Przeciszewski h. Grzymała,
vel Przeciszeski, Przeciszowski, nazwisko wzięli od wsi Przeciszewo niedaleko Płocka, gmina i parafia Staroźreby,
którą posiadali już w początkach XIV stulecia. Mają pochodzić od Domaratów
i używają przydomku Domarat vel Domarad.
Żyżniewski h. Białynia,
vel Białynia-Żyżniewski, Żyźniewski, Żyzniewski, Zyżniewski, Zyźniewski, Rzyżniewski,
rodzina litewska, wywodząca się ze wsi Żyżniewo w pow. oszmiańskim,
parafia Dołhinów. Później osiedliła się również w woj. mińskim, połockim
i witebskim.
Zahorski h. Lubicz, vel Zachorski, rodzina litewska, wywodząca się z bojarów białoruskich, osiedlona głównie w pow. nowogrodzkim i brasławskim. Niektórzy nosili przydomek Fostowicz, utworzony od majątku Fosty.
Zakaszewski h. Rawicz,
vel Zakaszowski, Zakarzewski, Zakarzowski, rodzina małopolska, rozsiedlona po różnych
województwach dawnej Rzeczpospolitej.
Zambrzycki h. Kościesza, vel Zambrycki, Zembrzycki, Zembrzucki, rodzina mazowiecka, jednego pochodzenia z Kołakowskimi z Kołaków i Ożarowskimi z Ożar herbu Kościesza.
Zassowski h. Strzemię, vel Zasowski, w woj. podlaskim i sandomierskim. Nazwisko wzięli od wsi Zasów, do 1968 roku Zassów, dawniej miasteczko w pow. pilzneńskim, obecnie pow. Dębica, woj. podkarpackie.
Sawaniewski h. Pobóg, rodzina szlachecka, osiedlona na Litwie, w pow. orszańskim. Jedna linia przybrała przydomek Szankowski od dóbr Szanków in. Sanków. 
Ulnicki h. Sas,
rodzina z pow. owruckiego, pisała się z Kobli i Raszkowic. Z nich:
Grzegorz, łowczy owrucki. Krzysztof, Antoni i Wojciech, byli w różnym
czasie rotmistrzami wojsk litewskich.
Weber h. Szampach, rodzina baronów niemieckich, piszących się von Rittersdorf. Zasłużyła się w wojsku litewskim. W Polsce otrzymała indygenat już w roku 1390.
