Dobrogowski

Dobrogowski h. Grabie (odm.), właściwie Dobrogoski, rodzina podlaska, w ziemi drohickiej. Często zamieniali nazwisko na Dobrogojski i podobnie jak tamci mają się wywodzić od Dobrogostów.

Gizbert

herb Nowina

herb Kotwica

Gizbert h. Nowina, vel Gisbert, Giżbert, Gizbert-Studnicki, przydomku Studnicki, byli w Inflantach, a od XVII wieku w W. Ks. Litewskim. Większość z nich była wyznania kalwińskiego (ewangelicko-reformowanego). Niektórzy pisali się po prostu Studnicki, używając przydomku jako nazwiska.

Godziszewski

Godziszewski h. Ogończyk, w ziemi dobrzyńskiej i na Mazowszu, pisali się z Godziszewów. Pisze o nich Paprocki w swoim Herbarzu 1584 r. Od nich mają się wywodzić Golenie-Goleńscy vel Golińscy (Goleń, Goleniów), którzy nazwisko swoje wzięli od przydomku Goleń używanego przez Godziszewskich.

Gozdowski

Gozdowski h. Gozdawa, vel Gozdoski, na Mazowszu i w ziemi dobrzyńskiej, później w różnych województwach. Od nich wywodzą się Sudrawscy vel Sudrascy ze wsi parafialnej Sudragi, pow. Lipno (Bil.).

Łukowski

Łukowski h. Dołęga, właściwie Łukoski, w ziemi dobrzyńskiej i płockiej, pisali się z Łukoszyna („na Łukoszynie”). Niektórzy z nich osiedlili się w Wielkopolsce i na ziemiach pruskich. Są jednego pochodzenia z Makowieckimi herbu Dołęga, którzy pisali się także „z Wielkiego Łukoszyna” w pow. płockim.

Magnuszewski

Magnuszewski h. Ogończyk (in. Powała), vel Magnuszowski, rodzina mazowiecka, pisali się z Magnuszewa in. Magnuszowa, w ziemi czerskiej, w pow. wareckim.

Maniecki

Maniecki h. Łodzia, vel Manicki, rodzina wielkopolska, jednego pochodzenia z Brodzkimi (Brockimi) i Rąbińskimi herbu Łodzia. Za czasów Paprockiego (1584) byli już w woj. krakowskim.

Orpiszewski

Orpiszewski h. Junosza, vel Orpiszeski, według Uruskiego, wyszli ze wsi Orpiszewo na Kujawach, jednak wsie Orpiszewo (obecnie Orpiszew) i Orpiszewko znajdują się nie na Kujawach, ale w dawnym pow. kaliskim, dzisiaj pow. Krotoszyn.

Śniechowski

Śniechowski h. Bełty (in. Bełty I), vel Śmiechowski, Śnichowski, Śmichowski etc., w ziemi dobrzyńskiej i w północnym Mazowszu, skąd rozeszli się po całym kraju. Według Niesieckiego, pochodzą od Chochorowskich ze Śniech (Chochoroski). 

Pęszyński

Pęszyński h. Cholewa, vel Penszyński, Pęszeński, Peszyński, Peszeński etc., na Mazowszu, w pow. płockim, skąd niektórzy przenieśli się na Ruś Czerwoną. Wymienia ich Paprocki w swoim Herbarzu 1584 r.