Wituski

Wituski h. Gozdawa, vel Witulski, tę drugą – i błędną, jak się zdaje – formę nazwiska podają Paprocki i Okolski. Pisali się „z Życka i Witusza” w ziemi rawskiej.
Nazwisko wzięli od wsi Witusza, w parafii Osmolin, gminie Kiernozia, dawny pow. gostyński, obecnie pow. Łowicz. Są jednego pochodzenia z Jackowskimi. Jan Wituski, dziedzic wsi Suchodół w ziemi gostyńskiej 1598 r. (Con.). Władysław, chorąży 1643 r., potem podkomorzy gostyński, poseł na sejm 1653 r., deputat do umówienia pewnej legacji. Jan Konstanty, sędzia ziemski gostyński, z sejmu 1685 r. wyznaczony do rewizji skarbu koronnego. Adam, podsędek sochaczewski i Wincenty z Życka (Życzka) Wituski, posłowie na sejm i elektorowie 1674 (Con.; Nies.). Wituscy herbu Gozadwa zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1862. 
Genealogia
(osób: 74)

• FELIKS Wituski h. Gozdawa (23 I 1891-18 XI 1968), s. Feliksa i Anastazji Makólskiej, inżynier rolnik, właściciel ziemski; dziedzic dóbr Jeżew i Kłoniszew, pow. Pddębice (Nejm.); ż. (ok. 1915) Maria Orzechowska h. Oksza (ok. 1895-po 1920), c. Adama i Zofii Wyganowskiej; dzieci: Halina, Krystyna.

Krystyna Wituska

(1920-1944)

• KRYSTYNA Urszula Wituska h. Gozdawa (12 V 1920-26 VI 1944), c. Feliksa i Marii Orzechowskiej, żołnierz wywiadu AK, ps. Kasia; więziona przez Niemców w Warszawie i Berlinie, ścięta toporem w Halle am Saale; autorka listów z więzień berlińskich („Na granicy życia i śmierci”. Listy i grypsy więzienne Krystyny Wituskiej, Warszawa 1970); tablica na zach. ścianie kościoła na Cm. Powązk. w Warszawie; ur. Jeżew, pow. Poddębice (Cm. Pow.; Wikipedia).

Źródła: Bork. Sp. 502; Dw. Teki; Nies. t.9/370; Nejm.; Okol.; Pap.; Żern. t.2/520; Strona internetowa Kancelarii Prezydenta RP.; Wikipedia: 1.