Kostrowicki

Kostrowicki h. Bajbuza (in. Baybuza, Wąż), rodzina litewska z Wileńszczyzny, biorąca nazwisko od dóbr Kostrowicze w pow. słonimskim. Wzmiankowani w aktach urzędowych od 1675.
W XIX stuleciu ich ręku znajdowały się majątki ziemskie: Orniany i Doroszkowicze w pow. wileńskim, Ostrowiec i Małe Mężyki w pow. lidzkim.
Genealogia
(osób: 61)

• ADAM Kostrowicki (ok. 1800-I 1861), s. Michała i 2ż. NI. Jelskiej, chorąży dziśnieński, dziedzic Doroszkowicz i Horek; 1ż. Ludwika Pągowska, córka generała; dzieci: Józef, Adam, Michał, Klotylda, Izabela; 2ż. (1842) Anna Łopacińska h. Lubicz (ur. 26 IX 1826), c. Ignacego, marszałka szlachty powiatu dziśnieńskiego, i Ewy Moniuszko h. Krzywda; 2v. żona Michała Kamińskiego; dzieci: Wilhelm, Bohdan, Marian, Helena.

Guillaume Apollinaire
(1880-1918)

• Guillaume Apollinaire, właściwie WILHELM Apolinary Kostrowicki (26 VII 1880-9 XI 1918), s. Angeliki Kostrowickiej i nieznanego ojca, wnuk Apolinarego Kostrowickiego, kapitana armii ros., szambelana papieskiego, francuski poeta pol. pochodzenia; jeden z głównych przedstawicieli franc. awangardy poetyckiej; ur. w Rzymie, zm. w Paryżu, pochow. na Cm. Père-Lachaise.

Źródła: Bon. t.11/357-358; Bork. Rocz. t.2/528-529; Wikipedia.

Korwin

Korwin h. Ślepowron, rodzina mazowiecka, z której Wawrzęta (wg Niesieckiego) herb swój Korwin na Ślepowron zamienił, czego ma dowodzić list ks. Konrada mazowieckiego z 1224. Jedna gałąź osiedliła się na Rusi Czerwonej. W XIX stuleciu należały do nich dobra ziemskie Jureczkowo w pow. dobromilskim.
Genealogia
(osób: 10)

• JOANNA Korwin (ok. 1780-po 1810), siostra Gracjana; m. Antoni Lelowski (ok. 1780-po 1810).

• MIKOŁAJ Adam Piotr Korwin (1801-1892), s. Antoniego Józefa i Katarzyny Kiełczewskiej, kapitan wojsk polskich 1831; zm. w Jureczkowej; ż. (1835) Amelia Kozłowska h. Jastrzębiec (ok. 1810-1894), c. Anastazego, członka Stanów i komisarza stanowego galicyjskiego, właściciela dóbr Zabłotce, Malawa, Cieszyna, Szufnarowa i Leszczanka, i Wincencji Wisłockiej h. Sas; zm. w Jureczkowej; dzieci: Jan Duklan.

Źródła: Bon. t.11/193; Bork. Rocz. t.2/519.

Karski

Karski h. Jastrzębiec, rodzina mazowiecka, ze wsi Karsy w ziemi płockiej. Jest to gałąź rodu Koziebrodzkich, a od nich samych z kolei wywodzą się Gołkowscy h. Jastrzębiec. Jedna linia Karskich przeniosła się do woj. sandomierskiego i w XVIII wieku często pisała się z Karsz lub

Horwatt

Horwatt h. Pobóg (in. Pobóg odm.) vel Horwat, rodzina pochodzenia węgierskiego, osiadła na Litwie i Ukrainie ok. 1667 r. W XVIII i XIX wieku posiadali m. in. dobra Dudnicz, Hołowczyce, Lipowo, Ewtyczkienicze, Barbarów i Narosol w pow. rzeczyckim, oraz Chabno w gub. kijowskiej.

Hołyński

Hołyński h. Hołownia, w XVIII wieku licznie rozrodzeni w ziemi lwowskiej, brali przydomki Makarycz, Mościcki i Szoszor (Bon.). Wylegitymowani zostali ze szlachectwa w sądach halickim i lwowskim 1782 (Szl. Gal.). 

Źródła: Bon. t.7/220-221; Szl. Gal.

Hołyński h. Klamry (odm.), z Hołyna w województwie nowogrodzkim. Iwaszko i Teodor dzierżyli Hołyn w województwie nowogrodzkim 1525 (Vol. Leg.). Jedna gałąź rodu osiedliła się na Rusi Czerwonej. Przedstawiciele tej gałęzi wylegitymowali się ze szlachectwa w ziemi halickiej i lwowskiej 1782. W XVIII i XIX wieku należały do nich m. in. dobra ziemskie Szumiacze, Krzyczewo, Chołoblin, Hejdekówka i Kazimierzów.
Herb — w polu czerwonym dwie klamry srebrne na krzyż złożone. W szczycie hełmu pięć piór strusich.
Genealogia
(osób: 112)

• EMMA Hołyńska (ok. 1810-13 III 1868), c. Wincentego i Emmy Gonczarow; m. (1830) Józef Kazimierz Piotr hr. Borch h. Trzy kawki (1807-1881); ich dwie córki: Ada starsza (zm. 1855) i młodsza Felicja (ur. 1840), żona M. de Comminges (Bon.; Szept.).

• WALERIAN Hołyński (ok. 1810-po 1860), s. Michała i Elżbiety Tołstoj, właściciel dóbr Szumiacze (Bork.; Szept.); ż. (20 X 1852) Ewelina (Ewa) hr. Broel-Plater h. wł. (ok. 1830-po 1860), c. Franciszka Ksawerego i Marianny Michałowskiej; dzieci: Franciszek, Walerian, Michał, Michalina, Elżbieta, Helena.

Źródła: Bon. t.7/VII 221-225; Bork. Rocz. t.2/486-488; Nies.; Szl. Gal.; Urus.

Hołyński h. Sas, rodzina czerwonoruska, pisała się z Hołynia w powiecie żydaczowskim. Majątek ten otrzymali od króla Władysława Jagiełły 1391. Jan Hołyński, właściciel dóbr Hołyń, ma na te dobra potwierdzony przywilej 1537 (Bon.).

Źródła: Bon. t.7/225-227; Bork. Rocz. t.2/486-488; Szl. Gal.

Galiński

Galiński h. Rawicz, vel Galimski, Galeński, szeroko rozrodzona rodzina mazowiecka, gałąź senatorskiego domu dziedziców Żelazny, tak jak oni pisali się na początku XVI wieku z Żelazny w ziemi rawskiej. 

Dziembowski

Dziembowski h. Pomian vel Pomian-Dziembowski, Dzięmbowski, Dziębowski, Dzimbowski, Dziombowski, rodzina wielkopolska, pisząca się z Dziembowa (Dziembów in. Dziębów) w pow. nakielskim. Od nich

Dwernicki

Dwernicki h. Kulewczyc, na Ukrainie, później w pow. garwolińskim. Pochodzą pewnie od Dwernickich herbu Sas.

Dunajewski

Dunajewski h. Sas, v. Sas-Dunajowski, Donajewski, rodzina czerwonoruska, z Dunajewa w ziemi lwowskiej. Wieś tę otrzymał na własność w 1386 od ks. Władysława Opolczyka niejaki Denhard, szlachcic śląski (AGZ II); później musiała przejść na własność Sasów, którzy się od niej nazwali Dunajewskimi. Jedna ich gałąź osiedliła się w woj. kijowskim, inne m. in. na Wołyniu i Litwie. Wylegitymowali się ze szlachectwa w ziemi lwowskiej w 1782 (Szl.Gal.). Od XVII do XIX stulecia byli właścicielami m. in. dóbr Rohuźno i Czubińce w woj. kijowskim, Haszyn i Teturzyn w woj. czerniechowskim, Mokrzany i Szaszerowce w Galicji. Z nich: Karol, łowczy latyczowski, komisarz do rozgraniczenia woj. kijowskiego z bracławskim, na sejmie 1766. Teodor, burgrabia grodzki żytomierski 1780, wiceregent sądowy kijowski 1785.

Dobrowolski

Dobrowolski h. Drzewica, w W. Ks. Litewskim. Ludwik Dominik, rotmistrz kowieński, właściciel dóbr Janusze i Burniszki, po nim dobra te przeszły 1789 r. w spadku na synów (Bon.). Zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1862, a w guberni kowieńskiej 1804.