Małecki h. Jelita, vel Malecki, w dawnym woj. sieradzkim, pisali się z Małcza (Malcza, Malca). Według Paprockiego, pochodzą od słynnego rycerza Floriana Szarego z 1333 r.
SERWIS GENEALOGICZNY - GENEALOGICAL RESEARCH
• Gromadzenie oraz analiza danych
• Dostęp do aktualnej bazy - kontakt
• Gotowe genealogie do wydrukowania w formacie pdf
Małecki h. Jelita, vel Malecki, w dawnym woj. sieradzkim, pisali się z Małcza (Malcza, Malca). Według Paprockiego, pochodzą od słynnego rycerza Floriana Szarego z 1333 r.
Morzycki h. Mora, vel Zawisza-Morzycki, rodzina kujawska, osiedlona m.in. na ziemi łęczyckiej. Pisali się z Morzyc. Niektórzy używali przydomku Zawisza. Z nich jeden senator, kasztelan kowalski w 1443 r.
Mroczyński h. Dryja, vel Mróczyński, Mruczyński, na Kujawach, pisali się z Mroczyna. Osiedlili się m.in. w Wielkopolsce i ziemi sieradzkiej.
Mukułowski h. Bończa, rodzina nie występująca w dawnych herbarzach. Od XVIII wieku są notowani w dokumentach wielkopolskich.
Myszczyński h. Pierzchała (in. Roch I, Kolumna), vel Myszczeński, rodzina mazowiecka, licznie rozrodzona w ziemi czerskiej i warszawskiej. Pisali się z Myszczyna, w ziemi warszawskiej, i byli znani Paprockiemu w 1584 r. Są jednego pochodzenia z Łaźniewskimi tego herbu.
Niepiekło h. Rawicz, rodzina drobnoszlachecka na Mazowszu i Podlasiu. Niektórzy z nich używali przydomku Socha.
Omieciński h. Junosza (odm.), vel Omięciński, Omeciński, Omęciński, Omieczyński, w ziemi radomskiej, pisali się z Omiecina.
Piwo h. Prawdzic, stara rodzina mazowiecka, z ziemi gostyńskiej. Pisali się z Opolska. Swój rodzinny przydomek zmienili w nazwisko (Urus.).
Proszkowski h. Łada, vel Prószkowski, Pruszkowski, gniazdem tej rodziny wieś Proszki, w pow. zambrowskim, od której też w XV stuleciu pisali się „Proszek de Proszki”. Licznie już wówczas rozrodzeni, należeli przeważnie do szlachty zagrodowej. Jedna ich linia przeniosła się w XVII wieku do Małopolski.
Pucek h. Godziemba, vel Puczek, w dawnym woj. łęczyckim, pisali się z Pęcławic. Rodzina znana Paprockiemu w 1584 r.
Rosowski h. Korab, vel Rossowski, Rossoski, Rososki, w Wielkopolsce, pisali się z Rososzycy. Są jednego pochodzenia z Korabitami Gałęskimi, Gniazdowskimi i Wysockimi.
Ruszczyc h. Lis, vel Rószczyc, Roszczyc, Rościsz, w dawnym woj. podlaskim i brzeskim litewskim. Jedna ich linia używała przydomku Zbirogowski. Wymienia ich Paprocki w 1584 r. Pierwotnym ich nazwiskiem miało być Roszko. Niektórzy z nich zmienili nazwisko na Ruszczycki vel Roszczycki.
Rymgajło h. Herburt (in. Herburtowa, Pawęża), vel Rymgajłło, Rymgayło, Rymgayłowicz etc., litew. Rymgayłas, stara szlachta żmudzka, której gniazdem jest wieś Rymgajły w dawnym ks. żmudzkim.
Słubicki h. Prus I (in. Turzyma, Słubica), vel Slubicki, Ślubicki, Szlubicki, na Mazowszu, pisali się ze Słubic (Ślubic). Wywodzą się od rodu Słubiczów, pisanych także Ślubiczami, Szlubiczami (pierwotnie Słubica) herbu Prus I, którzy się później nazwali Słubickimi. Są jednego pochodzenia m.in. ze Studzińskimi (Studzieńskimi), Swarockimi, Załęskimi.
Sokalski, vel Szokalski, Sokolski, Sokulski, w Wielkopolsce, na Mazowszu, Podlasiu, a w XIX wieku także w ówczesnej Galicji. Są chyba jednego pochodzenia z Szokalskimi. Niektórzy z nich zmienili nazwisko, a pierwotnie nazywali się Sokala (Sokal).
Stobiński, vel Stopiński, chociaż głucho o nich w herbarzach, to w XVIII wieku występują w aktach jako szlachta w Wielkopolsce i na Mazowszu. Stanowią zapewne jedną rodzinę ze Stopińskimi herbu Junosza, którzy wywodzą się z dawnego woj. płockiego.