Kęsicki

Kęsicki h. własnego (in. Iłgowski odm., Abdank odm.), vel Kęszycki, Kąsicki, wywodzą się z północnego Mazowsza, a pisali się „z Kęsic”. Nazwisko wzięli od wsi Kęsice in. Kąsice, w parafii Jeżewo, pow. Sierpc, w dawnym woj. płockim, obecnie mazowieckim. 

Jakub, syn Stanisława z Kąsic, 1460 r., a Paweł, syn Piotra, 1472 r., na Uniw. Krakowskim. Stanisław, syn Piotra z Kęsic, kanonik płocki 1490, rezyduje w Rzymie 1496. Marcin i Maciej Kąsiccy, synowie Jana Głuszka, 1531 r. Piotr i Paweł Lutrowie, synowie Mikołaja Synowca, 1537 r. Marcin, Mikołaj, Walenty, Paweł Luter z braćmi, Sówka, Adam, syn Macieja Tedak, Wawrzyniec Grzymek z braćmi, dziedzice Kęsic 1578 r. (Paw.).

Już w XVI wieku wymieniają ich akta łomżyńskie. Później Kęsiccy przenoszą się m.in. na Litwę i na Podole. Paweł, cześnik nowogrodzki 1677 r., żonaty z Urszulą Dzikówną, córką Jana, chorążego bracławskiego. Franciszek, podstoli halicki, ożeniony z Teresą Przyłuską, wdową po Janie Świętopełku Zawadzkim, w latach 1741-1746 (Gr. Bełs.).

Zygmunt, Stanisław, Adam, Jan, z ziemią zakroczymską i Stanisław, z woj. ruskim, podpisali elekcję Augusta II-go 1697 r. Andrzej, Józef, Stanisław, i Walenty z woj. płockiego, elektorowie Stanisława Augusta 1764 r.

Kęsiccy herbu Iłgowski wylegitymowali się ze szlachectwa w Królestwie Kongresowym w latach 1836-1862. Niektórzy z nich wylegitymowali się bez wskazania herbu.

Herb — w polu czerwonym, pod srebrną obrączką dwie srebrne krokwie, tworzące literę „W”. Nad hełmem w koronie, na trzech piórach strusich, pięciolistna róża czerwona. Nie wiadomo kiedy powstała ta odmiana (Ostr.).

Z tym herbem wylegitymowali się Kęsiccy ze wsi Kęsy, w parafii Gzy, pow. Pułtusk.

Genealogia
(osób: 93)

• MACIEJ Kęsicki h. wł. (1804-po 1837), s. Józefa i Marianny Zglenickiej (Zglinickiej, Glinickiej), prawdopodobnie właściciel folwarku we wsi Łoś, parafia Jazgarzew, obecnie pow. Piaseczno, w latach 1833-1837 (MK Jazgarzew); jego syn wylegitymował się ze szlachectwa w Królestwie Kongresowym 1862 r. bez wskazania herbu, zapisany do ksiąg szlachty ówczesnej guberni lubelskiej (Urus.; Sęcz.); ż. (1832 Prażmów) Anna Witkowska (ok. 1810-po 1837); ślub w parafii Prażmów, obecnie pow. Piaseczno (MK Prażmów); dzieci: Julia, Onufry.
 

• MARIANNA Kęsicka h. wł. (ok. 1805-po 1844), c. Józefa i Marianny Zglenickiej (Zglinickiej); 1m. (1825 Goleszyn) Antoni Goździkowski (ok. 1790-ok. 1843), s. Pawła i Bogumiły Bylińskiej; w aktach także: Gozdzikowski; ślub w parafii Goleszyn, pow. Sierpc, uwagi: wdowiec i panna (MK Goleszyn); dzieci: 1/ Tomasz Goździkowski (ok. 1825-po 1845), voto: (1845 Unieck) Marianna Nadrowska (ok. 1825-po 1845), c. Franciszka i Małgorzaty Obrębskiej; ślub w parafii Unieck, pow. Płońsk (MK Unieck); 2m. (1844 Unieck) Józef Obrębski (ok. 1800-po 1844), s. Andrzeja (Jędrzeja) i Ewy NN.; ślub w parafii Unieck, uwagi: ona wdowa (ibid.).

Źródła: Bon. t. 9/398-399; Bork. Sp. 149; Nies. t. 5/74; Ostr. nr 1303; Sęcz.; Szl. Król.; Urus. t. 6/293.