Borecki

Borecki h. Hołobok, rodzina czerwonoruska, ze wsi Borcze w ziemi lwowskiej. Piotr, syn Piotra Cebrowskiego z Brańczy, sędziego ziemskiego lwowskiego 1458, objąwszy w dziedzictwo Borcze, nazwał się Boreckim i dał początek tej rodzinie. Był on i dziedzicem Lubienia w ziemi lwowskiej 1484 r. (Bon.). Niektórzy z Boreckich osiedlili się na Litwie. Jerzy Jan w woj. brzeskim litewskim 1672 r. Jan, skarbnik starodubowski, podpisał elekcję 1733 r. Boreccy zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Galicji, w sądach ziemskim lwowskim i grodzkim trembowelskim 1782, oraz w Królestwie Polskim w latach 1836-1862.

• KAROL Borecki (ok. 1810-po 1841), s. Franciszka i NN.; zamieszkały Nowy Korczyn, parafia Nowy Korczyn, pow. Busko Zdrój, 1841; jego syn został wylegitymowany ze szlachectwa w Królestwie Polskim 1851 r. z herbem Hołobok (Bon.; Urus.; MK Nowy Korczyn); ż. (ok. 1835) Emilia Perska (ok. 1815-po 1841); dzieci: Tekla, Karol, Feliks.

• TEKLA Borecka (ok. 1838-1902), c. prawd. Karola i Emilii Perskiej; ur. Nowy Korczyn, parafia Nowy Korczyn, pow. Busko Zdrój, zm. Chmielnik, pow. Kielce (MK Nowy Korczyn, Chmielnik); m. (13 I 1855 Nowy Korczyn) Karol Andrzej Odrobiński (ok. 1824-po 1872), aptekarz w mieście Nowy Korczyn 1855-1859, następnie w mieście Chmielnik 1860-1872 (MK Chmielnik); ślub w parafii Nowy Korczyn, miejscowość: Nowy Korczyn, uwagi: on lat 30, ona lat 17 (MK Nowy Korczyn); dzieci: Walentyna Ludomira (ur. 24 II 1856 Nowy Korczyn), Karol Wincenty (ur. 1857 Nowy Korczyn), Kazimiera Maria (ur. 1859 Nowy Korczyn), Karolina Stanisława (ur. 16 XII 1860 Chmielnik), Seweryna Franciszka (ur. 21 I 1862 Chmielnik), Wincenty Kazimierz (ur. 4 IV 1864), Roman Stanisław (ur. 26 II 1866 Chmielnik), Amelia (ur. 14 II 1871 Chmielnik), Stanisława (ur. 25 XI 1872 Chmielnik) – Odrobińscy.

Źródła: Bon. t.2/25-26; Nies.; Szl. Król.; Urus. t.1/321.