Sieniawski

Sieniawski h. Leliwa, małopolska rodzina magnacka, wygasła w 1726. Pisali się z Granowa, a wywodzili się od Granowskich herbu Leliwa. Protoplastą rodu jest Rafał z Sieniawy, syn Dymitra Granowskiego, kasztelana nakielskiego. Dłuższy czas wojując z Tatarami, w końcu osiadł w ziemi halickiej, ożenił się z dziedziczką Sieniawy i od tego majątku przyjął nazwisko (Nies.). Sieniawscy tytułowali się hrabiami na Szkłowie i Myszy, a później pisali się także z Brzeżan k/ Lwowa w woj. ruskim 1615. Z nich: 1 kasztelan krakowski, 3 wojewodów, 3 hetmanów, 2 ministrów i 2 kasztelanów 1548 — 1726. 

Sierakowski

Sierakowski h. Dołęga, przydomku Tochman, w ziemi gostyńskiej. Pierwotnie nosili nazwisko Tochman, a wywodzą się ze Starego Sierakowa, wsi pod Gostyniem.

Sieroszewski

herb Nabram

herb Byliny

Sieroszewski h. Nabram i Byliny (in. Szreniawa odm.) vel Sieraszewski, w Wielkopolsce, wymienia ich Paprocki w Herbarzu, jako osiadłych w pow. poznańskim 1584 (Papr.). 

Siewierski

Siewierski h. Ogończyk, według dawnych herbarzy wywodzą się z Siewierza (Siewierzyna) na Kujawach, w woj. brzesko-kujawskim. Wsi o takiej nazwie nie ma w Słowniku Geograficznym Królestwa Polskiego, wymieniona jest natomiast wieś Siewiersk, w powiecie włocławskim, gminie Pyszkowo, parafii Choceń. Jej właścicielem jest w 1557 r. Stanisław Siewierski, kasztelan kruszwicki. Jedna linia Siewierskich osiadła na Olszowej w pow. ostrzeszowskim, inna na Młodawinie w ziemi sieradzkiej, obecnie w woj. łódzkim, pow. zduńskowolskim, gminie Zapolice. Siewierscy zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1862. Z nich: 2 kasztelanów 1520 — 1707.
Genealogia
(osób: 55)

• MATEUSZ Siewierski (ok. 1804-6 VI 1852), s. Jana i Katarzyny Stokowskiej, dziedzic dóbr Chojne, posesor dóbr Złoczew; ur. Młodawin w ziemi sieradzkiej, gmina Zapolice, zm. Złoczew (Nejm.; MK Łask); ż. (1823 Łask) Joanna Katarzyna Tymieniecka h. Zaremba (ok. 1803-1870), c. Stanisława i Eleonory Heleny Krąkowskiej h. Trąby; zm. Złoczew; dzieci: Maksymilian, Wiktor, Konstanty, Teofila, Antonina, Wincenty, Marianna, Wiktoria, Bronisława, Lucjan, Stanisław, Kwiryn, Julian, Eleonora.

• TEOFILA Antonina Siewierska (10 IV 1827-po 1850), c. Mateusza i Joanny Tymienieckiej; ur. Młodawin w ziemi sieradzkiej, gmina Zapolice (Nejm.; MK Chojne, Łask, Marzenin); m. (1848 Chojne) Teofil Józef Wierusz Kowalski h. Wieruszowa (ok. 1810-po 1850), s. Franciszka i Apoloni Grabskiej, rejent w Suwałkach; 1v. żonaty z Józefą Wagner; dzieci: Stefania Wierusz Kowalska, żona (1888 Warszawa) Stanisława Milewskiego (Dz. Pozn.). 

Źródła: Bork. Sp. 393; Dw. Teki; Kos. t.1; Nejm.; Nies.; Pap.; SGKP t.10/602, t.15 cz. 2/585; Żern. t.2/339.

 

Siewierski vel Świerski, gałąź książąt siewierskich, byli na Litwie w XV stuleciu.

Źródła: A.A. Kosiński, Przewodnik heraldyczny, T.1.

Siewierski v. Świerski, gałąź książąt Siewierskich, byli na Litwie w XV stuleciu. Źródła: A.A. Kosiński, Przewodnik heraldyczny, T.1.

Copy and WIN : http://ow.ly/KNICZ

Skaławski

Skaławski h. Nałęcz związany, dawniej Skałowski, rodzina wielkopolska, pisała się z Rogaczewa in. Wielkiego Rogaczewa w pow. kościańskim, a ich gniazdem jest wieś Skałowo w dawnym powiecie pyzdrskim. Skaławscy są jednego pochodzenia z Rogaczewskimi. W XVI wieku pisali się często Skaławskimi albo (seu) Rogaczewskimi. Z nich: 1 kasztelan 1738.
Genealogia
(osób: 39)

• BARBARA Skaławska (ok. 1799-14 VIII 1867), c. Ignacego i Heleny Koczorowskiej; zm. Psarskie, puchlina, lat 68 [MK Śrem]; m. (25 XI 1830 Strykowo) Antoni Raczyński (ok. 1804-po 1830); świadkowie na ślubie: Maksymilian Potocki, dziedzic Będlewa, Wronczyna, Zaparcina, Anzelm Chłapowski, Franciszek Skaławski, Franciszek Pomorski, dziedzic Rożnówka [MK Modrze].

• STANISŁAW Skaławski (ok. 1817-22 X 1888), s. Franciszka i Marianny Krzyżańskiej, ziemianin, dziedzic dóbr Strykowo; zm. Poznań, lat 72, poch. Modrze, gr. rodz. [Dz. Pozn. 246/88; MK Poznań: Św. Marcin]; ż. (12 VI 1845 Poznań, Św. Marcin) Joanna Nepomucena Maria Białobłocka h. Ogończyk (1818-28 XII 1859), c. Izydora i Teresy Gostomskiej, dziedziczka Babina; ur. Krześlice, chrz. 16 IX 1818, zm. Września, poch. 30 XII 1859 Wronczyn k/ Pobiedzisk, kościół [Dz. Pozn. 298/59, piątek 30 XII; MK Wronczyn, Września]; świadkowie na ślubie: Franciszek Skaławski ojciec, Wiktor Szołdrski i Anastazy Radoński (MK Poznań: Św. Marcin); dzieci: sześcioro, m. in. Kazimierz, Maria, Helena, Zygmunt.

Źródła: Dw. Teki; Kos. t.1, Nies.

Skarbek

Skarbek h. Abdank (in. Awdaniec), stara rodzina wielkopolska, pocho- dząca od średniowiecznych „comesów” (hrabiów), pisząca się z Góry, pierwotnego gniazda wszystkich Awdańców.

Skarzyński

Skarzyński h. Bończa, vel Skarżyński, Skarzeński, szeroko rozrodzona i rozgałęziona rodzina mazowiecka, przeważnie drobnoszlachecka, której gniazdem jest wieś Skarzyn, dawniej Skarzyno (Abramy, Stare i Nowe) w ziemi łomżyńskiej, parafii Rosochate.

Skąpski

Skąpski h. Doliwa vel Bodzanta-Skąmpski, Skępski, drobna szlachta, przydomku Bodzanta, Bodząta, Bodzata, Bożęta, który był w istocie ich pierwotnym nazwiskiem. Używali również innych przydomków, jak Naczek, Piewek, Kita, Patuła itd. Wywodzili się ze wsi Skąpe in. Skąmpe k/ Strzałkowa w dawnym pow. pyzdrskim. Dziedziczyli też w 1527 na pobliskiej Moszczenicy, Sarnowie i Chwałkowicach w tymże powiecie, oraz Grzybowie-Wódkach w pow. gnieźnieńskim. Według Paprockiego, Skąpscy byli właścicielami dóbr Skąpe w pow. kaliskim 1584 (Papr.). Z tej rodziny: 1 wojewoda 1515 — 1524. — Jan, wojewoda kaliski 1515. Maciej, łowczy halicki 1778. Piotr, komornik graniczny włodzimierski 1788 (Nies.; Kras.).
Genealogia
(osób: 110)

• JAN Skąpski (ok. 1560-1631/38), dziedzic części dóbr Skąpe i Moszczenica w pow. pyzdrskim (AGZ Poznań); ż. Małgorzata z Mierzewa Mierzewska (ok. 1570-po 1643); dzieci: Stanisław, Wojciech, Maciej, Piotr, Adam, Andrzej.

• KATARZYNA Skąpska v. Skąmpska (ok. 1660-po 1701), c. Stanisława i Agnieszki Zdzychowskiej; 1m. Franciszek Wardęski h. Godziemba (ok. 1650-ok. 1690); 2m. Stanisław Bogusławski (ok. 1650-po 1701).

Źródła: Bork. Sp. 394; Dw. Teki; Kos. I; St. Kozierowski, Ród Doliwów, s. 21; Nies. t.8/375-376; Pap.

Skąpski h. Jelita, rodzina sieradzka, wzięła nazwisko od wsi Skąpa w powiecie Radomsko, parafia Sulmierzyce, gmina Zamoście. W XVI wieku były w tej wsi wyłącznie cząstki szlacheckie. Według rejestru poborowego powiatu radomszczańskiego z 1552 i 1553 Aleksy Skąpski miał tam ¼ łanu (SGKP; Paw. Wlkp. II 284). Błędna jest informacja Krzepeli, jakoby Skąpscy wywodzili się ze wsi Skąpe w pow. koneckim (dawniej chęcińskim), parafia Pilczyce, obecnie gmina Słupia (Krzep. Młp.).
Genealogia
(osób: 123)

• BOLESŁAW Skąpski (11 II 1905-IV 1940), s. Bolesława i Jadwigi Marciszewskiej, prawnik, podprokurator Sądu Okręgowego w Warszawie, porucznik rezerwy Wojska Polskiego, więzień Kozielska; absolwent wydziału prawa Uniw. Jagiellońskiego 1928; odznaczony Brązowym Medalem „Za długoletnią służbę”; we IX 1939 aresztowany przez NKWD w Dubnie; ur. Rymanów, zamordowany przez rosyjskie NKWD w Katyniu (Katyń. Księga cmentarna, Warszawa 2000, cz. 3, s. 566); ż. (p. 1937) Izabella Lardemer (ok. 1910-po 1937); dzieci: Andrzej.

• STEFANIA Maria Skąpska (1 IX 1859-po 1903), c. Euzebiusza i Antoniny Piotrowskiej; ur. Bieżeń, parafia Truskolasy; m. (p. 1887) Bartłomiej Krak (ok. 1850-po 1903); dzieci: Stefan (1887-1915), Eustachy (1903-1972) – Krakowie.

Źródła: Bork. Sp. 395; Nies.; Krzep. Młp.; SGKP t.10/664-665.

Skórzewski

Skórzewski h. Drogosław, vel Skorzewski, czasem mylnie dawano im herb Ogończyk. Pochodzą z Wielkopolski i są jednego pochodzenia z Dąbrowskimi, Palędzkimi i Więckowskimi herbu Drogosław.

Skrzyński

Skrzyński h. Łabędź, vel Dunin-Skrzyński, stara rodzina małopolska, pisała się ze Skrzynna, używała przydomku Dunin. Z niej: 1 kasztelan 1683.