Jaźwiński

Jaźwiński h. Grzymała, rodzina mazowiecka, wyszli ze wsi Jaźwiny w ziemi nurskiej, później także w pow. ciechanowskim. Są jednego pochodzenia ze Ślaskimi ze Ślasów (Ślasy) i Jastrzębskimi z Jastrzębi (Jastrzębie). 

Kozikowski

Kozikowski h. Grabie odm., szlachta północnomazowiecka, szeroko rozrodzona i skoligacona na Mazowszu. Podobnie jak Chlewiotkowie, Dobrogowscy, Drożewscy, Jałbrzykowscy, Mazowscy (Mazewscy), Rakowscy, Rogińscy, Wądołowscy, Wądołkowscy i Wyszyńscy – stanowią gałąź rodu Jałbrzyków (Kap.). 

Dzięgielewski

Dzięgielewski h. Jastrzębiec (in. Boleścic), vel Dzięgielowski, Dziegielewski, Dziegielowski etc., rodzina mazowiecka, z dawnego woj. płockiego, powiatu bielskiego. 

Giżyński

Giżyński h. Dołęga, vel Girzyński, Giziński, Gizieński, Gizeński etc., drobna szlachta w ziemi dobrzyńskiej i mławskiej, pisali się z Giżyna, inaczej Gizina. Są niewątpliwie jednego pochodzenia z Mazowieckimi tego herbu.

Tustanowski

Tustanowski h. Sas, vel Tustanoski, licznie rozrodzeni na Rusi Czerwonej już w XV wieku, z czasem rozeszli się po różnych województwach. Są jednego pochodzenia z Lityńskimi, a od nich pochodzą także Kłodniccy z Kłodnicy, w pow. stryjskim, Borysławscy, Kropiwniccy i Lubienieccy.

Kurzewski

Kurzewski h. Kopacz (później h. Topacz), vel Korzewski, właściwie Kurzeski, rodzina mazowiecka, pisali się z Kurzeszyna, w ziemi rawskiej. Są jednego pochodzenia z Lubowidzkimi i Dmosińskimi herbu Kopacz.

Rapacki

Rapacki h. Lubicz, rodzina mazowiecka, w ziemi ciechanowskiej, pisali się z Rapat. 

Mijakowski

Mijakowski h. Jasieńczyk, w woj. krakowskim i płockim. Mijakowscy, którym Niesiecki daje herb Ogończyk, wylegitymowali się ze szlachectwa w XIX wieku w Królestwie Kongresowym z herbem Jasieńczyk.

Nieświastowski

Nieświastowski h. Nałęcz, rodzina wielkopolska, pisząca się z Nieświastowic, dawniej nazywanych też Jeświastowice, w pow. gnieźnieńskim.

Mietelski

Mietelski h. Ostoja, vel Metelski, rodzina małopolska, w dawnym woj. sandomierskim, pisząca się z Mietla i używająca przydomków Skrobot i Gałka. 

Majątkiem gniazdowym tego domu jest wieś Mietel, inaczej Metel, w parafii Stopnica, w dawnym pow. wiślickim, obecnie pow. Busko-Zdrój. Mietelscy są notowani w aktach wiślickich jako dziedzice tych dóbr w 1575 r.

Mietelscy herbu Ostoja wylegitymowali się ze szlachectwa w Galicji 1782 i 1802 r.

• FRANCISZKA Mietelska h. Ostoja (ok. 1750-ok. 1785), c. Marcina i Heleny Kosseckiej h. Rawicz; m. (ok. 1775) Ferdynand Fabian Sebastian Kossecki z Kossocic h. Rawicz (1743-ok. 1815), s. Józefa i 1ż. Teresy Kurdwanowskiej h. Półkozic, podkomorzy królewski, konfederat barski; regent ziemski horodelski, podkomorzy królewski 1791; właściciel dóbr Kryszyn i Krakowszczyzna na Ukrainie; w 1768 r. pozwał Potockiego o sumę, a w 1779 odstąpił bratu stryjecznemu Mateuszowi 5,000 zł; 1777 r. zeznał zapis dożywocia z pierwszą żoną Franciszką Mietelską; spisał swój testament w Brusiłowie w 1815 r. przeznaczając większą sumę na założenie szkoły i szpitala w Krakowszczyznie; jego metryka urodzenia w Zembocinie (Bon.; MK Zembocin); 1v. Franciszka Mietelska h. Ostoja (ok. 1750-ok. 1785); dzieci: 1/ Paweł Piotr Jacek (1777-1852); 2/ Ferdynand (ur. ok. 1780); 3/ Roch (ur. ok. 1780) – Kosseccy; 2v. (ok. 1790) Elżbieta Dąbrowska (ok. 1765-po 1800); dzieci: Marianna Kossecka (ur. ok. 1790).

• MARCIN Mietelski h. Ostoja (ok. 1710-po 1760), s. Antoniego i Anny Młodawskiej, nabywca majątku Przedbórz w 1751 r., później chorąży pancerny i stolnik chełmiński (Bon.; Urus.); ż. (ok. 1740) Helena Kossecka z Kossocic h. Rawicz (ok. 1720-po 1760), c. Franciszka i Teodory Aramowicz; w 1751 r. zeznała zapis dożywocia z mężem Marcinem Mietelskim (ibid.); dzieci: Franciszka, Andrzej, Róża (Rozalia).

Źródła: Dług.; Krzep. Małop.; Nies.; Pap. 224; Szl. Gal.; Urus. t. 11/41-42.