Ligowski

Ligowski h. Jastrzębiec (oraz h. Lubicz), vel Ligoski, Likowski, błędnie: Ligocki, Ligotski, rodzina licznie rozrodzona, wywodząca się z ziemi dobrzyńskiej, ze wsi Ligowo (Wielkie albo Stare) i Małe (Ligówko albo Ligówko Borne), w parafii Ligowo, dawny pow. Lipno, obecnie pow. Sierpc. Mieli przydomki Brzuszko (Brzusko) vel Brzuszek, Czech, Giza, Grzan vel Krzan, Noskowicz, Perca, Perzyk, Pika, Rżysko, Wróbel i Znojek.

Prócz znanych heraldykom Ligowskich herbu Jastrzębiec na Ligowie i Ligówku za ostatnich dwóch Jagiellonów siedzą Ligowscy herbu Lubicz, przydomku Luba, którzy dziedzicząc w sąsiednich Śniechach, parafia Sudragi, piszą się również Śniechowskimi. Ci Lubowie Ligowscy wraz ze swymi współklejnotnikami Chocieńskimi z sąsiedniego Chocienia, par. Ligowo, pochodzą niewątpliwie od Lubów Kokoszczyńskich z sąsiedniego Kokoszczyna, par. Sudragi.

Jakub Czech Ligowski i Anna, wdowa po Wojciechu Wróblu Ligowskim, zostali zwolnieni od wyprawy wojennej 1520 r. (Wierzb.). Wojciech, współdziedzic Dyblina, w pow. dobrzyńskim, Rudolf, współdziedzic Ligowa i Chocenia, Jakub z synowcem, Myślakowa, w pow. lipnowskim, 1564 r. Jakub, Maciej Rżysko, Piotr, Jan Brzusko, Maciej z synowcem, Walenty i Ambroży, bracia, dziedzice Ligówka tamże 1564 r. (Paw.).

Jakub prowadzi sprawę w Lublinie 1586 r. (Wyr. Lubels.). Wojciech 1586 r., a Marcin 1596 r., mają sprawy we Lwowie (AGZ.). Adam, burgrabia 1619 r., a pisarz grodzki bobrownicki 1632 r. Walenty z żoną, Magdaleną Sulimowską, otrzymał 1647 r. konsens na cesję Opalińskim wsi Łuchów, w pow. leżajskim. Stanisław, elektor króla Michała z ziemi przemyskiej 1669 r., z siostrą Elżbietą Koblańską, zastawił 1680 r. Zamiechów, Ludków i Ciemierzowice Ostrowskim (Gr. Przem.). Adam, Marcin i Paweł, z ziemią dobrzyńską, głosowali na Augusta II w 1697 r. Michał, z ziemią dobrzyńską, i Jan, z woj. inowrocławskim, podpisali obiór Stanisława Leszczyńskiego 1733 r. Stanisław, sędzia kapturowy dobrzyński 1764, burgrabia bobrownicki 1777-1788. Jakub, burgrabia bobrownicki 1789-1794, tenże zapewne Jakub, pisarz sądu ziemiańskiego w Pile 1807 r.

Jedna gałąź Ligowskich osiadła na ziemiach pruskich, inna w Wielkopolsce. Dworzaczek zalicza tych ostatnich do Jastrzębców, lecz byli to w istocie Lubicze, używający przydomku Luba. Ligowscy herbu Jastrzębiec zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Kongresowym w latach 1836-1862, zapisani do ksiąg szlachty ówczesnej guberni lubelskiej.

W guberni wileńskiej wylegitymowali się 1800 r. Ligowscy herbu Orla (Szaszor). Tego herbu używali w rzeczywistości Ligoccy vel Lgoccy z Lgoty (Ligoty).

Genealogia
(osób: 57)

• KORNEL Jakub Marceli Ligowski h. Jastrzębiec (30 III 1847-po 1905), s. Aleksego Anzelma Wojciecha i Jadwigi Henryki Anny Malhomme, dziedzic dóbr Matczyn, pow. Lublin, 1905 roku; w aktach także: Kornelli Ligowski; wylegitymowany ze szlachectwa w Królestwie Kongresowym z herbem Jastrzębiec, zapisany do ksiąg szlachty ówczesnej guberni lubelskiej; ur. Siedliszczki, parafia Piaski, obecnie pow. Świdnica (Bon.; Sęcz.); ż. (1880 Bystrzyca) Antonina Konstancja Rojewska h. Cholewa (16 I 1859-1941), c. Konstantego Henryka i Antoniny Jabłonowskiej, ziemianka, dziedziczka dóbr Bystrzyca, pow. Lublin; w aktach także: Rojowska; ur. Bystrzyca, woj. lubelskie, chrz. 1860 (MK Bystrzyca), zm. Potoczek, parafia Matczyn, gm. Potok, pow. Janów Lubelski, lat 82, wdowa (MK Matczyn); ślub w parafii Bystrzyca (MK Bystrzyca); dzieci: Zofia, Wacław.
 

• TEOFILA (Bogumiła) Salomea Ligowska h. Jastrzębiec (ok. 1810-po 1844), c. Jana i Marianny Dobrosielskiej; w aktach także: Bogumiła, Samuela Bogumiła; zamieszkała 1840 r. Płock, 1844 r. Warszawa (MK Płock, MK Warszawa: św. Andrzej); m. (1831 Bożewo) Franciszek Maksymilian Rościszewski h. Junosza (ok. 1800-po 1844), s. Józefa i Jadwigi Długołęckiej; w aktach także: Maksymilian Franciszek; ur. w parafii Karniewo; w aktach także: Rozciszewski; ślub w parafii Bożewo, pow. Sierpc, miejscowość: Łukoszyno Biki (MK Bożewo); dzieci: 1. Władysława Honorata (ur. 1840 Płock), 2. Bogumiła Wiktoria (ur. 12 V 1844 Warszawa) – Rościszewskie.

 
Źródła: Bil. 100-101; Bon. t. 14/259-260; Dw. Teki; Krzep. Prus. t. 2/203; Nejm.; Sęcz.; Urus. t. 9/50.