Dunikowski h. Abdank (in. Habdank), vel Dunikoski, pisali się z Orzka, Orska, potem z Urska i z Dunikowic, w ziemi przemyskiej. Ich protoplastą jest Adam z Orska, łowczy przemyski 1464 r. Zamieszkiwali głównie w Małopolsce, ale byli także na Litwie.
Gołaski h. Jastrzębiec, vel Goławski, Gołowski, licznie rozrodzona rodzina podlaska, ze wsi Gołaszyn, w ziemi łukowskiej, w parafii Łuków.
Mościbrodzki h. Lubicz, ale także h. Jastrzębiec i Ślepowron, vel Mościbrocki, Moszczybrodzki, Maścibrodzki, Maszczybrodzki, Mościborski etc., drobna szlachta podlaska, w ziemi łukowskiej, pisali się ze wsi Mościbrody (Moszczybrody), dawniej Maścibrody.
Kotarski h. Bończa odm. (in. herb własny), vel Kotarbski, Kotarpski, pochodzą podobno ze wsi Kotary, w pow. tarnowskim, parafia Zassów.
Spinek h. Prus I (in. Turzyma, Turzyna), vel Szpinek, Wspinek, pisali się z Bądkowa in. Bątkowa (Bętkowa), w woj. sieradzkim. Później spostykamy ich w różnych województwach.
Maszkowski h. Abdank, vel Maskowski, byli w woj. łęczyckim i pisali się z Maszkowic, skąd przenieśli się do woj. sieradzkiego i poznańskiego.
Srokowski h. Jastrzębiec, vel Sorokowski, Srocki, przydomku Hodyl albo Hodylewicz (Hodelewicz, Hedelewicz), w woj. ruskim, podolskim, także na ziemiach pruskich.
Matkowski h. Sas, na Rusi Czerwonej, w ziemi przemyskiej, licznie rozrodzeni, pisali się z Matkowa.
Mazowski h. Grabie, vel Grabia-Mazowski, częściej jednak Mazewski, rodzina mazowiecka, w ziemi zakroczymskiej, skąd przenieśli się także do ziemi wiskiej. Są jednego pochodzenia z Czarnowskimi, Jałbrzykami i Jałbrzykowskimi, Chlewiotkami-Wądołowskimi, i stanowią odgałęzienia rodu Drożewskich herbu Grabie (Kap.). Jedna gałąź przeniosła się na Litwę, gdzie używali przydomku Józefowicz.
Mąkolski h. Gryf, vel Jaxa-Mąkolski, Mąkólski, Makólski, Makulski, w woj. sieradzkim, pisali się z Mąkolic.
