Szadurski

Szadurski h. Ciołek, vel Sadurski, rodzina małopolska, pochodząca z Szadurek w woj. lubelskim, później przeniosła się na Litwę i do Inflant. W XIX wieku byli właścicielami dóbr Zwirdzin, Dunakl, Dorotpol, Duksztygal, Newlany, Dembowiec, Bohdany, Jasmnyża, Pusza, Fejmany, Małnów, Oświej, Pelecz, Salnowo i Kazimierzów w Inflantach Polskich, w pow. lucyńskim i dynaburskim, Balin i Domanowo w pow. drysieńskim, Adamów w pow. siebieskim. Z tej rodziny Stanisław, starosta ryski 1614 r.
Genealogia
(osób: 73)

• MONIKA Szadurska (ok. 1825-po 1857), c. Antoniego i Elżbiety Łopacińskiej, właścicielka dóbr Zielonpol i Andrepno w pow. rzeczyckim, Strzałki i Balin w pow. drysieńskim; m. (1844) Adam Benisławski h. Pobóg (ok. 1810-1857), właściciel dóbr Krasno w gub. włodziemierskiej. 

• WIKTOR z Szadurek Szadurski (ok. 1800-po 1840), s. Franciszka Ksawerego i Franciszki Felkerzamb, właściciel dóbr Jasmnyża, Pusza i Fejmany w Inflantach Polskich, w pow. dynaburskim; kawaler orderu św. Jerzego; ż. Teresa Mohl h. Trzy krety (ok. 1810-po 1840); dzieci: Leon, Aleksander, Józef, Jadwiga, Zofia.

Źródła: Bork. Rocz. t.2/688-691; Nies.; Żych.

Swołyński

Swołyński h. Massalski, rodzina litewska z woj. witebskiego i połockiego, była też w Inflantach Polskich. W XIX wieku byli właścicielami dóbr Kniażyce, Rozalin, Grulewo, Horodno i Bielkowszczyzna w gub. witebskiej.
Genealogia
(osób: 18)

• ALOJZY Swołyński (ok. 1820-po 1881), s. Trojana i Anny Korsak, właściciel dóbr Kniażyce i Rozalin, sędzia pokoju powiatu drysieńskiego, marszałek szlachty tegoż powiatu od 1881, prezes Tow. Rolniczego gubernii witebskiej; 1ż. (1851) Konstancja Roszkowska h. własnego (ok. 1830-ok. 1855); 2ż. (22 X 1857) Julia Chrapowicka h. Gozdawa (ok. 1835-II 1866), c. Eustachego z Kochanowicz, ros. szambelana, prezydenta sądów gub. witebskiej, kawalera orderu św. Anny 2 klasy, i Amelii Gorskiej h. Nałęcz, pisarzówny skarbowej litewskiej; dzieci: Amelia.

• JULIA Swołyńska (ok. 1820-po 1871), c. Jana i Anny Szyszko; m. Józef Żaba h. Kościesza odm. (ok. 1810-1871), właściciel dóbr Obabia i Wisiaty, prezydent graniczny bracławski. 

Źródła: Bork. Rocz. t.2/687-688.

Sulistrowski

Sulistrowski h. Lubicz, rodzina małopolska, wywodząca się z Sulistrowic, w pow. radomskim, parafia Wysoka. 

Słonecki

Słonecki h. Korab, rodzina wielkopolska, wiodąca się ze Słończyc w pow. pyzdrskim. Pisała się też z Łaska i jest zapewne jednego pochodzenia z Łaskimi herbu Korab. Jedna gałąź osiedliła się w ziemi sanockiej i na Podolu. W XIX stuleciu byli właścicielami m.in. dóbr Krechowce i Teklówka w Galicji.
Genealogia
(osób: 29)

• ALEKSANDRA Słonecka (ok. 1882-1960), c. Kajetana i Marii Nadachowskiej; m. Mieczysław Śniadowski h. Jastrzębiec (ok. 1880-1950), s. Dominika i Władysławy Zabłockiej h. Łada; wyjechał do USA.

• ZENON Słonecki (1832-1912), s. Stanisława i Eleonory Krechowieckiej, poseł na sejm galicyjski, prezes rady powiatowej sanockiej, członek rady nadzorczej Tow. Wzajemnych Ubezpieczeń w Krakowie; ż. (1857) Marcelina Jaruntowska (ok. 1840-17 IV 1882), c. Antoniego z Jabłonki i Anieli Kraińskiej, właścicielka dóbr Jurowce i Kostarowce w pow. sanockim; dzieci: Jan Duklan, Anna Maria.

Źródła:Bork. Rocz. t.2/667-668; Dw. Teki; Nies.

Ślizień

Ślizień h. własnego (in. Świat), rodzina siedmiogrodzka osiedlona na Litwie, z której pierwszy przybył na Litwę ok. 1436 r. Andrzej Ratsza Ślizień. W XIX stuleciu byli właścicielami dóbr Dziewiątkowicze, Połońce, Dziedziłowicze, Kostyki i Helenów na Litwie, Tanwy w pow. słonimskim, Mściże i Budzienicze w pow. borysowskim, Bartniki, Łobzów, Wolsza i Druckowszczyzna w pow. nowogrodzkim, Lubonia w pow. wileńskim.
Z tej rodziny: Aleksander starosta miadziolski, sekretarz królewski, poseł do Moskwy 1610. –  Aleksander Kazimierz (zm. 1682), strukczaszy królewski 1648, poseł na sejm. – Stefan Jan (zm. 1707), poseł na sejm 1696, referendarz litewski, starosta krewski, marszałek Trybunału litewskiego 1705. – Michał Adam (zm. 1760), starosta krewski i wiszniowski, poseł na sejm 1733, podkoniuszy litewski 1736. – Stefan, podkomorzy słonimski 1750, generał-major wojsk litewskich, starosta krewski 1780. – Rafał (zm. 1817), starosta krewski 1781, instygator wielki litewski 1798.
Genealogia
(osób: 97)

• MARIA Ślizień (7 XI 1863-11 III 1940), c. Alfreda i Elżbiety (Elizy) Tyszkiewicz, współwłaścicielka razem z rodzeństwem dóbr Dziewiątkowicze, Połońce, Dziedziłowicze, Kostyki i Helenów na Litwie; ur. Dziewiątkowicze, zm. Białystok; m. Czesław hr. Krasicki h. Rogala (1857-23 XI 1924), s. Wacława i Heleny Oskierka; ur. Samojłowicze, zm. Warszawa; dzieci: Elżbieta (Eliza) hr. Krasicka.

• OTTO Ślizień (1805-1887), s. Jana i Anieli Mackiewicz, uczestnik powstania listopadowego, właściciel dóbr Druckowszczyzna w pow. nowogrodzkim (majątek matki); uczeń szkoły dominikanów w Nowogródku, potem jezuickiej w Połocku, student wydziału fizyczno- matematycznego Uniw. Wileńskiego, filomata i filareta 1821, zaprzyjaźniony z Zanem (St. Świrko, Z Mickiewiczem pod rękę czyli życie i twórczość Jana Czeczota, Warszawa 1989); wicemarszałek szlachty pow. nowogrodzkiego; 1ż. Kazimiera Dobrowolska (ok. 1810-ok. 1840); dzieci: Kazimierz, Helena; 2ż. NI. Berkman (ok. 1820-po 1850).

Źródła: Bork. Rocz. t.2/664-666; Nies. t.9/401-403; PSB.

Skorupka

Skorupka h. Ślepowron, vel Korwin-Skorupka z Padlewa, Skorupka-Padlewski z przydomkiem Korwin, stara rodzina podlaska wywodząca się ze wsi Skorupki w pow. Sokołów Podlaski, gdzie dziedziczyli już 1438. 

Sielawa

Sielawa h. własnego vel Siellawa, rodzina litewska, osiedlona w Inflantach Polskich, w pow. lepelskim. Z nich: Antoni greko-katolicki arcybiskup połocki 1625-1647. – Anastazy, metropolita kijowski i ruski 1637-1655, władyka halicki, archimandryta żydaczowski. – Józefat (zm. 1747) posędek połocki, fundator OO. Bernardynów w Sieliszczu. – Antoni, starosta zwilski 1764.
W XIX stuleciu byli właścicielami dóbr Hubin, Woroń, Paula, Pyszna, Mienica, Lucik, Kublicz, Bikulinicz, Sołoniewicz i Siedliszcze w pow. lepelskim.
Genealogia
(osób: 23)

• ANTONI Sielawa (ok. 1790-po 1830), s. Franciszka i Bogumiły Pakosz, właściciel dóbr Paula i Mienica w Inflantach Polskich, w pow. lepelskim, marszałek szlachty pow. lepelskiego; 1ż. Eufemia Dyszlewicz h. Gozdawa (ok. 1790-ok. 1820); 2ż. Olimpia Hrehorowicz h. Lubicz (ok. 1800-po 1830); dzieci: Kazimierz.

• MARIANNA Sielawa (ok. 1790-po 1820), c. Franciszka i Bogumiły Pakosz; m. Marcin Nitosławski h. Dołęga (ok. 1790-p. 1883), właściciel dóbr Obrzuchy, Skrzydlewiec i Suchwortowa, marszałek szlachty pow. kopyskiego.

Źródła:Bork. Rocz. t.2/657-658; Nies. t.8/333.

Przysiecki

Przysiecki h. Nowina vel Przesiecki, rodzina wielkopolska, nosiła pierwotnie nazwisko Rogaliński, które zmieniła w XVI stuleciu na Przysiecki vel Przesiecki, nabywszy wieś Przysieka in. Przesieka w pow. gnieźnieńskim. Jest jednego pochodzenia z Popowskimi i Sokolnickimi z Popowa Kościelnego i Sokolnik w pow. gnieźnieńskim. W XVI wieku rozdzieliła się na gałąź wielkopolską i litewską, z których ta druga osiedliła się na Litwie, Białej Rusi i w Inflantach Polskich. Przysieccy wylegitymowali się ze szlachectwa w ziemi lwowskiej w 1782. W XIX wieku posiadali m. in. dobra Zagradzie, Strzyżewo i Babecz w pow. lepelskim. Z nich Bronisław, poseł na sejm 1667, konfundator klasztoru OO. Dominikanów w Ule.
Genealogia
(osób: 161)

• KAZIMIERZ Przysiecki (ok. 1820-po 1860), s. Eustachego i Kornelii Kurowskiej, ziemianin, właściciel dóbr Babcze w pow. lepelskim, w Inflantach; ż. Antonina Ciekanowska (ok. 1830-p. 1883); dzieci: Władysław, Michał, Mieczysław, Stefania.

 • MARIANNA Przysiecka (ok. 1640-po 1672), c. Prokopa i Zofii Broniewskiej; m. Jan Raszewski (ok. 1630-po 1687), s. Andrzeja i NN., skarbnik wyszogrodzki 1672, dziedzic wsi Ruchocinko, Wiekówko.

Źródła: Bork. Rocz. t.2/627; Dw. Teki; Nies. t.7/561-562; Urus. t.15/54-56.

Prószyński

Lubicz
 Ogończyk

Prószyński h. Lubicz, vel Pruszyński, wcześniej Proszyński, Proszeński, Proszański, Proszczeński, rodzina podlaska, pisząca się z Proszanki w ziemi bielskiej, majątku zwanego później Prószanką, wsi którą sami założyli w 1443.

Popowski

Popowski h. Nałęcz, rodzina wielkopolska, pisząca się z Wojnowa, jednego pochodzenia z Wojnowskimi. W XV i XVI wieku posiadali posiadali różne dobra ziemskie w pow. kościańskim.

Źródła: Dw. Teki; Nies.

Popowski h. Nowina, rodzina wielkopolska, wywodząca się z Popowa Wielkiego i Kościelnego w pow. gnieźnieńskim. Są jednego pochodzenia z Mielżyńskimi, Padniewskimi, Sokolnickimi i Złotnickimi. Dziedziczyli też w innych wsiach noszących nazwę Popowo i Złotniki. Możliwe, iż właściwym gniazdem Nowinów Popowskich jest wieś Popowice w pow. inowrocławskim, w parafii Kościelec, oraz Złotniki w tejże parafii. Jedna gałąź przeniosła się na Podole, gdzie założyła wieś Popowce w pow. latyczowskim ok. 1538. Z tej rodziny: Jan z Popowic, podpisał w 1386 konfederację szlachty wielkopolskiej (Nies.). Marcin, kanonik poznański 1593.
Genealogia
(osób: 54)

• JÓZEF z Popowic Sokoło Popowski (1830-po 1875), s. Andrzeja i NI. Ekert, właściciel części wsi Popowce, kolegialny sekretarz rosyjskiego ministerstwa sprawiedliwości; ż. Ludwika Wielhorska (ok. 1830-1875); dzieci: Barbara, Antoni, Piotr.

• KATARZYNA Popowska (ok. 1570-po 1617), c. Wojciecha i Reginy Brudzyńskiej; w 1617 brat jej Aleksander Popowski, całe części dziedziczne Gorzykowa w pow. gnieźnieńskim, należne sobie prawem wieczystym, wydzierżawia jej dożywotnio (AGZ Gniezno); 1m. Andrzej Wydzierzewski (ok. 1570-p. 1617); 2m. Jan Turzyński (ok. 1570-po 1617).

Źródła: Bork. Rocz. t.2/617-618; Dw. Teki; Nies. t.7/387-388; SGKP t.8/800; Urus. t.14/254.