Libiszowski

Libiszowski h. Wieniawa, vel Libiszewski, Lubiszowski, Lubieszowski, Lubieszewski etc., pisali się z Libiszewa (dawniej Lubieszów, Lubyeszow, Lubiszów), w pow. opoczyńskim, w XIX wieku używali także przydomku „Prandota de Perstein”. Od XIV do końca XVII wieku byli właścicielami majątku Libiszów in. Lubieszów. Już w XV wieku istniał tam kościół (być może filialny), zaś w wieku XVI Libiszów był siedzibą parafii.

Według Uruskiego, Libiszowscy pochodzą od Leszczyńskich herbu Wieniawa a protoplastą rodu był Prandota, starosta malborski i podskarbi ziem pruskich, dzielny wojownik przeciw Krzyżakom, który założył wieś Libiszów (pierwotnie Lubiszów) w pow. opoczyńskim, a od niej jego potomkowie wzięli nazwisko Libiszowski. Nazwa wsi została zapewne przeniesiona z Pomorza, gdzie dotychczas znajduje się wieś Lubiszewo (Tczewskie) koło Tczewa.

Jaktor z Lubiszowa, poborca podatku głównego, obecny w orszaku królewskim w Skrzyńsku 1368 r. i w Radomiu 1373 i 1378 r. (Kod. Dypl. Małop.). Janusz z Lubiszowa miał sprawy w Łęczycy 1394 i 1398 roku, świadczył 1405 r. w Opocznie przy sprzedaży Karwic (AGZ Łęczyca). Bracia, Jan i Prandota, przeprowadzili 1435 r. dział dóbr Libiszów i Sobawiny. Prandota pisał się z Sobawin 1441 r. (AGZ Opoczno). Jan Libiszowski 1435 r. w imieniu ks. mazowieckiego Kazimierza występuje w Krakowie, 1442 r. ma przysądzone prawo prezenty kościoła w Libiszowie, obecny z królem w Gdańsku 1457 r., procesował się 1458 r. w Opocznie z Rzuchowskim (Opocz. Decr.).

Krzysztof, podwojewodzi łęczycki i poborca 1635 r., podpisał z woj. łęczyckim elekcję Władysława IV w 1632 r., a Andrzej, z tymże województwem obiór Jana Kazimierza w 1648 r. Stanisław i Konstanty Modest, elektorowie Augusta II w 1697 r. Franciszek (zm. 1768), miecznik stężycki i pisarz grodzki opoczyński 1729, podczaszy radomski 1737, podstarości i sędzia grodzki opoczyński 1743, poseł na sejm 1743 r., asesor sądów królewskich 1752, stolnik radomski i elektor Stanisława Augusta 1764 r. Od XVI wieku są także na Wołyniu.

Libiszowscy herbu Wieniawa (w tym także używający przydomku „Prandota de Perstein”) zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Kongresowym w latach 1836-1862, zapisani do ksiąg szlachty ówczesnej guberni radomskiej, oddział sandomierski, gub. lubelskiej, oddział podlaski, a także w gub. podolskiej.

Genealogia
(osób: 94)

 

• IZYDOR Libiszowski h. Wieniawa (ok. 1780-po 1820), s. Konstantego i Rozalii Sieńskiej (Sińskiej), dziedzic dóbr Międzybórz, parafia Libiszew, pow. Opoczno (Bon.); posesor dóbr Gawrony, parafia Kunice, pow. Opoczno, 1813 (MK Kunice); 1ż. (ok. 1805) Tekla Modlińska h. Tępa podkowa (ok. 1783-1813), c. Tomasza i Julii Wolskiej; zm. Gawrony, parafia Kunice, pow. Opoczno, lat 30, żona Izydora Libiszowskiego, posesora w Gawronach, świadkowie: Izydor Libiszowski dziedzic Gawron, Melchior Modliński, dziedzic Kunic (MK Kunice); dzieci: Stefan, Julian, Julia; 2ż. (1 II 1815 Bedlno) Antonina Lipnicka z Lipnika h. Hołobok (ok. 1790-1847), c. Jana i Józefy Mireckiej; zm. Radom (Bon.); ślub w parafii Bedlno, pow. Końskie, obecnie woj. świętokrzyskie, miejscowość: Wierzchowisko (MK Bedlno); dzieci: Joanna, Adam.

 

• TEKLA Libiszowska h. Wieniawa, voto Modlińska (ok. 1782-1808), c. Marcina i Anny Dunin-Karwickiej z Piotrkowa h. Łabędź; w aktach także: Wieniawa Libiszowska; zm. Gawrony, parafia Kunice, pow. Opoczno, lat 26 (Bon.; MK Kunice); m. (ok. 1805) Melchior Sylwester Modliński h. Tępa podkowa (ok. 1780-po 1810), s. Tomasza i Julii Wolskiej, dziedzic dóbr Gawrony, parafia Kunice; dzieci: Julian Modliński (23 VI 1806-po 1835), dziedzic dóbr Gawrony, voto: (ok. 1835) Florentyna Dąmbska h. Godziemba (20 VI 1814-po 1835), c. Rocha i Heleny Stamirowskiej; ur. Sieradz.

 
Źródła: Bon. t. 14/234-240; Bork. Sp. 211, 217; Dw. Teki; Krzep. Małop.; Nies. t. 6/90-91; Sęcz.; Szl. Król.; Urus. t. 9/33-36, 166.