Tyborowski

Tyborowski h. Lubicz, vel Tyboroski, nazwisko wzięli być może od wsi Tyborów, parafia i powiat Mińsk Mazowiecki, dawniej gmina Barcząca, obecnie – Cegłów.

Hilary Tyborowski (ok. 1749-1829), szambelan króla Stanisława Augusta, był dziedzicem dóbr Barcząca. Możliwe również, że ich pierwotnym gniazdem są jednak Tybory w woj. podlaskim, w powiecie Wysokie Mazowieckie. 

Tyborowscy herbu Lubicz zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Kongresowym w latach 1836-1862. 

• EWA Tyborowska h. Lubicz (ok. 1770-po 1800); zamieszkała Wdziękoń, pow. Zambrów, woj. podlaskie (MK Zambrów); m. (ok. 1790) Romuald Godlewski (ok. 1760-po 1800); dzieci: Jakub Godlewski (ok. 1800-po 1820), voto: (25 XII 1820 Zambrów) Klara Biała (ok. 1799-po 1820), c. Adama i Łucji Tyszka, ślub w parafii Zambrów, miejscowość: Wdziękoń, uwagi: kawaler lat 20, panna lat 21 (MK Zambrów).

• HILARY Ignacy Tyborowski h. Lubicz (ok. 1809-po 1860), s. Wiktora i Scholastyki Krajewskiej; wylegitymowany ze szlachectwa w Królestwie Kongresowym latach 1836-1862 z herbem Lubicz; ur. Wdziękoń in. Wdziekoń, pow. Zambrów, woj. podlaskie; 1ż. (ok. 1830) Julia Barbara Dąbrowska (ok. 1810-ok. 1859); dzieci: Ignacy; 2ż. (1860 Brochów) Wiktoria Kozłowska (ok. 1835-po 1860), c. Wincentego i Antoniny Stańczak; ur. Żdżarów, gmina i powiat Sochaczew, woj. mazowieckie; ślub w parafii Brochów, pow. Sochaczew, miejscowość: Żelazowa Wola, uwagi: on wdowiec lat 51, ona panna lat 25 (MK Brochów).

Źródła: Bork. Sp. 472; SGKP t. 12/689; Szl. Król.; Żern. t. 2/470.


Tyborowski h. Ślepowron, vel Korwin-Tyborowski, Tyboroski, wywodzą się ze wsi Tybory w woj. podlaskim, w powiecie Wysokie Mazowieckie. 

W XIX wieku Tybory stanowiły okolicę szlachecką, obejmującą wsie należące przeważnie do parafii Jabłonka i Kulesze oraz gmin Chojany, Dzięciel i Szepietowo. W jej skład wchodziły Tybory, Tybory Kamianka, T. Jeziorne, T. Misztale, T. Olszewo, T. Trzcianka, T. Wólka, T. Żochy i T. Uszyńskie. 

Tyborowscy herbu Ślepowron zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Kongresowym w latach 1836-1862. 

• JULIA Antonina Marianna Tyborowska (1822-19 XII 1898), c. Michała Kandyda i Elżbiety Szamowskiej; ur. Warszawa, chrz. 1823 (MK Warszawa: ASC Cyrkuł I); m. (ok. 1845) Jan Nepomucen Hipolit Chełmoński h. Ślepowron (ok. 1810-po 1860); dzieci: 1/ Felicja Elżbieta Maria (ur. 7 VI 1848 Warszawa), 2/ Edward Maksymilian Michał (ur. 11 X 1850 Warszawa), 3/ Lucyna Henryka Eleonora (ok. 1856-po 1885), 4/ Antoni Kazimierz Julian (ur. 31 V 1860 Warszawa) – Chełmońscy.

• MICHAŁ Kandyd Tyborowski (ok. 1785-1 IV 1857), s. Bartłomieja i Franciszki Zambrzyckiej, sędzia Sądu Apelacyjnego Królestwa Kongresowego; absolwent wydziału prawa i administracji Uniw. Warszawskiego, wpis 6 X 1809; pisarz Sądu Kryminalnego woj. mazowieckiego i kaliskiego w Warszawie 1818-1824, mianowany sędzią Trybunału Cywilnego w Warszawie 1825; sędzia Sądu Kryminalnego woj. mazowieckiego i kaliskiego w Warszawie 1827-1836; sędzia Sądu Apelacyjnego Królestwa 1837-1856, w 1856 przeszedł na emeryturę (R. Gerber, Studenci Uniwersytetu Warszawskiego 1808-1831. Słownik biograficzny, s. 223); wylegitymowany ze szlachectwa w Królestwie 1838 r. z herbem Ślepowron (Szl. Król.; Sęcz.); zm. Warszawa, lat 72, poch. 3 IV 1857 Cm. Powązkowski (Kur. Warsz. 88/1857; MK Warszawa: św. Jan; Cm. Pow.); ż. (1819 Warszawa) Elżbieta Szamowska h. Prus I (ok. 1800-12 V 1866); według innych opracowań błędnie: Elżbieta Szamborska; ślub w Warszawie (MK Warszawa: ASC Cyrkuł II); dzieci: Władysław, Julia, Antonina.

Źródła: Bork. Sp. 472; SGKP t. 12/689; Szl. Król.; Żern. t. 2/470.