Zagórski

Zagórski h. Grzymała, na Kujawach i w Wielkopolsce, pisali się z Zagorzyc. Ich gniazdem rodzinnym jest wieś Zagorzyce in. Zagórzyce w pow. radziejowskim, parafia Piotrkowo, obecnie woj. kujawsko-pomorskie. W XVIII wieku byli właścicielami m. in. dóbr ziemskich Kołbki, Kopanina,

Wolański

Wolański h. Przyjaciel, rodzina czerwonoruska, pisała się z Wolan.

Wojsznar

Wojsznar h. Kot morski, vel Wojsznar-Wilkolewicz, stara rodzina litewska, używająca przydomku Wilkolewicz. Protoplasta tego rodu Wojsznar Wilkolewicz przyjął herb swój – Kot morski na sejmie w Horodle w 1413 r. Wojsznarowie podpisali elekcje Władysława IV 1632 r. i Jana Kazimierza 1648 r. W XIX wieku zamieszkiwali m. in. w gub. suwalskiej.
Genealogia
(osób: 10)

• DOROTA Wojsznar-Wilkolewicz (ok. 1800-po 1830), właścicielka dóbr Ulczyce w guberni suwalskiej; m. Jan Łukaszewicz h. Łuk (ok. 1800-po 1830).

• KAZIMIERZ Wojsznar-Wilkolewicz (ok. 1590-po 1650), kanclerz kapituły wileńskiej, regent kancelarii królewskiej; autor wielu dzieł religijnych i politycznych 1646-1658, wydawanych w Lublinie, Krakowie i Rzymie; był jednym z fundatorów biblioteki wileńskiej.

Źródła: Bork. Rocz. t.1/585.

Wojciechowski

Wojciechowski h. Jelita, vel Woyciechowski, rodzina sieradzka, wywodząca się z Wojciechowic i Nagodowej (Godowej) w ziemi łęczyckiej. Z nich Piotr, Konstanty, Bazyli, Daniel, Adrian, Jan, Stanisław, Walenty i Jakub podpisali elekcję króla Augusta II w 1697 r. Wojciechowscy zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Wydziale Stanów galicyjskich 1809 r.; dziedziczyli w pow. gostyńskim, byli właścicielami m. in. Wojciechowic i Godowej w Królestwie Polskim, oraz Wertikijówki w gub. żytomierskiej.
Genealogia
(osób: 143) 

• JADWIGA (Eufemia Wiktoria Jadwiga) Woyciechowska (22 XII 1832-16 III 1915), c. Kajetana i 2ż. Brygidy Reklewskiej, adiutant i kurier M. Langiewicza w powstaniu styczniowym, łączniczka Rządu Narodowego, organizatorka Stowarzyszenia Niewiast w pow. iłżeckim, autorka wspomnień; aresztowana przez władze carskie, więziona w X. Pawilonie Cytadeli Warszawskiej IX 1863-XII 1864, zesłana do Kunguru w gub. permskiej 25 I 1864-19 III 1866; po powrocie z zesłania mieszkała w Radomiu, Ostrowcu Św. ok. 1873-ok. 1877 (po opuszczeniu Mirca) i Sandomierzu od ok. 1877; ur. w Łomnie, par. Świętomarz w pow. iłżeckim, zm. w Czyżowie Szlacheckim k/ Sandomierza, gdzie mieszkała pod opieką córek, poch. tamże; m. (1849) Józef Korwin Prendowski (1828-1872); dzieci: Mieczysław, Helena, Wiktoria, Marianna, Stanisław, Zdzisław, Jan.

• KAJETAN Woyciechowski (1786-18 III 1848), s. Grzegorza Kacpra i Magdaleny Marii Chrzanowskiej, pułkownik wojsk polskich, ziemianin, sędzia pokoju pow. opatowskiego; walczył m. in. pod Saragossą, Ponte-Almaras, Talavera, Ocana; ranny w bitwie pod Albuherą 1811, za którą otrzymał order Legii Honorowej (wg in. źródeł za szarżę pod Somossierą, pod dowództwem Kozietulskiego), uczestnik kampanii 1813, ukończył wojnę w randze kapitana; pułkownik w powstaniu 1830/31; dziedzic dóbr Łomno w pow. iłżeckim; autor wspomnień („Pamiętniki moje w Hiszpanii”, wyd. w Warszawie 1907); 1ż. (17 IX 1819 Świętomarz) Izabella Rogoyska z Kochanowa (1802-1828), c. Franciszka Ksawerego i Izabeli Remer?; ślub w par. Świętomarz, obecnie woj. świętokrzyskie, uwagi: Kochanów i Łomno (MK Świętomarz); dzieci: Franciszek, Izabella, August, Feliks, Ludwik; 2ż. (1 II 1829 Świętomarz) Brygida Reklewska h. Gozdawa (1806-1863), c. Józefa i Anny NN.; ślub w par. Świętomarz, obecnie woj. świętokrzyskie, miejscowość Skoszyn, ona zapisana w aktach błędnie jako Rychlewska (MK Świętomarz, Nowa Słupia); dzieci: Jadwiga.

Źródła: Bork. Rocz. t.1/584-385, t.2/735; Nies.; Jadwiga Prendowska, Moje wspomnienia, Kraków 1962.


Wojciechowski h. Nałęcz, vel Woyciechowski, stanowią może gałąź Wojciechowskich herbu Jelita. Zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1862 – jedni z herbem Nałęcz, drudzy z herbem Jelita. Z nich: Stanisław Wojciechowski (1869-1953), prezydent II RP.

• ANTONI Alojzy Wojciechowski h. Nałęcz (21 I 1793-po 1847), s. Wincentego i Antoniny NN., dziedzic dóbr Babin, pow. Lublin; wylegitymowany ze szlachectwa w Królestwie Polskim 1847 r. z herbem Nałęcz (Szl. Król.; Sęcz.); ż. (12 II 1823 Boża Wola) Magdalena Rążewska (ok. 1795-po 1824), c. Antoniego i Zofii Fiederowicz (Federowicz); ślub w parafii Boża Wola, pow. Kraśnik (MK Boża Wola); dzieci: Kazimierz.

Stanisław Wojciechowski

(1869-1953)

 • SABINA Wojciechowska h. Nałęcz (1831-1928), c. Feliksa Karola i Marianny Paszewskiej; m. (1854 Płock) Franciszek Miłosz (1823-29 XII 1862), s. Jana i Katarzyny Olszewskiej, inspektor, profesor gospodarstwa; ur. Niwiska, zm. Puławy (PSB t.21/271); dzieci: Aleksander, Maria – Miłoszowie.

Źródła: Bork. Sp. 505; Sęcz.; Szl. Król.; Żern. t.2/525; Wikipedia: 1.

Wiktor

Wiktor h. Brochwicz, rodzina małopolska, osiedlona w ziemi sanockiej, pisząca się z Wiatrowic, wymieniana przez Długosza w „Liber Beneficiorum” w 1460 r.

Wiewiórowski

Wiewiórowski h. Grzymała vel Wiewiorowski, Wywiórowski, rodzina sieradzka, z ziemi wieluńskiej, z której jedna gałąź osiedliła się na Rusi Czerwonej. Z nich Maciej i Aleksander podpisali elekcję króla Augusta II w 1697 r., a Józef burgrabia rawski, Kazimierz, Stefan i Tomasz podpisali elekcję króla Stanisława Augusta w 1764 r.
Genealogia
(osób: 50)

• IGNACY Alojzy Wiewiorowski (ok. 1790-25 II 1846), s. Teodozjusza i Julii Tomaszewskiej, zabity w rzezi chłopskiej w Galicji w 1846 r.; ż. Maria Borkowska (ok. 1800-po 1830), c. Feliksa i Franciszki Arciszewskiej; dzieci: Józef.

• LUDWIKA Wiewiórowska (ok. 1802-po 1832), c. Józefa i Agnieszki Kobyłeckiej; zamieszkała w klasztorze w Ołoboku u ciotki Florianny Wiewiórowskiej (MK Ołobok); m. (23 VIII 1823 Ołobok) Mikołaj Szczepkowski (ok. 1781-po 1832), s. Jana i Katarzyny Kurnatowskiej, dziedzic Sławina w parafii Gostyczyna; dzieci: Antonina Józefa (ur. 4 VI 1824 Sławin), Józef Mikołaj (19 XI 1826 Sławin), Elżbieta Natalia (19 XI 1832 Sławin) – Szczepkowscy.

Źródła: Bork. Rocz. t.1/579, t.2/729.

Wierzchlejski

Wierzchlejski h. Berszten II (in. Bersten) vel Wierzchleyski, rodzina pochodząca z ziemi wieluńskiej, pisała się z Gaszyna. Jej gniazdem rodowym jest wieś Wierzchlas w dzisiejszym pow. wieluńskim. Jedna gałąź osiedliła się na Rusi Czerwonej. W XIX wieku byli właścicielami m. in. wsi Poręba w Galicji.
Genealogia
(osób: 32)

• KONSTANCJA Wierzchlejska (ok. 1810-po 1840); m. Józef Milewski (ok. 1810-po 1841), ziemianin, właściciel majątku Mikorzyn k/ Konina 1841 (PSB).

• NAPOLEON (Abdon Napoleon) z Gaszyna Wierzchleyski (1807-1871), s. Pawła i Anny Dobrzańskiej, porucznik wojsk polskich, powstaniec 1831 r.; podporucznik 3 pułku ułanów, odznaczył się pod Stoczkiem, po likwidacji korpusu Dwernickiego został porucznikiem w 4 pułku ułanów; na emigracji wstąpił do legionu portugalskiego; ur. we wsi Poręba w Galicji (Bartk.); ż. Antonina Buczkowska h. Bogoria (ok. 1820-po 1881); dzieci: Bolesław, Julia.

Źródła: Bork. Rocz. t.1/577-578; Nies.; PSB; J. Bartkowski, Wspomnienia z powstania 1831 roku i pierwszych lat emigracji, Kraków 1966.

Turno

Turno h. Bończa, zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1861. 

Źródła: Bork. Sp.; Szl. Król.; Żern.

Turno h. własnego (in. Trzy kotwice), rodzina pomorska, która później osiedliła się w Wielkopolsce, a jedna jej gałąź na Wołyniu. Już w 1376 r. otrzymali od Zakonu Krzyżackiego nadanie wsi Stręczno i Kwiramy (Chwiramy, dawn. Chwirama, Chwierama) w pobliżu miasta Wałcz. Oprócz tych dóbr należały do nich Targowa Górka, Stawęczyn i Łembina w woj. kaliskim, Objezierze, Dobrzyca i Słopanów w pow. obornickim, Goniębice w pow. kościańskim, Rzeczkowo w pow. nakielskim, Borzykowo, Wrąbczyn, Adamiszcze i inne.
Herb – trzy białe kotwice odwrócone do góry, w polu czerwonym.
Genealogia
(osób: 108)
 
• DONATA (Dorota) Turno (ok. 1810-1888), c. Kazimierza i Heleny Rogalińskiej; zm. Kraków; m. Michał Gorzeński h. Nałęcz (ok. 1800-p. 1880), s. Feliksa i Anny Zienkowicz, ziemianin, oficer wojsk polskich 1831, kawaler krzyża Virtuti Militari; właściciel dóbr Witaszyce; zginął w Meksyku; dzieci: Helena Gorzeńska.

• STANISŁAW Wincenty Turno (2 VI 1866-31 VIII 1943), s. Hipolita i Marii Skórzewskiej, ziemianin, przedsiębiorca, działacz społeczno-gospodarczy; ż. (ok. 1890) Barbara Mańkowska (1870-1936), c. Napoleona i Marii Antoniny Chłapowskiej; dzieci: Jerzy, Maria, Zofia, Róża, Katarzyna. 

Źródła: Bork. Rocz. t.1/571-573; Dw. Teki; Nies. t.9/152, t.10/451-455.

Trzecieski

Trzecieski h. Strzemię, vel Trzycieski, Trzeciecki, stara rodzina małopolska, której gniazdem jest wieś Trzeciesz, inaczej Trzycież, dziś Trzyciąż w pow. olkuskim.

Tchorznicki

Tchorznicki h. Jelita vel Mniszek-Tchorznicki, Tchórznicki, Thorznicki, rodzina podlaska, wywodząca się z ziemi drohickiej, parafii Jabłonna, wspólnego pochodzenia z Paderewskimi herbu Jelita. Używali przydomku Mniszek, który jest w istocie ich pierwotnym nazwiskiem, pochodzącym od należącej do nich ok. 1400-1480 wsi Mnichowa inaczej Podborna, w ziemi mielnickiej. Kiedy nabyli w 1495 r. sąsiednią Tchorznicę (Tchórznicę) zaczęli się pisać Mniszkami Tchorznickimi (Akta Grodzkie w Drohiczynie). Jedna gałąź osiedliła się na Rusi Czerwonej i Podolu. Z tej rodziny Andrzej, kanonik łucki, oficjał podlaski 1671. W XIX stuleciu posiadali w Galicji m. in. Cucułowce w pow. żydaczowskim, oraz Lutowiska w pow. samborskim. Była też inna rodzina Tchorznickich vel Tchórznickich na Podlasiu, nieznanego herbu, pochodząca zapewne z tej samej Tchorznicy co Mniszkowie Tchorzniccy (Niesiecki). Współcześnie wielu Tchórznickich zamieszkuje w Sokołowie Podlaskim, oraz jego okolicach.
Genealogia
(osób: 87)

 

Helena Mniszkówna

(1878-1943)

• HELENA Mniszkówna v. Mniszek-Tchorznicka (24 V 1878-18 III 1943), c. Michała i Marii Peżarskiej, powieściopisarka, nowelistka, autorka romansów z życia wyższych sfer; ur. w majątku Kurczyce na Wołyniu, zm. w majątku rodzinnym Sabnie na Podlasiu; 1m. (1897) Władysław Chyżyński (zm. 1903), właściciel dóbr Platerów na Litwie; dzieci: Janina (ur. 1900) i Maria (ur. 1901) Chyżyńskie; 2m. (1910) Antoni Rawicz-Radomyski (zm. 1931), właściciel dóbr Rogale k/ Łukowa, na Podlasiu, później Kuchary k/ Drobina w ziemi płockiej; dzieci: Irena i Hanna Radomyskie (ur. 1915), bliźniaczki. 

• WŁADYSŁAW Mniszek Tchorznicki (ok. 1790-28 III 1862), s. Walentego i Rozalii Rudnickiej, działacz polityczny, ziemianin, oficer wojsk polskich; napoleoński kolega A. Fredry, kawaler francuskiej Legii Honorowej, członek Stanów galicyjskich, kapitan gwardii narodowej lwowskiej 1848, pułkownik i organizator 2 pułku ułanów na Węgrzech w 1848/49; właściciel dóbr Leśniowice, Polanka i Nadyby w pow. samborskim; 1ż. Honorata Ufniarska h. Jastrzębiec (ok. 1800-p. 1839), c. Jana, cześnika halickiego i Salomei hr. Stadnickiej h. Szreniawa, starościanki rydzyńskiej, rodzona siostra Joanny; dzieci: Maksymilian, Kazimierz; 2ż. (18 VI 1839 Ristissen k/ Ulm) Filipina hr. Butler-Clonebough genannt Haimhausen (8 XII 1820-po 1840), c. Kajetana Teobalda, generała-majora wojsk bawarskich, komendanta miasta i fortecy Würzburg, i Marii Anny von Gangreben-Oberalmen, bawarskiej damy pałacowej i damy honorowej ord. Teresy; dzieci: Anna.

Źródła: Bork. Rocz. t.1/567-569, t.2/703-705; Nies. t.9/55-57; Wikipedia.