Grudziński

Grudziński h. Grzymała, vel Grudzieński, Grodziński, Grodzieński, magnacka w XVII stuleciu rodzina wielkopolska, pisali się „z Grudny”. 

Grzybowski

Grzybowski h. Prus II (in. Wilczekosy), na Mazowszu, gałąź rodu Windyków, następnie używali nazwy Windyka (Windika) jako przydomku. Przywilej z 1345 r. książąt mazowieckich, Ziemowita i Kazimierza, wydany dla rodu Prusów, wspomina już o Windyce (Codex Masoviens.). Dopiero w XV stuleciu Windykowie od swych posiadłości Grzybowa i Grabowa wzięli nazwiska Grzybowski i Grabowski. Wsią gniazdową Grzybowskich jest Grzybowo in. Grzybowo Windyki, w dawnym pow. mławskim, parafia Wieczfnia. Regestra poborowe z 1578 r. wymieniają m. in. Mikołaja, dziedzica Grzybowa Windyki, Stanisława Plebanka, Jana i Wojciecha Ściborów, dziedziców Grzybowa Wielkiego, Stanisława z braćmi Rugałów, dziedziców Grzybowa Rugał. Grzybowscy podpisali elekcje 1648, 1674, 1697 r. z ziemią warszawską, 1674 i 1697 r. z ziemią czerską i nurską. Zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Galicji 1782, w Królestwie Polskim w latach 1836-1862, w guberni podolskiej 1853-1855, kowieńskiej 1856. Z nich: 4 kasztelanów 1633 — 1758. – Stefan Dobrogost, kasztelan lubelski 1633. Franciszek, kasztelan inowrocławski 1695-1710. Stanisław (zm. 1716), kasztelan czerski 1713. Izydor, kasztelan czerski 1752, ustąpił 1758.

Zgaździński

Zgaździński h. Pobóg, rodzina mazowiecka, wylegitymowana ze szlachectwa w sądzie ziemskim bełskim w 1782 r. W XIX wieku byli właścicielami dóbr Ulicko Seredkiewicz w Galicji, w pow. rawskim (Rawa Ruska).

Rafałowski

Rafałowski h. Łabędź, na Litwie i Rusi Czerwonej. Wzięli nazwisko od wsi Rafały w ziemi różańskiej. Wywiedli się ze szlachectwa w halickim sądzie grodzkim 1782, potwierdzeni w szlachectwie w Austrii 31 VII 1870. Z nich: Jan otrzymał indygenat 1664. Piotr, burgrabia płocki 1749.

Zaleski

Zaleski h. Chomąto (in. Chomąta), vel Cygenberg-Zaleski, Zalewski,
z przydomkiem Cygenberg in. Cygemberg (niem. Ziegenberg), w Prusach Zachodnich i na Mazowszu. Jest to odgałęzienie rodu Cygenbergów herbu Chomąto. Jan Cygemberg na Zalesiu Zaleski (zm. 1679), miecznik

Wolski

Wolski h. Doliwa, z Woli Większej Daleszowskiej (Przecławowej) w powiecie opoczyńskim. Pisali się z Woli i Kostuszowa w tymże powiecie (Dług.). W r. 1561 dobra te należały już do Wacława Sławińskiego i jego syna Przecława (AGZ Poznań). 

Kanimir

Kanimir h. Abdank (in. Habdank) vel Kagnimir, Kaimir, wygasła rodzina małopolska, której nazwisko pochodzi od staropolskiego imienia Kanimir. Kanimirowie herbu Abdank byli właścicielami m. in. dóbr Tuchowicz w pow. łukowskim 1422, Jedlanka, tamże, parafia Tuchowicz, w latach 1552-1580. Prawdobodobnie Długosz myli się twierdząc, że są herbu Zgraja. Pisali się pierwotnie z Końradzca in. Kunradzca w pow. płońskim, skąd widocznie wyszli (Bon.). Z tej rodziny: 1 kasztelan 1520.

Horain

Horain h. Szreniawa (in. Śreniawa) vel de Horain, Horajn, Horaim, rodzina rusko-litewska na Wołyniu i w woj. wileńskim. W odległych czasach musiały do nich należeć dobra Horainowszczyzna w pow. nowogrodzkim (Bon.).

Biesiekierski

Biesiekierski h. Pomian, vel Besiekierski, rodzina senatorska w woj. inowrocławskim i łęczyckim. Pochodzą od Sokołowskich tegoż herbu, a nazwisko Biesiekierski ustaliło się dopiero na przełomie XVI i XVII stulecia.

Woroniecki

Woroniecki h. własnego (in. Korybut) vel Korybut-Woroniecki, rodzina książęca z Wołynia, używająca herbu i przydomku Korybut, znana już w XVI w.