Taszycki

Taszycki h. Strzemię (in. Ławszowa), rodzina małopolska, pisząca się z Taszyc koło Wieliczki i z Lucławic (obecnie Lusławice, powiat Tarnów) vel Lutosławic w Krakowskiem – będąca jednego pochodzenia z Klępami, Koźmickimi i Srocickimi.
Dzisiaj Taszyce nie są już samodzielną wsią – stanowią część wsi Pawlikowice, leżącej w woj. małopolskim, w powiecie i gminie Wieliczka. W XV wieku w dobrach Taszyce siedziała różnoherbowa szlachta. W 1470 roku właścicielami Pawlikowic i Taszyc byli Klępowie (Kłębowie) herbu Strzemię, którzy od Taszyc nazwali się Taszyckimi, ale już w roku 1524 całymi Taszycami zarządzali Morsztynowie. Taszyccy podpisali elekcje 1648 r. z woj. sandomierskim, 1633 i 1674 r. z woj. krakowskim. Zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Galicji, w sądzie grodzkim sądeckim 1782, w Królestwie Polskim w latach 1836-1862.
Genealogia
(osób: 29)

• ACHACY Eryk Taszycki z Lucławic (ok. 1650-po 1702), s. Daniela i NN., żupnik bocheński; za konsensem królewskim z 15 II 1702, żupnikostwo bocheńskie ceduje bratankowi swemu Achacemu Taszyckiemu, towarzyszowi chorągwi pancernej (AGZ Kościan).

• EMILIA Taszycka h. Strzemię (ok. 1800-po 1833), c. Franciszka i Bogumiły Moczulskiej; m. (1833 Warszawa) Ludwik Zefiryn Trębicki h. Ślepowron (ok. 1800-po 1835), s. Antoniego i 1ż. Marianny Elżbiety Anny Czerskiej, oficer wojsk polskich, kawaler krzyża Virtuti Militari, prezes zakładów dobroczynnych powiatu siedleckiego, ziemianin, właściciel dóbr Kurowice; ślub w parafii św. Andrzeja (MK Warszawa: św. Andrzej); 1v. (6 VII 1825 Warszawa) Franciszka de Torri, Torry (ok. 1800-1869), c. Augusta i Karoliny Bochm, ślub w Pradze k/ Warszawy (MK Warszawa-Praga: ASC Cyrkuł VIII,); dzieci: Jadwiga, Bronisława, Stanisław (I) Ludwik, Stanisław (II) – Trębiccy.

Źródła: Bork. Sp. 458; Dw. Teki; Elekt. t.1/373, t.2/231; Krzep. Młp.; Nies. t.9/54; Pap.; Szl. Gal. 255; Szl. Król.; Żern. t.2/441; Wikipedia: 1, 2.