Zachariasiewicz

Zachariasiewicz h. własnego, vel Abgaro-Zachariasiewicz, Zacharyasiewicz, Zacharyaszewicz, Zachariaszewicz, rodzina ormiańska, jednego pochodzenia z Abgarowiczami i Krzysztofowiczami. Dwaj spośród synów Abgara Sułtanowicza (1687-1767) – Krzysztof i Zachariasz – byli protoplastami dwóch rodów ormiańskich: Abgarowiczów i Zachariasiewiczów z przydomkiem de Abgaro.
Z nich: Grzegorz, sekretarz pocztowy, uzyskał w Polsce nobilitację na sejmie 1768 r. na prawach skartabellatu. W XIX wieku uszlachceni również w Prusach. Zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1862. Z nich: 1 biskup 1836-1845.
Herb — na niebieskim tle srebrna podkowa ocelami w dół. Na tarczy korona, w niej trzy czarne pióra strusie (Led.).

• ANTONINA Abgaro-Zachariasiewicz de Abgaro (6 X 1837-21 I 1919), c. Antoniego i Anny Teodorowicz (Theodorowicz); ur. Stanisławów, pow. Stanisławów, zm. tamże, lat 81 (MK Stanisławów); m. (7 IX 1865 Stanisławów) Modest Antoni Maria Goleń-Niewiadomski z Niewiadomej h. Prus I (1831-1901), s. Andrzeja Tytusa i Marianny Tymińskiej; dzieci: Franciszek (1870-1929), Tadeusz (ur. ok. 1870), Marian (1873-1897) – Niewiadomscy.
 

 bp Franciszek Zachariasiewicz

(1770-1845)

• MARCELI Marcjanus Abgaro-Zachariasiewicz (1824-4 I 1882), s. Antoniego i Anny Teodorowicz, członek rady powiatowej w Horodence 1874, ziemianin; właściciel dóbr Antonówka i Muchawka 1858, Niezwiska i Woronów, pow. Horodenka, 1870-1878; ur. Stanisławów, chrz. 9 I 1824, zm. Niezwiska lub Woronów, poch. 7 I 1882 (MK Stanisławów); ż. (8 IX 1858 Horodenka) Rypsyma Anna Bohdanowicz de Oroszeny (20 VIII 1830-7 II 1913), właścicielka dóbr Jakobówka 1878, Niezwiska z Woronowem 1913; ur. Rudnik, chrz. 6 XI  1830 Kuty, zm. Lwów (MK Kuty).

Źródła: Bork. Sp. 522; Led. t.3/150; Szl. Król.; Żern. t.2/551; Genealogia Zachariasiewiczów online; Wikipedia: 1.