)

• FRANCISZKA Ciborowska h. Pielesz (ok. 1795-po 1830), c. Teodora i Nimfy Karpińskiej (także: Karpieńskiej); ur. Jasieniec, parafia Iłża, pow. Radom, chrz. 20 II 1800 (MK Iłża); m. (1814 Stromiec) Karol Marczewski (ok. 1790-po 1830), s. Jacka i Kunegundy Dolińskiej; ślub w parafii Stromiec, pow. Białobrzegi, miejscowość Ksawerów (MK Stromiec); dzieci: 1/ Jan (ok. 1830-po 1867), voto: (17 XI 1867 Warszawa) Marianna Nowicka (ok. 1840-po 1867), c. Albina i Anny Besser; ślub w parafii św. Andrzeja (MK Warszawa: św. Andrzej); 2/ Fortunat (ok. 1830-1843); zm. Przybyszew (MK Przybyszew); 3/ Katarzyna (ok. 1830-1908); zm. Warszawa, voto Styczakowska (MK Warszawa: Nawiedzenie NMP) – Marczewscy.

• TEODOR Ciborowski h. Pielesz (ok. 1770-po 1831), s. Stanisława Kazimierza, miecznika nowogrodzkiego, i 2ż. Brygidy Kurnatowskiej, leśniczy; zamieszkały: 1800 r. Jasieniec, parafia Iłża, pow. Radom (MK Iłża); 1809 r. we wsi Świerczek, parafia i powiat Szydłowiec, woj, mazowieckie (MK Szydłowiec), Ksawerów, parafia Stromiec, pow. Białobrzegi, 1812-1814 (MK Stromiec); jego syn wylegitymował się ze szlachectwa w Królestwie Kongresowym 1842 r. z herbem Pielesz (Bon.); 1ż. (ok. 1795) Nimfa Karpińska (ok. 1775-1829); w aktach także: Karpieńska; zm. Ksawerów, parafia Stromiec (MK Stromiec); dzieci: Franciszka, Katarzyna, Antoni, Tomasz, Albina, Idzi; 2ż. (1831 Błotnica) Marianna Obrąpalska, Obrępalska (ok. 1800-po 1831), c. Wincentego i Agnieszki Krzyżewskiej; ślub w parafii Błotnica, pow. Radom, miejscowość: Błotnica, uwagi: ona wdowa 1v. Ciborowska (MK Błotnica).

Źródła: Bon. t. 3/145; Krzep. Małop. t. 1/19; Sęcz.; Urus. t. 2/288-289.