Nieżychowski

Nieżychowski h. Pomian, czasem błędnie Nieżuchowski, rodzina wielkopolska, wywodząca się z Nieżychówka in. Nieżychowa Mniejszego w pow. nakielskim. Marcin z Nieżychówka występował w aktach w latach 1427-1430 (AGZ Gniezno). Nieżychowscy byli elektorami w 1669, 1733 i 1764 z woj. poznańskiego, a w 1697 i 1764 z woj. kaliskiego. Wylegitymowali się ze szlachectwa w Królestwie 1837. W różnym czasie byli właścicielami m. in. dóbr Rogaczewo, Długie, Chocisze, Granówek, Żelice, Nieświatowice, głównie w Wielkopolsce. 
Z nich: Marceli, sędzia kapturowy nakielski, elektor 1764. – Ignacy, podkomorzy wschowski 1768. – Adam, szambelan królewski 1774.
Genealogia
(osób: 120)

• LUDWIKA Nieżychowska (26 I 1801-9 VII 1874), c. Jana Nepomucena i Franciszki Kościelskiej; ur. Śnieciska, zm. Krzyżanowo, lat 73; m. (p. 1820) Ksawery Franciszek Wilczyński h. Poraj (ok. 1784-18 X 1843); zm. Masłowo, ok. 59 lat; dzieci: Włodzimierz Wilczyński (VIII 1820-p. 1881).

• STANISŁAW Dezydery Nieżychowski (28 V 1851-6 III 1897), s. Kazimierza i Jadwigi Kierskiej, ziemianin, dziedzic Granówka k/ Kościana ok. 1892; ur. Granówko, zm. tamże (WSB; MK Granowo; Dz. Pozn.); ż. (23 IV 1883 Taczanowo, kaplica dworska) Łucja Taczanowska h. Jastrzębiec (1862-28 VIII 1917), c. Juliana i Ludwiki Drwęskiej; poch. Granowo; dzieci: Maria, Józef, Alfred, Aniela, Kazimierz. 

Źródła: Dw. Teki; Nies.; Urus. t.12/152-153.

Kisielnicki

Kisielnicki h. Topór, rodzina mazowiecka, wywodząca się ze wsi Kisielnica w pow. łomżyńskim, gminie Piątnica. Dziedziczyli tam już w latach 1420-1452 (Bon.). Z nich: Mikołaj, podsędek ziemski łomżyński 1554, sędzia ziemski łomżyński 1580. – Józef, stolnik łomżyński 1701, elektor Augusta II z ziemi łomżyńskiej 1697. 
Genealogia
(osób: 56)

• KAROL z Kisielnicy Kisielnicki (1764-1815), s. Stanisława i Joanny Jaroszewskiej, zastępca komisarza cywilno-wojskowego ziemi zawkrzeńskiej 1791; podchorąży 1786, chorąży gwardii pieszej koronnej, wziął w 1788, po siedmiu latach służby dymisję (Bon.); 1ż. Franciszka Zielińska h. Świnka (ok. 1770-po 1800), c. Walentego i Agnieszki Bogdańskiej, chorążyna wiska, właścicielka dóbr Zielona z przyległościami 1792; 1v. żona Ignacego Zielińskiego h. Świnka; 2ż. Ludwika Zagajewska h. Ogończyk (1784-1851), c. Ignacego, chorążego radziejowskiego i Joanny Trzcińskiej h. Rawicz; dzieci: Stanisław, Ignacy, Włodzimierz. 

• WALENTYNA Kisielnicka (15 V 1863-21 VII 1930), c. Witolda i Jadwigi Dunin; zm. Poznań (MK Poznań: Św. Marcin); m. (p. 1888) Zygmunt Florian Dziembowski h. Pomian (5 X 1857-20 VII 1918), s. Władysława i Heleny Łaszczyńskiej, adwokat, konserwatywny działacz społeczny i polityczny w Wielkopolsce; członek prawicowej Grupy Pracy Narodowej, wyodrębnionej w XII 1916 z obozu konserwatywnego; od 1915 tłumacz, radca prawny niemieckiego zarządu cywilnego w Warszawie (Dzierzbicki, Wspomnienia); dzieci: Kazimierz Dziembowski (ur. 29 III 1888).

Źródła: Bon. X 83-93; Dw. Teki; Nies.; Urus.

Łakiński

Łakiński h. Pelikan, vel Łakieński, Łąkiński, stara rodzina kujawska, wzięła nazwisko od wsi Łakno Czarne, położonej w dawnym powiecie przedeckim. 

Jaroszyński

Jaroszyński h. własnego (in. Korczak odm.), pisali się z Jaroszynki, jednak nazwisko wzięli od dóbr Jaroszyńce w województwie bracławskim, wsi już za Bonieckiego nie istniejącej, ale o której wspomina Jabłonowski (Źr. Dziej.). Na Jaroszyńcach pisał się jeszcze Paweł Joachim Jaroszyński, stolnik bracławski, w 1723 r. (Akta Wołyńskie).

Herb — w polu czerwonym tak, jak w Korczaku, trzy srebrne wręby, na strzale żeleźcem na dół; w szczycie hełmu trzy pióra strusie, czerwone, złote i błękitne, przeszyte strzałą.
Dewiza rodowa: Nisi Dominus Aedificaverit Domium (łac. Jedynie Pan Bóg zbuduje ten dom).
Genealogia
(osób: 41)

• MARIA Jaroszyńska (25 IX 1843-13 XII 1920), c. Edwarda i Eleonory Świejkowskiej; zm. Lozanna (Lausanne), Szwajcaria; m. (10 I 1867 Warszawa, św. Krzyża) Michał Józef Antoni z Bończy Fredro-Boniecki h. Bończa (1839-1877), s. Ferdynanda Ignacego i Leontyny ze Stadnik Stadnickiej h. Szreniawa (Drużyna); dzieci: Edward, Stanisław, Maria, Joanna – Bonieccy.

• OKTAWIAN Jaroszyński (1813-1887), s. Jana i Anny Drzewieckiej, ziemianin z Podola, marszałek szlachty powiatu hajsyńskiego, marszałek gubernialny kijowski 1857-1860, szambelan dworu rosyjskiego; członek tzw. koterii petersburskiej, uczestnik zjazdu w Cudnowie na Wołyniu 1841; przyjaciel Z. Krasińskiego; właściciel dóbr Kabatnia, Babin i Kublicz; ur. Tywrowa, zm. Lozanna (Lausanne), Szwajcaria (Bon.; Starorypiński, Borowski, Pamiętniki 1863; L. Bazylow, Polacy w Petersburgu); ż. Matylda Czarnomska (ok. 1830-po 1860), c. Mikołaja i Klary Jaroszyńskiej; dzieci: Wiencesław, Mikołaj, Oktawia, Eleonora.

Źródła: Bon. t.8/267-272; Nies.; Urus.

Kopczyński

Kopczyński h. Ślepowron v. Kopciński, na Podlasiu, skąd przenieśli się m. in. na Wołyń, Ruś Czerwoną, Podole. 
Kopczyńscy podpisali z województwem bracławskim elekcję Augusta II w 1697. Wylegitymowali się ze szlachectwa w Królestwie ok. 1840 i 1854, na Podolu 1843. Z nich: Antoni, skarbnik oświęcimski ok. 1760. – Jan Feliks, subdelegat grodzki winnicki 1768. – Tadeusz, komornik graniczny bracławski 1784. – Ludwik, regent ziemski bracławski 1788 (Akta Bracławskie).
Żernicki wymienia jeszcze Kopczyńskich h. Budwicz.
Genealogia
(osób: 32)

• BARBARA Kopczyńska (ok. 1690-po 1730), c. Jerzego i Eufrozyny Żytyńskiej (AGZ Kamieniec Podolski); 1m. Jan Sikorski (ok. 1690-po 1720); 2m. Konstanty Komar (ok. 1690-po 1730).

• ONUFRY (Andrzej) Kopczyński (1735-1817), ksiądz pijar, pedagog, językoznawca, działacz społeczno-polityczny nauczyciel szkół pijarskich, m. in. Collegium Nobilium, autor pierwszego nowoczesnego podręcznika gramatyki polskiej i łacińskiej („Gramatyki dla szkół narodowych” wyd. Warszawa 1778-1783) oraz elementarza dla KEN; członek Towarzystwa do Ksiąg Elementarnych od 1780, Tow. Przyjaciół Nauk, Izby Edukacyjnej, wizytator szkół, reorganizator Biblioteki Załuskich; uczestnik insurekcji 1794; ur. Czerniewo, woj. gnieźnieńskie, zm. Warszawa, poch. Cm. Powązkowski, tablica na południowej ścianie kościoła (Bon.; PSB; WSB; Nowy Korbut; Cm. Pow.). 

Źródła: Bon. XI 118-119 i Uzup.; Urus.; Sęcz.; Żern.

Kopański

Kopański h. Łada, rodzina mazowiecka, wyszła ze wsi Kopana w ziemi warszawskiej. Bardzo wcześnie notowani w aktach czerskich. Paweł z Kopany, zwany Komosza, w Czersku 1416. Małgorzata, żona Bogusława z Kopany 1419. Magdalena z Rzyśk, żona Andrzeja z Kopany, porucza w 1419 różne sprawy mężowi i Falęckiemu (AGZ Czersk). Licznie rozrodzeni Kopańscy, rozproszyli się po całej Rzeczypospolitej. Podpisali elekcje królów – Jana Kazimierza w 1648 z powiatem upickim, Jana III w 1674 z województwem smoleńskim, Augusta II w 1697 z ziemią warszawską. Z nich: N. Kopański, oboźny starodubowski 1765. – Józef, oboźny 1781, a mostowniczy i sędzia grodzki starodubowski 1787. – Michał, mostowniczy starodubowski 1781.
Znana jest również rodzina Kopańskich h. Jastrzębiec. Antoni Jastrzębiec Kopański, rotmistrz królewski, zapisał w 1723 Wólkę na Wołyniu synowi Teodorowi (Bon.).
Genealogia
(osób: 22)

• PAWEŁ Kopański (ok. 1580-po 1620), s. Jerzego i NN., dziedzic części dóbr Kopana w ziemi warszawskiej; w 1612 zeznał zapis żonie swej, Dorocie z Uwielińskich; w latach 1652-1678 synowie jego sprzedali swoją część Kopany (Bon.; AGZ Czersk); ż. (p. 1612) Dorota Uwielińska (ok. 1590-po 1620); dzieci: Maksymilian, Bartłomiej, Jan, Stanisław.

• ZOFIA Kopańska (ok. 1720-po 1753), c. Wojciecha i NN.; m. (p. 1753) Wojciech Rusiecki (ok. 1720-po 1753).

Źródła: Bon. XI 111-112; Urus.

Łubkowski

Łubkowski h. Bończa v. Buza-Łubkowski, Łupkowski, rodzina małopolska, przydomku Buza (Buża, Bussa), pisała się niegdyś z Łubków. Jej gniazdem rodowym jest wieś Łubki w dawnym powiecie lubelskim. Już w XV wieku wieś ta była w posiadaniu licznej drobnej szlachty, przeważnie należącej do rodu Bończów, w części do Lubiczów i innych. Nosiła przy tym różne przydomki, które stały się prawdopodobnie przyczyną zmiany herbu noszących je osób, jak to miało miejsce u Samsonów Łubkowskich (Bon.).
Genealogia
(osób: 60)

• EMILIA Łubkowska (8 V 1888-21 V 1960), c. Stanisława i Jadwigi Szczepanowskiej; ur. Kraków, zm. tamże; m. (ok. 1910) Stanisław Kostka h. Dąbrowa (1873-1940), s. Jana Leona i Zofii Korwin-Kochanowskiej; dzieci: Jadwiga Kostka (1913-1991), za Andrzejem Wiśniewskim h. Prus.

 

Roman Łubkowski

(1800-1885)

• ROMAN Kajetan Buza-Łubkowski (1800-1885), s. Kajetana i Julii Gołuchowskiej, radca stanu, dyrektor Banku Polskiego w Warszawie, kawaler orderów Św. Anny i Św. Stanisława; wylegitymowany ze szlachectwa w Królestwie ok. 1840 (Bon.); 1ż. (15 IV 1826 Warszawa) Łucja Fontana (ok. 1803-21 VII 1840), c. Macieja i Józefy Rozwadowskiej; ur. Dawidy, woj. mazowieckie, zm. Malina, Galicja (Kur. Warsz. 206/40); dzieci: Helena, Karol, Julia, Henryk, Józefa, Roman; 2ż. (1841) Emilia Elżbieta Schütz (ok. 1820-1913), c. Franciszka, pułkownika wojsk polskich i NN.; dzieci: Natalia, Emilia, Maria.

Źródła: Bon. t.16/69-72; Dw. Teki.

Trepka

Trepka h. Topór (in. Starża) vel Nekanda-Trepka, pisani także jako Nekandowie, stara rodzina małopolska, odgałęzienie rodu Starżów. Są jednego pochodzenia z możnowładczymi rodami Tęczyńskich i Ossolińskich. 

Piątkowski

Piątkowski h. Korab, rodzina wielkopolska, wyszła ze wsi Piątkowo w powiecie pyzdrskim. Piątkowscy osiedleni w ziemi sieradzkiej posiadali w XIX wieku m. in. majątki Smardzewo, Wróblewo, Noski. Z nich: Feliks

Paprocki

Paprocki h. Jastrzębiec, rodzina z ziemi dobrzyńskiej, szeroko rozrodzona drobna szlachta, przeważnie zagrodowa, zamieszkująca różne wsie o nazwie Paprotki, Paprotka i Paprotna w parafii sierpeckiej, powiat rypiński.