Słąnka

Słąnka h. Abdank (in. Habdank), vel Skarbek-Słąnka, Słąńka, Słąka, Słomka, Słonka, Słońka, Slanka etc., rodzina mazowiecka z ziemi czerskiej, używająca przydomku Skarbek.

Słotwiński

Słotwiński h. Leliwa, rodzina małopolska, wymieniona przez Paprockiego w 1582 r. (O herbach). Nazwisko wzięli od wsi Słotwiny, w parafii Karczmiska, obecnie pow. Opole Lubelskie.

Soszyński

Soszyński h. Krzywda, vel Soszeński, Sosiński, Sosyński, Szoszyński, Szosiński, Soszycki? etc., na Podlasiu. Według mylnych informacji w Encyklopedii Szlacheckiej – Soszyńscy mieliby pochodzić ze wsi Soszyn, w pow. radomskim, parafia Mniszek.

Śliwiński

Śliwiński h. Junosza, vel Śliwieński, rodzina wielkopolska, rozproszona po całym kraju. Zamieszkiwali m. in. w Prusach, Małopolsce, Lubelskiem i Lwowskiem. Nazwisko biorą od wsi Śliwno w dawnym pow. bukowskim, w parafii Duszniki, obecnie pow. Nowy Tomyśl.

Więckowski

herb Prus I

herb Prus II (Wilczekosy)

herb Prus III (Nagody)

Więckowski h. Prus I (oraz h. Prus II i Prus III), vel Prus-Więckowski, Wienckowski, Więczkowski, rodzina sieradzka, używała różnych przydomków, takich jak Kordek, Tryksa (Trixa) i Jędrzejkowicz. Pierwotnie nazywali się Więcek, co jest zdrobnieniem staropolskiego imienia Więcław (odpowiednika czeskiego Wencesława, Wacława).

Wituski

Wituski h. Gozdawa, vel Witulski, tę drugą – i błędną, jak się zdaje – formę nazwiska podają Paprocki i Okolski. Pisali się „z Życka i Witusza” w ziemi rawskiej.

Woliński

Woliński h. Grabie, vel Woleński, w powiecie sądeckim, zanotowani w tamtejszych aktach w 1555 r. Byli posłami na sejm i elektorami z woj. sandomierskiego w 1697 r.

Wyczółkowski

Wyczółkowski h. Ślepowron, vel Wyczołkowski, Wyczułkowski, później także Wyczałkowski, drobna szlachta z ziemi dobrzyńskiej, skąd przenieśli się m. in. do woj. bełskiego, na Podlasie i Ruś Czerwoną.

Wyleżyński

Wyleżyński h. Trzaska, vel Wyleżeński, Wileżeński, Weleżyński, Weleżeński, Wyleziński, Wylezieński etc., licznie rozrodzona rodzina mazowiecka, w woj. rawskim, później także m. in. w sieradzkim i wieluńskim. Wymienia ich Paprocki w Herbarzu 1584 r. (Papr.).

Wyszomierski

Wyszomierski h. Prawdzic, vel Wyszomirski, wywodzą się prawdo-podobnie z Wyszomierza Szlacheckiego, w parafii Skibniew, pow. Sokołów Podlaski.