Gąsiorowski

Gąsiorowski h. Ślepowron, (później także herbu Korwin), licznie rozrodzeni, m. in. na Mazowszu, w Wielkopolsce i na Podlasiu, pisali się z Mieroszowic. Metryka koronna wymienia w aktach grodu pyzdrskiego (miasto Pyzdry, w Wielkopolsce) już w 1399 r. Jana z Gąsiorowa. 

Nazwisko wzięli zapewne od wsi Gąsiorowo w ziemi ciechanowskiej, obecnie pow. Pułtusk, gmina Świercze. Wedle Uruskiego jeszcze na początku XVI wieku używali nazwiska Gąsior lub pisali się z Gąsiorowa. Już w XIV stuleciu przesiedlali się w różne strony kraju i zakładali osady z nazwą Gąsiorowo, m. in. Gąsiorowo in. Gąsiory w ziemi łęczyckiej, gdzie znajdują się również Mieroszowice in. Miroszewice. Jednak gniazdowym ich majątkiem była wieś Miroszewice w ziemi ciechanowskiej, zburzona przez Szwedów za Jana Kazimierza. 

Gąsiorowscy są jednego pochodzenia z Mieroszewskimi, jedni i drudzy pisali się – raz z Gąsiorowa, drugi raz z Mieroszowic. Z licznych jej linii, osiedlona w ziemi chełmińskiej miała przydomek von Helden, z którym występują za panowania Krzyżaków w Prusach. Od Gąsiorowskich także, których jedna gałąź pisze się z Mieroszowic, pochodzą Kuczyńscy, rodzina senatorska, której protoplastą jest Florian z Gąsiorowa, żyjący w latach 1420-1450. 

Gąsiorowscy podpisali elekcje 1648 r. z ziemią zakroczymską, woj. brzeskim kujawskim, 1674 r. z woj. płockim, brzeskim kujawskim, pow. kowieńskim, 1697 r. z ziemią nurską, zakroczymską, woj. poznańskim, kaliskim, łęczyckim, inowrocławskim, 1764 r. woj. inowrocławskim, krakowskim, sieradzkim. 

Zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1862. Z nich: 3 kasztelanów w latach 1690 — 1752.

Genealogia
(osób: 99)

• BARBARA Gąsiorowska h. Ślepowron (ok. 1745-po 1770), c. Jana i Franciszki Śliwickiej h. Jelita? (Bon.; AGZ Przedecz; MK Strzegocin); m. (7 XI 1767 Strzegocin) Antoni Dąmbski h. Godziemba (ok. 1740-po 1770), s. Jana i Magdaleny Dąmbskiej h. Godziemba; ślub w parafii Strzegocin, pow. Kutno, woj. łódzkie, miejscowość: Dwór Leszno, uwagi: Magfic. podskarbi kruszwicki i Magfica panna córka łowczego radziejowskiego (MK Strzegocin); dzieci: 1/ Teresa, voto: Ignacy Przyłubski, 2/ Małgorzata (ok. 1770-po 1802), voto: Tadeusz Grabski h. Wczele (ok. 1770-po 1802); 3/ Stefan (ok. 1770-1813), voto: Bibianna Moszczeńska – Dąmbscy.

• ILDEFONS Gąsiorowski h. Ślepowron (ok. 1752-1810), s. Jana i Franciszki Śliwickiej h. Jelita?, po ojcu łowczy radziejowski 1783; dziedzic połowy dóbr Wilkowice i Daszkowo, które mu ojciec odstąpił 1781 r.; właściciel dóbr Szubina, parafia Nowe, gm. Krośniewice, pow. Kutno, woj. łódzkie; zm. Szubina, parafia Nowe, lat 58 (Bon.; AGZ Łęczyca; MK Nowe); ż. (ok. 1785) Barbara Grabska h. Wczele (ok. 1766-1814), c. Józefa i 2ż. Anny Smoleńskiej h. Zagłoba; zm. Szubina, parafia Nowe, lat 48 (MK Nowe); dzieci: Marceli, Wiktoria.

Źródła: Bon. t. 6/1-7; Dw. Teki; Kos. t. 1; Nejm.; Nies.; Paw.; Szl. Król.; Urus. t. 4/119-121; Żych. t. 1/68-75.