in. Śnieżawów, Śmieżawów, Szwiszawów itp. Przenieśli się w różne strony kraju i pisali się „z Dylewa” w woj. bełskim i „z Zelasowicz” w woj. sandomierskim. Nazwisko wzięli od wsi Świeżawy in. Swierzawy, w parafii Rogów, pow. Rypin, obecnie woj. kujawsko-pomorskie, gdzie w XVI wieku siedziała szlachta cząstkowa i zagrodowa. Stanisław Świeżawski Kawka dziedziczy na zagrodzie w Świeżawach w latach 1531-1545. Zapewne bratem jego rodzonym był Andrzej Ś. Kawka (1535-65) dziedzic części w Ś., Sosnowie, Brzesce Wielkiej i Blinie. Synem Andrzeja Ś. Kawki był Malcher vel Melchior Ś. (1546-65), podstarości grodzki bobrownicki (1546-48), żonaty z Anną (1547), córką Dobiesława Radomińskiego Łaszcza (Bil.). Może z tych samych Świeżaw w parafii rogowskiej wyszli Świeżewscy herbów Rola i Leszczyc. Niesiecki zna już tylko Świeżawskich herbu Paprzyca w woj. bełskim. Antoni, cześnik kołomyjski zm. 1739. Antoni, wojski bełski, deputat w Trybunale koronnym. Jego córka Anna była za Józefem Węgleńskim, miecznikiem buskim (Nies.). Świeżawscy podpisali elekcje 1697 i 1733 r. z ziemią dobrzyńską, 1697 r. z woj. sandomierskim, 1733 r. z woj. chełmskim, 1764 r. z woj. bełskim. Z nich: Stanisław, pisarz ziemski dobrzyński, chorąży powiatu lipnowskiego (Lipno), podpisał elekcję 1733 r. z ziemią dobrzyńską. Franciszek, starosta pełczyński, oraz Szczęsny, podsędek ziemi bełskiej, byli 1764 r. posłami na sejm i elektorami z woj. bełskiego. Świeżawscy herbu Paprzyca zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1862, jako pochodzący z ziemi dobrzyńskiej.
Genealogia
(osób: 67)
• MARIA Swieżawska h. Paprzyca (17 X 1901-11 VI 1998), c. Władysława i Marii Rylskiej; ur. Hołubie k/ Hrubieszowa, obecnie woj. lubelskie, pow. Hrubieszów, gm. Dołhobyczów, zm. Warszawa, lat 96, poch. Cm. Powązkowski, kw. 30-VI-17 (Cm. Pow.); m. Benedykt Brykczyński h. Gwiaździcz (1895-1970); dzieci: Mieczysław (1926-2018), Władysław (ur. 1932) – Brykczyńscy.
prof. Stefan Swieżawski
(1907-2004)
• STEFAN Swieżawski h. Paprzyca (10 II 1907-18 V 2004), s. Władysława i Marii Rylskiej, filozof i historyk filozofii, profesor KUL; autor ponad 250 prac naukowych, w tym Dziejów filozofii europejskiej w XV wieku, najobszer-niejszego dzieła w literaturze światowej poświęconego filozofii tego okresu; ur. Hołubie k/ Hrubieszowa, zm. Konstancin-Jeziorna k/ Warszawy, lat 97, poch. Laski, cm. przy Zakładzie dla Niewidomych, kw. D-VIII-3 (Wikipedia; Cm. Laski); ż. (1 VII 1933 Nawojowa) Maria Helena hr. Stadnicka h. Szreniawa odm. (6 III 1912-7 XI 2003), c. Adama Zbigniewa i Stefanii Marii ks. Woronieckiej ze Zbaraża h. Korybut; ur. Nawojowa, zm. Konstancin Jeziorna; dzieci: Helena, Maria, Dominik.
Źródła: Bil. 180; Bork. Sp. 436, 437; Elekt. t.1/558-559, t.2/223; Nies. t.8/581, 588; SGKP t.11/675-676; Szl. Król.; Żern. t.2/406; Wikipedia: 1, 2.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz