Grochowski

Grochowski h. Bończa, vel Grochoski, w Wielkopolsce, w woj. kaliskim 1579 (Ks. poborowe).

Mają pochodzić ze wsi Grochowy, obecnie gmina Rychwał, pow. Konin, woj. wielkopolskie, której część należała do nich jeszcze 1580 roku (Paw.). Podpisali elekcje 1632 i 1648 r. z woj. kaliskim, a 1648 r. z ziemią gostyńską. Aleksander (zm. 1654), pisarz grodzki gostyński 1646, wojski gostyński. Adam, regent grodzki stężycki 1664. 

Grochowscy herbu Bończa zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1862, w guberni kowieńskiej 1856.

• JÓZEF Florenty Grochowski h. Bończa (ok. 1822-30 V 1868), s. Walentego i Katarzyny Czaplickiej, komisarz ekonomiczny przy rządowej Komisji przychodów i skarbu; wylegitymowany ze szlachectwa w Królestwie Polskim 1838 r. z herbem Bończa; zm. Warszawa, poch. Cm. Powązkowski, kw. 30-VI-15/16 (Urus.; Sęcz.; Szl. Król.; Cm. Pow.); ż. (10 VIII 1851 Warszawa) Marianna Górecka (ok. 1820-1852), c. Kazimierza i Tekli NN.; w aktach także: Maria Górecka; zm. Warszawa, lat 50? (MK Warszawa: św. Andrzej); ślub w parafii św. Marii Magdaleny, uwagi: on kawaler, ona wdowa, 1v. Żelińska (MK Warszawa-Wawrzyszew: św. Maria Magdalena).

• LUDWIKA Grochowska h. Bończa (ok. 1865-po 1888), c. Ludwika i Konstancji Brudzińskiej; m. (3 VI 1888 Woźniki) Marian Wiktor Oraczewski (ok. 1860-po 1888), s. Stanisława i Matyldy Richter; ślub w parafii Woźniki, obecnie gmina Radzanowo, pow. Płock, woj. mazowieckie, miejscowość: Ciołkówko (MK Woźniki). 

Źródła: Bon. t. 7/76; Sęcz.; Szl. Król.; Urus. t. 4/383. 


Grochowski h. Junosza, vel Grochoski, jedna z najstarszych rodzin polskiego pochodzenia na Rusi Czerwonej. W XVII stuleciu już bardzo zamożni, pisali się „z Grochowiec”. 

Ich gniazdem są Grochowce koło Przemyśla, obecnie w woj. podkarpackim, wieś nadana prawdopodobnie ich przodkom przez króla Kazimierza Wielkiego. Jedna gałąź tej rodziny osiedliła się na Podlasiu, skąd wielu jej członków przeniosło się na Litwę. 

Grochowscy używali różnych przydomków, m. in. Olonka. Podpisali elekcję 1697 r. z woj. nowogrodzkim; podpisali także manifest szlachty litewskiej  1763. Zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1862, w guberni kowieńskiej 1861. 

Z nich: 1 arcybiskup lwowski, 1 biskup i 6 kasztelanów 1382 — 1668. Achacy (Achacjusz) Grochowski z Grochowiec (ok. 1588-1633), ksiądz, proboszcz łęczycki, kanonik poznański, biskup przemyski 1624, biskup łucki 1627.

• MICHALINA Elżbieta Grochowska h. Junosza (1838-10 VII 1882), c. Michała i Teresy Łukaszewicz; ur. Warszawa, chrz. 1838, zm. tamże, poch. Cm. Powązkowski, kw. 25-I-26/27/28, gr. Karol Moycho (MK Warszawa: św. Andrzej; Cm. Pow.); m. (1854 Warszawa) Karol Moycho h. Labor (1814-1906), s. Wacława i Józefy Krynickiej; ślub w parafii św. Krzyża (MK Warszawa: św. Krzyż); dzieci: m. in. Karolina Scholastyka (1855-po 1880), Lubomir Apoloniusz (1860-po 1890) – Moycho.

• MICHAŁ Grochowski h. Junosza (ok. 1793-16 IX 1857), s. Bartłomieja i Anieli Kosińskiej, urzędnik w Warszawie; wylegitymowany ze szlachectwa w Królestwie Polskim 1838 r. z herbem Junosza (Urus.; Szl. Król.); zamieszkały Warszawa, zm. tamże (Kur. Warsz.); ż. (1833 Warszawa) Teresa Łukaszewicz (ok. 1810-17 I 1872), c. Józefa i Elżbiety Berchan; ślub w parafii św. Andrzeja (MK Warszawa: św. Andrzej); dzieci: Michalina.

Źródła: Bon.; Kos. t. 1; Nies.; Szl. Król.; Urus. t. 4/386-386.


Grochowski h. Lubicz, vel Grochoski, według Uruskiego, ich gniazdem są wsie Grochówka, Grochowczyce i Grochów, w północnym Mazowszu, oraz wieś Grochy, na Podlasiu, którą mieli założyć w XV stuleciu. 

Jak pisze tenże autor, Grochowscy byli szlachtą przeważnie zagrodową, licznie rozrodzoną, już w pierwszej połowie XVI wieku przenieśli się na Litwę i Ruś Czerwoną. Jedna gałąź tej rodziny, osiedlona w pow. słonimskim, używała przydomku Grekowicz i łączyła go z nazwiskiem (Grekowicz-Grochowski). 

Maciej z Grochowczyc w 1430 r. wymieniony w aktach wąsoskich, a Abraham, syn Pawła, wójta w Czarnocinie, wymieniony w aktach łomżyńskich 1545. Łukasz i Jan, dziedzice wsi Grochy 1544. Stanisław, dziedzic wsi Grochy-Łętownica w pow. zambrowskim 1560. Jakub, komornik ziemski bełski 1653 (Zap. Tryb. Lubel.). Stanisław, dziedzic wsi Rudnik, w pow. lubelskim 1676 (Ks. poborowe). 

Grochowscy herbu Lubicz podpisali elekcję 1697 r. z ziemią łomżyńską, nurską, ciechanowską, woj. lubelskim i sandomierskim. Zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Galicji 1845, w Królestwie Kongresowym w latach 1836-1862, w guberni włodzimierskiej 1859, grodzieńskiej 1845, kowieńskiej 1854. 

Z herbem Lubicz wylegitymowali się także niektórzy przedstawiciele Grochowskich innych herbów, jak np. Bończycowie. 

• ALEKSANDER Grochowski h. Lubicz (ok. 1822-6 I 1892), s. Jakuba i Aleksandry Średzińskiej; zm. Warszawa, poch. Cm. Powązkowski, kw. 184-VI-13 (Bon.; Cm. Pow.); ż. (1865 Michałowice) Józefa Gostomska z Gostomi h. Nałęcz (1832-1902), c. Hieronima Karola Kazimierza i Róży Ludwiki Rzeszotarskiej h. Junosza; ślub w parafii Michałowice, pow. Grójec, obecnie gmina Mogielnica, woj. mazowieckie (MK Michałowice); dzieci: Marianna.

• HELENA Franciszka Józefa Grochowska h. Lubicz (ok. 1870-po 1894), c. Romana i Heleny Wierzbickiej; m. (1894 Rzekuń) Stanisław Kajetan Olszyński (ok. 1870-po 1894), s. Józefa i Ewy Werbickiej (Wierzbickiej?); ślub w parafii Rzekuń, pow. Ostrołęka, woj. mazowieckie, miejscowości: Drogoszewo i Przytuły (MK Rzekuń). 

Źródła: Bon.; Kap.; Nies.; Szl. Król.; Urus. t. 4/386-387.