Tymiński

Tymiński h. Nałęcz, vel Tymieński, pisali się z Tymianki (de Tymianka), zapewne wsi w powiecie brzezińskim, parafii Stryków. W obecnym podziale administracyjnym wieś ta należy do gminy Stryków, pow. Zgierz, woj. łódzkie.
Na początku XVI wieku wieś Tymianka należała do parafii Koźle. Łany kmiece dawały dziesięcinę arcybiskupowi gnieźnieńskiemu, plebanowi zaś tylko kolędę (po groszu). Folwark dawał dziesięcinę plebanowi (Łaski, Lib. Ben. t.2/392). W roku 1576 Wawrzyniec Tymiński płacił tu od 3 łanów, 6 osadników, przekupnia; rzemieślnik zbiegł (Pawiński, Wielkop. t.2/91). Jest też druga Tymianka w pow. sieradzkim, w parafii Marzenin (SGKP). Ci sami lub inni Tymińscy pisali się z Tymienicy w pow. łęczyckim, w parafii Góra św. Małgorzaty, a później oni chyba – także z Tymienicy i Jasieńca w pow. iłżeckim, parafia Ciepielów. Niesiecki pisze, że za jego czasów Tymińscy Nałęcze są w powiecie radomskim. Wszebor Tymiński, poborca w woj. sandomierskim 1590 (Con.). Michał, starosta chęciński z woj. sandomierskiego, przydzielony „ad consilia” marszałkowi konfederacji 1704 (Acta Confoed.), komisarz „na uspokojenie dyfferencyi” między księstwem zatorskim i Śląskiem 1703 (Con.). Antoni, sędzia grodzki stężycki, deputat na Trybunał koronny za czasów Niesieckiego (Nies.). Andrzej Franciszek, pisarz grodzki sądecki, poseł na sejm konwokacyjny 1733. Wacław Tymiński, wojski sandomierski 1778. Tegoż roku: Maciej, regent ziemski radomski, i Antoni, pisarz ziemski podolski. Tymińscy herbu Nałęcz przyjęli poddaństwo pruskie 1798 r. w powiecie Brzeziny (Żern.). Zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1862. Wśród tych ostatnich była szlachta zaściankowa z okolicy szlacheckiej Tymianki, w parafii Nur, obecnie powiat Ostrów Mazowiecka. 
Genealogia
(osób: 115)

• ANTONINA Marianna Tymińska (2 I 1824-po 1855), c. Leona i Balbiny Zaremba (Zaręba); zamieszkała w latach 1843-1855 w miejscowości Jeziorna Oborska, parafia Słomczyn, obecnie pow. Piaseczno, woj. mazowieckie (MK Słomczyn); ur. Bestwiny, parafia i gmina Siennica, pow. Mińsk Mazowiecki, woj. mazowieckie, chrz. 1824 (MK Siennica); m. (29 VII 1843 Słomczyn) Stanisław Morchner (ok. 1820-po 1855), s. Michała i Anny Kanysztyn; ślub w parafii Słomczyn, obecnie pow. Piaseczno, woj. mazowieckie, miejscowość: Jeziorna Papiernia (MK Słomczyn); dzieci: Daniela Magdalena (ok. 1845-po 1867), mąż: (1867 Słomczyn) Ignacy Zachariasiewicz, s. Antoniego i Wiktorii Woźniakowskiej; Marianna (ok. 1855-po 1877), mąż: (1877 Słomczyn) Antoni Daszkiewicz, s. Antoniego i Anny NN. (MK Słomczyn) – Morchnerówny.

• JAN Damazy Aleksander Tymiński (1849-po 1883), s. Zygmunta i 2ż. Rozalii Belkowskiej; ur. Papiernia, parafia Słomczyn, obecnie pow. Piaseczno, woj. mazowieckie, chrz. 1849 (MK Słomczyn); ż. (7 IV 1883 Warszawa) Wanda Burckardt (ok. 1860-po 1883), c. Juliana i Pauliny Kierszt; ślub w parafii św. Jana (MK Warszawa: św. Jan).

Źródła: Bork. Sp. 473; Nies. t.9/170-171; Szl. Król.; Żern. t.2/471.