Żarnowski

Żarnowski h. Rogala, vel Bibersztein-Żarnowski, Zarnowski, Ziarnowski, Żarnoski, w dawnym woj. płockim (Nies.), w ziemi wiskiej 1500. Wyszli ze wsi Żarnowo, pow. Ciechanów, gmina i parafia Grudusk. W roku 1567 dziedzicem wsi jest Jakub Żarnowski (Paw. Maz. 337). Żarnowscy herbu Rogala zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1862.

Żdżarski

Żdżarski h. Gozdawa, vel Zdżarski, Zdziarski, Zdzarski, w ziemi płockiej 1584 (Pap.), warszawskiej 1648, na Podlasiu 1696 (Con.). Są jednego pochodzenia z Giżyckimi.

Żebrowski

Żebrowski h. Jasieńczyk, vel Ziebrowski, Żebroski, na Mazowszu i Podlasiu. Używali różnych przydomków m. in. Choszczyk, Ciok, Flesz, Graczyk, Grzegorczyk, Kolnik, Marczyk, Olejarczyk, Paproszek, Ruszczyk, Skorupa.

Żelazkowski

Żelazkowski h. Rawicz, vel Żelaskowski, Zielazkowski, Zielaskowski, Żelazkoski etc., w ziemi rawskiej 1674, 1697 (Con.). Według herbarzy jest to gałąź rodziny Żelazo herbu Rawicz, która zmieniła nazwisko na Żelazkowski. Byli też Żelazowscy tego herbu. Żelazkowscy zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1862. Z tej rodziny: Szymon Żelazkowski, poseł na sejm, podpisał elekcję Jana III w 1674 r. z woj. rawskim (Nies.). Jakub, burgrabia rawski 1779 (MK Żelechlinek).

Żelazowski

Żelazowski h. Jastrzębiec, vel Zielazowski, Żelazoski, Zelazowski, na Mazowszu i Podlasiu, w ziemi nurskiej i liwskiej 1697 (Con.). Licznie rozrodzona, drobna szlachta tego nazwiska mieszała we wsi Żelazów, dawniej Żelazowo, powiat Węgrów, gmina i parafia Korytnica.

Żeleski

Żeleski h. Dołęga, vel Zieleski, Żelewski, Żelowski, Zelewski, Zalewski, według dawnych heraldyków pochodzą z Żelaznej w Łęczyckiem. Zatem ich wsią gniazdową była zapewne Stara Żelazna, położona obecnie w woj. łódzkim, pow. Łęczyca, gmina Daszyna. Notowani w aktach w Wielkopolsce 1581, w ziemi chełmińskiej 1763. Stanisław Żeleski, poseł na sejm z Wielkopolski 1591. Samuel, dziedzic dóbr Łagiewniki (dziś przedmieście Łodzi), w woj. łęczyckim, w roku 1677 zaczął fundować w Łagiewnikach konwent OO. Franciszkanów (Nies.). Żelescy herbu Dołęga zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1862.
Żelescy niewiadomego herbu, być może właśnie Dołęgowie, dziedziczyli w 1576 r. na 2 łanach w 5 działach we wsi Żelazna w parafii Magnuszew, pow. Kozienice (Paw.).

Żelkowski

Żelkowski h. Dąbrowa, vel Zielkowski, Zelkowski, Zielkoski, Żelkoski, Żełkowski, Ziełkowski, Zełkowski, licznie rozrodzeni na Mazowszu, a później na Podlasiu i w ziemi sandomierskiej 1577 (Con.).

Żmijewski

Żmijewski h. Szreniawa (in. Śreniawa, Srzeniawa), vel Żmijeski, Żmijowski, Żmijoski, Zmijowski, na Mazowszu. Jest to niewątpliwie odnoga Żmijewskich herbu Ślepowron (Jastrzębiec).

Żółkowski

Żółkowski h. Jastrzębiec, vel Żołkowski, Żułkowski, Ziółkowski, Zółkowski, Żółkiewski, etc., na Podlasiu, w ziemi drohickiej 1693, dobrzyńskiej. Nazwisko wzięli od wsi Żółkwy, która obecnie jest w woj. mazowieckim, pow. Sokołów Podlaski, gmina Repki.

Żuliński

Żuliński h. Ciołek, vel Żuleński, w ziemi chełmskiej 1598 (Con.). Nazwisko wzięli od wsi Żulin, w gminie Łopiennik Górny, powiat Krasnystaw, województwo lubelskie.