Ejdziatowicz

Ejdziatowicz h. Łuk (in. Łuk napięty), vel Gedrus-Ejdziatowicz, Eydziatowicz, według tradycji rodzinnej, mieli stanowić gałąź książąt Giedrojciów i dlatego brali przydomek Gedrus i kładli nad tarczą herbową mitrę książęcą.

Ich gniazdo rodowe, wieś Ejdziaty, leżała w pow. rosieńskim, w parafii Kołtyniany. W 1862 r. dwór w Ejdziatach należał do Bitowta.

Michał i Pietraszko Eydziatowicze, mieli sprawę 1495 r. z Mingajłowiczami, bojarami żyżmorskimi (Metr. Lit.). Krzysztof, pisarz grodzki smoleński 1634 r., a witebski 1639 r. właściciel Zabrzezia, ożeniony z Heleną z Żuków.

Stanisław, podczaszy 1690 r., chorąży smoleński 1696 r., starosta szmeneliski 1710 r., podkomorzy smoleński 1712 r. Osiem razy posłował na sejmy w latach 1688-1718. Jan, pisarz skarbowy litewski 1655-1673, pisał się z woj. witebskim na elekcję Jana Kazimierza 1648 r. W 1668 r. sprawował wraz z innymi opiekę nad dziećmi hetmana Gąsiewskiego; razem z Piotrem Eydziatowiczem, podpisał z woj. smoleńskim obiór króla Michała 1669 r.

Ejdziatowiczowie vel Eydziatowiczowie herbu Łuk wylegitymowali się ze szlachectwa 1820 r. przed Deputacją Wywodową wileńską, zaś w Królestwie Kongresowym w latach 1836-1862, zostali zapisani do ksiąg szlachty ówczesnej guberni lubelskiej.

Genealogia
(osób: 32)

• BARBARA Marianna Gedrus-Eydziatowicz h. Łuk (ok. 1789-20 X 1862), c. Michała i Barbary Filipowicz; m. Antoni Potkański h. Brochwicz (13 VI 1791-20 III 1831), s. Aleksandra i 1ż. Anny Szydłowskiej h. Lubicz, dziedzic dóbr Kuniczki, parafia Kunice, pow. Opoczno; zm. lat 39; dzieci: 1/ Anna (ok. 1819-po 1842); zamieszkała 1842 r. Komorowo; ur. Kuniczki, parafia Kunice; voto: (26 XI 1842 Skrzynno) Adam Kłopocki h. Rawicz (ok. 1798-po 1842), s. Antoniego i Jadwigi Przyłuskiej; ur. Kamień Mały; ślub w parafii Skrzynno, pow. Przysucha, miejscowość: Skrzynno, uwagi: on lat 44, ona lat 23 (MK Skrzynno); 2/ Kalikst (ok. 1820-po 1863) – Potkańscy.

• WINCENTY Eydziatowicz h. Łuk (ok. 1770-po 1800), s. Tadeusza i NN., porucznik brygady husarskiej kawalerii narodowej wojsk litewskich 1792 r.; dziedzic dóbr Siemieniszki; jego syn wylegitymował się ze szlachectwa w Królestwie Kongresowym 1838 r. z herbem Łuk, został zapisany do ksiąg szlachty ówczesnej guberni lubelskiej (Sęcz.); ż. Katarzyna Wąsowicz h. Łabędź (ok. 1770-po 1800); pisana także jako Wąsowiczówna; dzieci: Bogusław.

Źródła: Bon. t. 5/235-236; Kojał. 162; Nies. t. 4/10; Sęcz.; SGKP t. 2/317; Urus. t. 3/391-392.