Mickiewicz

Mickiewicz h. Poraj, vel Mićkiewicz, Miczkiewicz, jedna linia Mickiewiczów herbu Nałęcz osiedliła się na Mazowszu i przyjęła herb Poraj. Pisali się z Mickańców.

Jakub, dziedzic wsi Towzginiany 1774 r. Ignacy, sekretarz królewski 1767 r., skarbnik 1777 r., ostatnio miecznik sierpski 1783 r., komisarz woj. płockiego, z pow. raciąskiego, ożeniony z Zofią Kozłowską.

Mickiewiczowie herbu Poraj wylegitymowali się ze szlachectwa w Królestwie Kongresowym w latach 1836-1862, z pisownią Mićkiewicz. Zostali także zapisani 1844 r. do ksiąg szlachty ówczesnej guberni wileńskiej.

• IGNACY Mickiewicz z Mickańców h. Poraj (ok. 1750-po 1790), s. Jakuba i NN., miecznik sierpski; sekretarz królewski 1767 r., skarbnik sierpski 1777 r., ostatnio miecznik sierpski 1783 r., komisarz z pow. raciąskiego do wojew. płockiego; pisał się z Mickańców (Urus.); ż. Zofia Kozłowska (ok. 1750-po 1780); dzieci: Jan (Nepomucen).

• KATARZYNA Mickiewicz h. Poraj (ok. 1763-1833), c. Jakuba i NN. (Urus.); zm. Wola Pękoszewska, parafia Jeruzal, pow. Skierniewice, lat 70 (MK Jeruzal); m. (ok. 1785) Michał Krępski (ok. 1760-po 1790), sędzia grodzki zawskrzyński; w aktach także: Krempski (ibid.); dzieci: 1/ Teodozja (ok. 1789-26 VII 1875); zm. Wola Pękoszewska, parafia Jeruzal, lat 86, wdowa (MK Jeruzal); voto: (ok. 1810) Franciszek Górski (ok. 1785-p. 1875); 2/ Franciszek (ok. 1790-1855); zm. Dłutowo, parafia Stare Dłutowo, obecnie pow. Działdowo, woj. warmińsko-mazurskie (MK Stare Dłutowo); 3/ Zofia Teofila (ok. 1790-1866); zm. Krzynowłoga Wielka, pow. Przasnysz (MK Krzynowłoga Wielka); w aktach także: Krempska; voto: (1811 Węgra) Marceli Rykowski (ok. 1785-po 1811), s. Tomasza i Rozalii Myszczeńskiej; ślub w parafii Węgra, pow. Przasnysz (MK Węgra) – Krępscy.

Źródła: Urus. t. 10/380.

Mickiewicz h. Poraj odm., rodzina żmudzka w W. Ks. Litewskim, w pow. lidzkim, później m.in. w pow. nowogrodzkim i grodzieńskim. 

Niektóre rodziny Mickiewiczów miały używać przydomku Rynwid (Rymwid), w tym Porajowie. Nazwa Rymwid (litew. Rimvydas) była popularnym imieniem męskim na Litwie, ale funkcjonowała także jako nazwisko kilku rodzin szlacheckich.

Według Stryjkowskiego mieli Mickiewiczowie pochodzić od kniaziów Gedrojciów herbu własnego (połączone herby Hipocentaurus i Poraj). Paszko Gedrojć żyjący w XV stuleciu miał syna Micka Paszkowicza, potomkowie tegoż przez jedną tylko generację nazywali się Mickowiczami. 

Stryjkowski na tym zapewne oparł pochodzenie Mickiewiczów, a za nim poszli Niesiecki, Jabłonowski, Małachowski. Tymczasem imię Mićko było na Litwie pospolite, a synowie Micka zwali się Mickiewiczami. Według Bobrowicza u Niesieckiego (tom. 6, str. 389) wielki nasz wieszcz Adam należał do rodziny Mickiewiczów herbu Nałęcz (Ostr.).

Obszerną genealogię rodu Mickiewiczów przedstawił prof. T. Wierzbowski, który w Tygodniku Ilustrowanym w 1902 r. ogłosił wywód genealogiczny wielkiego naszego wieszcza, Adama Mickiewicza, zaczerpnięty z księgi grodzkiej pow. nowogródzkiego za 1808 r., przechowywanej w archiwum sądu okręgowego mińskiego. Według tego wywodu, protoplastą rodu był Adam, zwany Rynwid, żyjący około 1520 r. 

Z tej rodziny: Józef Mickiewicz (zm. 1817), kanonik smoleński i żmudzki 1793 r., proboszcz wiszniewski, profesor fizyki na Uniw. Wileńskim, zastępca rektora. Mikołaj, ojciec wieszcza, dziedzic Osowca, komornik miński, adwokat nowogrodzki, wylegitymował się ze szlachectwa 1804 r. w ówczesnej guberni grodzieńskiej, z herbem Poraj. 

Herb — w polu czerwonym róża pięciolistna srebrna. Nad hełmem książęca mitra. Odmiana używana przez jedną z rodzin Mickiewiczów na Litwie, wywodzącą się jakoby od kniaziów Giedrojciów.

Źródła: Nies. t. 6/389; Ostr. t. 1/353, nr 2049, t. 2/207; Urus. t. 10/380-382.