Tabęcki h. Dąbrowa (in. Dąbrowa II), vel Tabędzki, Tabendzki, Tabęski, Tabeński, rodzina mazowiecka, używająca także przydomku Jurczyk.
Nazwisko wzięli od dóbr swych dziedzicznych Tabędz in. Tabądź, położonych niegdyś w pow. łomżyńskim, obecnie w woj. podlaskim, powiat i gmina Zambrów, gdzie są notowani w aktach już w latach 1462, 1476 (Kap.).
Według Glogera, wieś Tabądź-Kałęczyn, parafia Zambrów (Zambrowo) – gniazdo Tabęckich, była wspomniana w aktach sądowych w 1454 r. (Gloger, Ziemia łomżyńska). Marcin Sławkonicz i Włodek de Tabędz (Tabancz) herbu Dąbrowa podpisali się w aktach ziemskich łomżyńskich 1462 roku.
Tabęccy podpisali elekcję 1697 r. z ziemią nurską. Niektórzy przenieśli się do woj. bełskiego i brzeskiego litewskiego. Tabęccy herbu Dąbrowa zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Kongresowym w latach 1836-1862.
Odmiana w herbie — czerwona podkowa, zaś na hełmie pięć piór strusich (Żern.).
Genealogia(osób: 30)
• AMELIA Jurczyk-Tabęcka z Dłutowa h. Dąbrowa (1846-1894), c. Konstantego i Anieli Krępskiej h. Ostoja; ur. Dłutowo, obecnie Stare Dłutowo, parafia Dłutowo, pow. Działdowo, woj. warmińsko-mazurskie (MK Dłutowo); m. Aleksander Józef Jan Czarnowski z Czarnowa h. Grabie (1834-po 1879); dzieci: Adolfina Barbara (1867-1939), Adam (ur. 1870), Józef Tomasz Stefan (1871-1950), Aniela Ewa (ur. 1879) – Czarnowscy.
dr Romuald Tabęcki
(1891-1940)
• JÓZEF Filip Ignacy Jurczyk-Tabęcki h. Dąbrowa (1 III 1773-3 II 1842), s. Mikołaja i Anny Szklińskiej, członek Rady Stanu Królestwa Polskiego, nadzwyczajny radca stanu; wylegitymowany ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1862 z herbem Dąbrowa; ur. Huta Zielona, woj. bełskie, zm. Warszawa, lat 68, poch. Cm. Powązkowski (PSB t.52/68; Szl. Król.; Sęcz.; Cm. Pow.); ż. (6 II 1806 Lublin) Amelia Finke de Finkenthal h. Ostoja odm. (1787-1842), c. Beniamina i Konstancji Bogumiły Gleining; w aktach pisana także: Fincke (MK Radom: św. Jan Chrzciciel); dzieci: Konstanty, Aleksander.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz