Sartawski h. własnego, vel Sartowski, przydomku Zeibersdorff (Seibersdorff), rodzina bawarska w Prusach w XV-XVI wieku, w pow. tczewskim. Pisali się na Sartawicach.
Nazwisko wzięli od wsi Sartawice, obecnie Sartowice, gmina i powiat Świecie, woj. kujawsko-pomorskie.
Genealogia
(osób: 15)
• KATARZYNA Sartawska h. wł. (ok. 1670-p. 1736); do sprawy o spadek po tej Katarzynie z Sartawskich Mieszkowskiej, babce swej, występują bracia rodzeni Mieszkowscy: Jakub, chorąży regimentu łanowego wojsk koronnych, i Jan Nepomucen, obok innych braci i sióstr Elżbiety i Anieli, przeciw Bystramom, Narzymskim i Piwnickim (Dw. Teki; AGZ Wschowa); m. Stanisław Mieszkowski h. Odrowąż (ok. 1670-p. 1736); w aktach także: Odrowąż Mieszkowski; dzieci: 1/ Kazimierz Mieszkowski (ok. 1700-po 1736); zapisuje 1736 r. dożywocie żonie swej Annie Trzebińskiej; voto: (ok. 1730) Anna Trzebińska (ok. 1710-po 1736), c. Tomasza i Franciszki Strzeleckiej (AGZ Kalisz).
• WOJCIECH Sartawski h. wł. (ok. 1620-po 1644), s. Jerzego, z pow. tczewskiego, i NN.; zapisuje 1644 r. żonie Ewie Gralewskiej posag 4.400 złp. (Dw. Teki; AGZ Poznań); ż. (ok. 1644) Ewa Gralewska (ok. 1620-po 1644), c. Jakuba i Katarzyny Bruczkowskiej.
Źródła: Bork. Spis 382; Dw. Teki (Regesty); Nies.; T. Gajl, Herbarz polski online.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz