Woliński

Woliński h. Grabie, vel Woleński, w powiecie sądeckim, zanotowani w tamtejszych aktach w 1555 r. Byli posłami na sejm i elektorami z woj. sandomierskiego w 1697 r.
Ich gniazdem jest być może wieś Woleń, w parafii Błaszki, pow. Sieradz. Wolińscy herbu Grabie zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1862.
Herbarze wymieniają jeszcze Wolińskich herbu Lubicz, Nowina, Ogończyk i Prus I.

• ANTONI Stanisław Woliński h. Grabie (1872-1923), s. Ludwika i Amelii Herbich; ur. Sandomierz, zm. Poznań; ż. (28 IV 1903 Warszawa) Regina Bronisława Świerczyńska h. Ostoja (1884-1960), c. Józefa i Marii Felicji Truszkowskiej; ur. Ciepliny, zm. Łódź; ślub w parafii św. Aleksandra (MK Warszawa: św. Aleksander); dzieci: Jan.

• MARIA Wolińska h. Grabie (ok. 1875-po 1900), c. Ludwika i Amelii Herbich; zamieszkała Pabianice 1897-1900 (MK Pabianice: św. Mateusz); ur. prawd. Sandomierz; m. (1897 Warszawa) Izydor Smoleński (ok. 1870-po 1897), s. Kazimierza i Anna Żmijewska; ślub w parafii św. Aleksandra (MK Warszawa: św. Aleksander); dzieci: Halina (ur. 1898 Pabianice), Kazimierz Izydor (ur. 1900 Pabianice) – Smoleńscy.

Źródła: Bork. Sp. 508; Nies. t.9/399.; Szl. Król.; Żern. t.2/528.


Woliński h. Lubicz, vel Woleński, na Mazowszu, w pow. ciechanowskim 1500, później także w ziemi nurskiej i wiskiej, w Prusach, na Podolu 1600. Są zdaje się jednego pochodzenia z Borzewskimi vel Bożewskim z Wielkiego i Małego Borzewa a może też z Lisowskimi, pochodzącymi z ziemi płockiej. Wyszli może z Wolęcina w ziemi dobrzyńskiej, pow. Lipno. Wojciech, Mateusz i inny Wojciech, z ziemi nurskiej, podpisali elekcję Władysława IV w 1632 r. Adam, kanonik płocki, deputat na Trybunał koronny 1725. Jan Woliński, stolnik nurski 1778 (Kras.). Wolińscy tego herbu zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1862.

• AGATA Józefa Wolińska h. Lubicz (ur. 1843), c. Feliksa i Feliksy Sikorskiej; jej bracia zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim 1849 r. z herbem Lubicz, zapisani do ksiąg szlachty guberni lubelskiej, oddział podlaski (Szl. Król.; Sęcz.); ur. Kałuszyn, parafia Kałuszyn, pow. Mińsk Mazowiecki (MK Kałuszyn).

• JAN Woliński h. Lubicz (ok. 1785-po 1820); jego synowie zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim 1851 r. z herbem Lubicz, zapisani do ksiąg szlachty guberni lubelskiej (Szl. Król.; Sęcz.); ż. (ok. 1810) Julianna Radzimińska (ok. 1790-po 1820); dzieci: Józef, Antoni.

Źródła: Bork. Sp. 508; Nies. t.9/399-400; Sęcz.; Szl. Król.; Żern. t.2/528.


Woliński h. Ogończyk, w woj. sieradzkim 1600, i gnieźnieńskim 1618. Ich gniazdem jest prawdopodobnie wieś Woleń, w parafii Błaszki, pow. Sieradz, gdzie musiała dziedziczyć różnoherbowa szlachta. Piotr Woliński poborca w Poznańskiem 1632. Andrzej Woliński (ok. 1619-1704), jezuita, zmarł w Krakowie. Józef Jan Woliński, tłumacz z języka łacińskiego 1728 (Nies.). 

Źródła: Bork. Sp. 508; Nies. t.9/399; Żern. t.2/528.