Cholewicki

Cholewicki h. Cholewa, vel Holewicki, nazwisko wzięli prawdopodobnie od wsi Cholewy w ziemi nurskiej, parafia Nur, pow. Ostrów Mazowiecka, woj. mazowieckie.
W XIX wieku Cholewy stanowią tzw. okolicę szlachecką, która obejmuje m. in. Cholewy Michorki i Cholewy Kuniewo. Z tą ziemią podpisali w 1697 r. elekcję króla Augusta II – Jakub, dwóch Janów, dwóch Wojciechów i Michał. W XV wieku Bolesław ks. mazowiecki potwierdza, iż Paweł z Wiszniewa sprzedał 10 łanów nad rzeką Kołomyją pięciu Cholewom z Kołomyi za 10 kóp groszy. Od nich osada dostała miano Cholewy-Kołomyja i obecnie znajduje się w parafii i gminie Kołaki Kościelne, pow. Zambrów, woj. podlaskie. Jest to gniazdo Cholewińskich herbu Cholewa, ale i Cholewickich. Potomkowie Antoniego Cholewickiego, dziedzica w 1746 roku Wądołków-Bućków w pow. zambrowskim, wylegitymowali się ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1862.
Genealogia
(osób: 39)

• FRANCISZEK Placyd Cholewicki (ok. 1810-po 1838), s. Jana i Antoniny Wińskiej, patron Trybunału w Warszawie 1866; zamieszkały Zgierz, obecnie pow. Zgierz, woj. łódzkie, 1834-1838 (MK Zgierz); wylegitymowany ze szlachectwa w Królestwie Polskim 1851 r. z herbem Cholewa (Bon.; Urus.); ż. (1834 Zgierz) Franciszka Kłosiewicz (ok. 1815-po 1838), c. Franciszka i Brygidy Gutkowskiej; ślub w parafii Zgierz, miejscowość: Zgierz (MK Zgierz); dzieci: Antonina. 

• HELENA Waleria Cholewicka (ok. 1852-1880), c. Ksawerego i Klementyny Apanowicz; ur. Warszawa, zm. tamże, lat 29, poch. Cm. Powązkowski, kw. 50-I-20/21, gr. rodz. (Cm. Pow.); m. (1870 Warszawa) Julian Józef Marian Bednarski (ok. 1846-27 I 1896), s. Józefa i Julianny Bondarzewskiej; zm. Warszawa, poch. Cm. Powązkowski, kw. 50-I-20/21 (Cm. Pow.); ślub w parafii Narodzenia NMP (MK Warszawa-Leszno: Narodzenie NMP).

Źródła: Bon. t.3/52; SGKP t.1/624, t.15 cz.1/316; Szl. Król.; Urus. t.2/229.