Korycki h. Ciołek, z Korytnicy i Woli Koryckiej, w ziemi stężyckiej, ówczesnym woj. sandomierskim, obecnie pow. Garwolin, woj. mazowieckie. Jedna ich linia dziedziczyła na Niewodnicy koło Białegostoku, a druga osiadła w woj. mińskim.
Według Bonieckiego, część Korytnicy w połowie XV wieku nabył Fiebron z Gutanowa herbu Ciołek. Ówcześni dziedzice tej wsi pisali się Fiebronami, jak i Gutanowscy (Bon.). Piotr Fiebron z Korytnicy, współpatron kościoła tamże, spiera się 1494 r. o prezentowanie proboszcza w Korytnicy, z Janem Cethkiem z Korytnicy. Anna Fiebroniowa, posesorka Korytnicy i Domaniowa, 1508 r. (Paw.). W 1569 r. Korytnica i Domaniów są w ręku Fiebronów Gutanowskich.
Hieronim (Jarosz) Korycki (zm. 1566), koniuszy dworny litewski 1548 r. i jednocześnie koniuszy koronny 1554 r., starosta knyszyński i gieranowski 1566 r. Mikołaj z Korytnicy, sędzia grodzki stężycki 1566 r. Jakub, podczaszy podlaski, w połowie XVII wieku. Mikołaj, dziedzic Niewodnicy, pod Białymstokiem (Wyr. Lub.), podsędek 1531 r., a sędzia ziemski bielski 1537 r., namiestnik brański 1533 r. „Jan pod Skoworodkiem 1577 r. mężnie z drugiemi Tatarów płaszał” (Nies.).
Hieronim z Korytnicy podpisał z woj. podlaskim elekcję Jana Kazimierza, a 1674 r., będąc posłem ziemi bielskiej, z tąż ziemią, obiór Jana III. Kazimierz, z ziemi bielskiej, elektor Jana III-go. Samuel Jan z Korytnicy, także z ziemi bielskiej, elektor króla Michała w 1669 r. i Jana III-go w roku 1674.
Potomkowie Gabriela, stolnika wiskiego 1703 r., wylegitymowali się ze szlachectwa w Królestwie Kongresowym przed 1850 r. z herbem Ciołek, inni zaś z herbem Prus I. Potomkowie Józefa Nikodema, dziedzica 1700 r. Witkowszczyzny-Jarszewszczyzny, w woj. mińskim, wylegitymowali się ze szlachectwa 1832 r., przed Deputacją Wywodową wileńską.
Genealogia
(osób: 44)
• WALENTY Jan Korycki h. Ciołek (1782-1858), s. Jana i Salomei Dziembowskiej h. Pomian, kapitan gwardii polskiej, kawaler Legii Honorowej; dzierżawca dóbr Olszyna, parafia i powiat Ostrzeszów (Dw. Teki; MK Ostrzeszów); dziedzic dóbr ziemskich Szarów Pański, parafia Uniejów, dawny pow. kaliski, obecnie pow. Poddębice; pisał się: „Prus Korycki”, został wylegitymowany ze szlachectwa w Królestwie Kongresowym 1844 r., z herbem Prus I (Urus.; Szl. Król.); ur. Niedzielsko, parafia i powiat Wieluń, chrz. 13 II 1782, uwagi: „Generos.” (MK Wieluń); zm. Szarów Pański, parafia Uniejów, lat 76 (MK Uniejów); ż. (29 VIII 1819 Ostrzeszów) Justyna Kolumna-Walewska h. Pierzchała (ok. 1797-po 1830), c. Juliusza Stefana i Justyny Dziembowskiej h. Pomian; ślub w parafii Ostrzeszów, pow. Ostrzeszów, uwagi: ona panna lat 22, rodzice nie żyją; świadkowie: Julian Masłowski, opiekun panny, deputowany do układania systematu kredyt. z pow. ostrzeszow., dziedzic Mielencina i Rudnik, Klemens Psarski, dziedzic Rojowa, Doruchowa, Szklarki; państwo młodzi są krewnymi w 2 st. więc ślub za dyspensą Rzymu (MK Ostrzeszów); dzieci: Walentyna, Bolesław, Wanda.
• WALENTYNA Weronika Ludwika Korycka h. Ciołek (13 VII 1820-po 1857), c. Walentego i Justyny Walewskiej h. Pierzchała; ur. Olszyna, parafia i powiat Ostrzeszów, dawny pow. kaliski, obecnie woj. wielkopolskie, chrz. 6 VIII 1820, córka kapitana gwardii polskiej, kawalera Legii Honorowej, dzierżawcy dobr Olszyna, chrzestni: W. Julian Masłowski dz-c Mielęcina i Weronika z Kiełczewskich M-a z Mielęcina (MK Ostrzeszów); m. (1849 Uniejów) Walenty Lisiecki h. Dryja? (ok. 1820-po 1857); ślub w parafii Uniejów, pow. Poddębice (MK Uniejów); dzieci: 1/ Feliks Lisiecki (1856-1857), zm. Szarów Pański, parafia Uniejów (ibid.).
Źródła: Bon. t. 11/194-195; Bork. Sp. 173; Dw. Teki; Nies. t. 5/255; Pap.; Sęcz.; SGKP t. 7/138; Szl. Król.; Urus. t. 7/237-238.
Korycki h. Koryca, vel Murza-Korycki, Ułan-Korycki, przydomku Edigej-Emirza, jedna z najznakomitszych rodzin tatarskich na Litwie. Stanowią jedną z głównych gałęzi książęcego rodu Ułanów-Assańczukowiczów. Ich gniazdem jest Koryca albo Koryce (Korzyce), w pow. nowogródzkim, gmina Koszelewo (SGKP).
Samuel Murza Korycki (albo Ułan Korycki), rotmistrz chorągwi lekkiej 1683 r., a pułkownik królewski tatarski 1698 r., otrzymał 1674 r. od Jana III-go kilkadziesiąt włók w Lebiedziewie, w ekonomii brzeskiej, a 30 włók w Litwinkach i Batczach, w ekonomii kobryńskiej.
Mustafa Murza Korycki, otrzymał 1748 r. konsens królewski, na nabycie Budwieca, w pow. trockim, od Domańskiego. Achmet Murza Korycki, otrzymał 1779 r. patent na pułkownika.
Ci Koryccy wylegitymowali się ze szlachectwa w XIX wieku przed deputacją wileńską z herbem Koryca, który jest właściwie znakiem pieczętnym rodu Ułanów-Assanczukowiczów (Dziad.).
• FELICJA Zofia Korycka h. Koryca (ok. 1770-7 VI 1828), c. Mahmeta i NN.; według Dziadulewicza, miała na imię Zofia (Dziad.); w aktach także: Felicjanna K. (MK Janowiec); m. (ok. 1790) Jakub Murza Tarak-Buczacki h. Tarak (1745-20 V 1838), s. Józefa i NN., sędzia pokoju powiatu bialskiego 1820 r., marszałek szlachty tegoż powiatu, poseł na sejm Królestwa Kongresowego 1818-1822; dziedzic części dóbr Małaszewicze, Lebiedziewo i Michałkowo, na Podlasiu; wylegitymowany ze szlachectwa przez Heroldię 1838 r.; w roku 1790 wystąpił spod dowództwa hetmana S. Potockiego (targowiczanina) i wyjechał do Turcji; w rodzinne strony powrócił po 1795 r.; zm. Małaszewicze Małe; dzieci: 1/ Józef, 2/ Eliasz, 3/ Selim, 4/ Murza, 5/ Kunegunda, 6/ Zofia, 7/ Jan (ur. 22 XI 1812), ur. Janowiec, pow. Puławy (MK Janowiec) – Buczaccy.
• MAHMET vel Aleksander Korycki h. Koryca (ok. 1720-po 1768), pułkownik wojsk litewskich 1768 (Bon.; Dziad.); ż. NN. (ok. 1720-po 1750); dzieci: Felicja (Zofia).
Źródła: Bon. t. 11/197; Dziad. 156-159; SGKP t. 15 cz. 2/129; Urus. t. 7/238.
Korycki h. Prus I (in. Turzyma), mają pochodzić z tej samej Korytnicy (wsi parafialnej w ziemi stężyckiej, obecnie pow. Garwolin) – co Koryccy Ciołkowie, bo z niej się również pisali (Bon.).
Pakosz z Korytnicy, w woj. rawskim, 1462 r. Księdzu Janowi Koryckiemu z Kamionki, potwierdził 1496 r., ks. mazowiecki Konrad nadanie 6 włók w wójtostwie w Giełczynie, przez ks. Jana (Kap.). Stanisław Korycki, pisarz grodzki bełski 1591 r.
Krzysztof Korycki z Korytnicy, pułkownik królewski, chorąży nowogrodzki siewierski 1653 r., chorąży kijowski 1659 r., kasztelan rypiński 1663 r. Kasztelaństwa tego nie przyjął, lub nominacja nie doszła do skutku, bo w dwa lata później był podkomorzym chełmińskim, starostą borzechowskim i lisiańskim. Podpisał 1669 r. elekcję króla Michała, a 1674 r. obiór Jana III-go.
Jerzy, z woj. sandomierskiego, elektor Jana Kazimierza 1648 r. Jan, Franciszek i Stanisław, z woj. sandomierskiego, elektorowie króla Michała 1669 r. Marcin podpisał z ziemią wyszogrodzką elekcję Jana III-go, a Aleksander, z ziemią zakroczymską i Tomasz, z woj. sandomierskim, obiór Augusta II-go 1697 r. Jan podpisał, z woj. sandomierskim, elekcję Stanisława Augusta 1764 r.
Koryccy herbu Prus I wylegitymowali się ze szlachectwa 1782 r. w sądzie ziemskim halickim.
• ANTONI Korycki h. Prus I (ok. 1720-po 1750), zapewne właściciel cząstki szlacheckiej we wsi Badów Mściszki, parafia Mszczonów, obecnie pow. Żyrardów, woj. mazowieckie (Bon.); ż. Katarzyna Grocholewska (ok. 1720-po 1750); w aktach także: Grocholeska; dzieci: Julianna.
• JULIANNA Korycka h. Prus I (ok. 1750-po 1797), c. Antoniego i Katarzyny Grocholewskiej (Grocholeskiej); jako wdowa po Wojciechu Borzewickim, sprzedała 1797 r. Szymanowskiej, część swoją we wsi Badów Mściszki, parafia Mszczonów, obecnie pow. Żyrardów, woj. mazowieckie (Bon.); m. (ok. 1770) Wojciech Borzewicki h. Grzymała (ok. 1730-1780/97); dzieci: Tekla Borzewicka (ur. 1780), ur. w parafii Lewiczyn, pow. Grójec, chrz. 1780 (MK Lewiczyn).
Źródła: Bon. t. 11/195-197; Bork. Sp. 173; Kap. 195, nr 231; Nies. t. 5/255; Urus. t. 7/238-239.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz