Błaszkiewicz h. własnego (in. Błaszkiewicz), vel Błażkiewicz, w ziemi liwskiej i na Podolu.
Józef, łowczy podolski, poseł liwski na sejm 1733 r. Błaszkiewiczowie herbu własnego zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Kongresowym w latach 1836-1862, bez przedstawienia opisu herbu.
Niesiecki wymienia Błaszkowiczów herbu Odrowąż w ziemi przemyskiej 1454 r. Niektórzy z Komarnickich herbu Sas, mają przydomek Błaszkiewicz i ten niekiedy brali za nazwisko, lub go łączyli z rodzinnym, pisząc się Błaszkiewicz-Komarnicki (Urus.)
• KAZIMIERZ Błaszkiewicz, Błażkiewicz h. wł. (ok. 1800-po 1852), s. Józefa i Anny Śmiłowskiej, właściciel majątku ziemskiego we wsi Wola Pękoszewska, parafia Jeruzal, pow. Skierniewice (MK Jeruzal); jego synowie zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Kongresowym 1853 r. z herbem Błaszkiewicz (Bon.; Urus.; Szl. Król.); ż. (1834) Eugenia Caumont (ok. 1809-1852), c. Jana i Zofii Butell, guwernantka z Francji; także: Caument, Kaument, Kommant, Komment; zm. Wola Pękoszewska, parafia Jeruzal, lat 43; ślub w parafii Jeruzal, pow. Skierniewice, miejscowość: Wola Pękoszewska; dzieci: Władysław, Stanisław, Teofil, Ludwik, Maria.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz