Wyleżyński

Wyleżyński h. Trzaska, vel Wyleżeński, Wileżeński, Weleżyński, Weleżeński, Wyleziński, Wylezieński etc., licznie rozrodzona rodzina mazowiecka, w woj. rawskim, później także m. in. w sieradzkim i wieluńskim. Wymienia ich Paprocki w Herbarzu 1584 r. (Papr.).

Wyszomierski

Wyszomierski h. Prawdzic, vel Wyszomirski, wywodzą się prawdopodobnie z Wyszomierza Szlacheckiego, w parafii Skibniew, pow. Sokołów Podlaski.

Stamirowski

Stamirowski h. Półkozic, vel Ligęza-Stamirowski, Stamierowski, rodzina mazowiecka, przydomku Ligęza i będąca jednego pochodzenia z Ligęzami.

Stankiewicz

Stankiewicz h. Mogiła, vel Mogiła-Stankiewicz, Stankowicz, przydomku Bielewicz, na Żmudzi, w powiecie rosieńskim (Rosienie), pochodzą od Bilewiczów vel Billewiczów. Występują w Metryce litewskiej 1528 r.;

Starczewski

Starczewski h. Nałęcz, vel Starczeski, według dawnych herbarzy, mieli wyjść z ziemi sieradzkiej, zapewne ze wsi Starce, w pow. sieradzkim, parafia Godynice, która w XVI wieku nosiła nazwę Starcze. 

Stryjeński

Stryjeński h. Tarnawa, vel Bystram-Stryjeński, Stryeński, Stryiński, rodzina małopolska, pisząca się „ze Stryjnej”. 

Studziński

herb Prus I

herb Prus III (Nagody)

Studziński h. Prus I, oraz h. Prus III, właściwie Studzieński, rzadko Studzyński, pisali się „ze Ślubic” (Słubic). Ich rodzinnym gniazdem jest Studzieniec w parafii i gminie Słubice, dawny pow. gostyński, obecnie

Suchcicki

Suchcicki h. Ostoja, vel Suchczycki, Szuchcicki, Szuchścicki, na Mazo-wszu, w ziemi łomżyńskiej i nurskiej 1648 (Con.), niektórzy przenieśli się na Litwę, do woj. mścisławskiego 1674 (Kojał.). Już w XV wieku ziemianie

Suski

Suski h. Nałęcz, w woj. sieradzkim. Pisze o nich Paprocki w 1584 r. pod herbem Nałęcz: „Suscy tamże w sieradzkiem dom starodawny”. Niesiecki wymienia Piotra i Seweryna Suskich w ziemi sochaczewskiej 1674.

Świeżawski

Świeżawski h. Paprzyca (in. Kuszaba), vel Swieżawski, Świerzawski, Świżawski, Świrzawski, Szwieżawski, Szwieszawski, Szwiszewski, Śnieżawski, Śmieżawski, Szmieszawski, Śmiszawski, Świeżewski etc., w ziemi dobrzyńskiej i na Kujawach, początkowo pisali się „ze Świeżawów”