Siedlecki

Siedlecki h. Grzymała (odm.) vel Grzymała-Siedlecki, Siedlicki, rzadko Siedlewski, rodzina wielkopolska, pisząca się z Siedlca (de Siedlec). Licznie rozrodzeni i rozproszeni, ich różne gałęzie osiedliły się m. in. w Małopolsce, na Rusi Czerwonej i na Wołyniu.

Sędzimir

Sędzimir h. Ostoja vel Ostoja-Sędzimir, Ścibor-Sędzimir, Sendzimir, Sędzimirski, rodzina małopolska, pisząca się niegdyś „z Korska i Łukowicy”. Według Paprockiego używali także nazwiska Sędziwój, a ich

Rowicki

Rowicki h. Lubicz vel Rowecki, drobna szlachta na Mazowszu i Podlasiu. Nazwisko biorą od wsi Rówce in. Rowce w powiecie siedleckim, dawniej łukowskim, gminie i parafii Zbuczyn (SGKP). Według regestów poborowych pow. łukowskiego z r. 1552 wieś Rowcze w parafii Zbuczyn miała 6 osadników (Paw. Młp. 394, 415). Był też zaścianek szlachecki Rowce w pow. oszmiańskim, na Litwie. Wedle Uruskiego mają się Rowiccy wywodzić ze wsi Rowiska k/ Węgrowa w ziemi liwskiej, a jedna Iinia przeniosła się na Podlasie. Dla rozróżnienia używali różnych przydomków, m. in. Goleń, Tomasiak, Romiej. Wymieniają ich konstytucje sejmowe jako posłów na sejm i elektorów ziemi liwskiej 1697 i 1764 r. (Con.). Zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Galicji 1782 r. a w Królestwie Polskim w latach 1836-1861.
Genealogia
(osób: 42)

• ALOJZY Rowicki h. Lubicz (ok. 1780-po 1813), s. Szymona i NN., oficer wojsk polskich, uczestnik kampanii napoleońskich, urzędnik; odbył m. in. kampanię 1807 r.; podprefekt ostrołęcki 1813 (Urus.); ż. (1807 Blichowo) Rozalia vel Róża Józefata Rościszewska h. Junosza (ok. 1790-po 1807), c. Franciszka Kajetana i Anny Nieborskiej; ślub w parafii Blichowo, pow. płocki, obecnie woj. mazowieckie (MK Blichowo; Jerzy Łempicki, Rościszewscy, Editions Spotkania, Warszawa 2000).

• JULIANNA Rowicka (ok. 1830-po 1851); zamieszkała w parafii Korytnica k/ Węgrowa, obecnie woj. mazowieckie; m. (1851 Korytnica) Walerian Eliasz Hipolit Rozwadowski h. Rogala (1822-po 1851), s. Wojciecha i Scholastyki Grzymała; chrz. 28 VII 1822 Warszawa (MK Warszawa: św. Andrzej); ślub w parafii Korytnica pow. Węgrów (MK Korytnica); dzieci: NI. Rozwadowski (ur. 1852).

Źródła: Bork. Sp. 366; Elektor. I; Krzep. Młp.; Nies.; Sęcz.; SGKP IX 815; Spis Szlachty Królestwa Polskiego 1836-1861; Szl. Gal.; Urus. XV 271-272; Żern. II 290.

Romanowski

Romanowski h. Bożawola, rodzina czerwonoruska, osiedlona w ziemi chełmskiej. Pisali się z Romanowa w ziemi chełmskiej, gdzie są notowani w aktach 1454 r. Gniazdo rodu, majątek ziemski Romanów k/ Włodawy, przeszedł później w ręce Sapiehów, następnie Malskich. W XIX wieku stał się własnością rodziny Kraszewskich. Około 1870 r. właścicielem majątku był Kajetan Kraszewski, brat pisarza Józefa Ignacego. Była tam wówczas piękna rezydencja ze starożytnym ogrodem, obserwatorium meteorolo- gicznym, biblioteką, kaplicą. Romanów był siedzibą gminy, należał do parafii Wisznice (SGKP). Romanowscy byli posłami na sejm i elektorami z ziemi chełmskiej 1697 r. Zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1861.
Niektórzy z Romanowskich herbu Bożawola zmienili ten herb na Szaławę, utrzymując może nie bezzasadnie, że jest ich herbem rodowym (Urus.). Według Paprockiego i Okolskiego byli herbu Bończa. 
Genealogia
(osób: 67)

Mieczysław Romanowski

(1833-1863)

 

• EMILIA Józefa Romanowska (1803-po 1830), c. Józefa i 2ż. Katarzyny Wacha- nowskiej; ur. Kraków; m. (25 II 1829 Kraków) Adolf de Rochetin (1800-po 1830); ślub w Kościele Mariackim, parafia NMP (MK Kraków: NMP); dzieci: Wiktoria (ur. 1830), Maria (ur. 9 I 1834), Eugenia (ur. 6 I 1836) – de Rochetin.

• TEODOR Romanowski (1 IV 1800-5 II 1852), s. Józefa i 2ż. Katarzyny Wacha- nowskiej, sędzia sądu kryminalnego w Warszawie; przyjaciel szkolny K. Girtlera z Krakowa; wylegitymowany ze szlachectwa w Królestwie Polskim 1850 r. z herbem Bożawola; zamieszkały Warszawa, ul. Mylna nr 2480; ur. Kraków, zm. Warszawa, lat 51, poch. 8 II 1852 Cm. Powązkowski, kw. 29-III-25 (Urus.; Sęcz.; Sp. Szl.; Cm. Pow.; Girt.; Kur. Warsz. 35/1852; MK Warszawa: św. Andrzej); ż. (26 IV 1838 Warszawa) Józefa Eleonora Juwen (1818-1852), c. Marcina i Anny Se... (nazwisko nieczytelne); ślub w parafii ewangelicko-augsburskiej (ME Warszawa); dzieci: czworo, m. in. Antoni, Jan, Maria. 

Źródła: Bork. Sp. 362; Nies.; Pap.; SGKP t.9/720; Urus. t.15/238-239; Żern. t.2/283; Wikipedia.

Roman

Roman h. Ślepowron, jeden z najstarszych rodów mazowieckich, licznie rozrodzony, przeważnie drobna szlachta lub tzw. szlachta zagrodowa.

Radwański

Radwański h. Radwan, licznie rozrodzona i rozproszona rodzina małopolska, wywodząca się od Zebrzydowskich. Pisali się z Radwanowic w woj. krakowskim. 

Przewóski

Przewóski h. Przewóski vel Przewoski, Przewuski, Przywóski, Przywuski, Przywózki, ród podlaski, dawniej nazywali się Przewóska.

Porowski

herb Pierzchała

 

 

herb Grzymała

 

herb Poronia

Porowski h. Pierzchała (in. Roch, Kolumna), używali także, aczkolwiek błędnie herbów Grzymała oraz Poronia), właściwie Poroski, rodzina podlaska, pisząca się z Porośla. Ich gniazdem jest okolica szlachecka Porośl in. Porośla, leżąca w gminie Poświętne, parafii Sokoły, obecnie w powiatach białostockim i wysokomazowieckim.

Polkowski

Polkowski h. Jastrzębiec vel Boleścic-Polkowski, Pólkowski, Pulkowski, Polikowski, drobna szlachta na Mazowszu i Podlasiu, licznie rozrodzona, pisała się z Polkowa. W 1435 r. Władysław ks. mazowiecki nadaje 20 łanów, zwane Polków nad rzeką Nettą, w ziemi wiskiej, Stanisławowi z Piasecznicy, wsi w pow. sochaczewskim. Ów Stanisław założył na nim osadę Polkowo i stąd wziął nazwisko (Urus.). Obecnie Polkowo leży w pow. augustowskim, gminie Sztabin, parafii Jaminy. W 1577 r. należało do parafii Jedwabno. Polkowscy byli posłami na sejm 1648 r. z ziemi liwskiej, a 1697 r. podpisali elekcję z ziemią wiską (Con.). Niektórzy występują w aktach z przydomkami, takimi jak Bocian, Czasik, Hieronimek, Marcjonik (Marcyonik), Oleszkowicz, Oszczerzyk, Pawłowik, Sewerynek, Tomko- wicz, Wawrzyńczyk. Zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1861. Z nich: Andrzej, podstoli nowogrodzki 1713. Dominik, burgrabia liwski 1784. Józef, sędzia graniczny ziemi liwskiej 1792.  
Genealogia
(osób: 43)

• BARBARA Polkowska (ok. 1815-po 1855), c. Pawła i Małgorzaty Toma- szewskiej; ur. Skarzyn, parafia Czerwonka, pow. węgrowski, obecnie woj. mazowieckie; m. (1835 Czerwonka) Józef Świętochowski (ok. 1810-po 1855), s. Tomasza i Jadwigi Żaboklickiej; dziedzic cząstkowy we wsi Połazie, parafia Pniewnik; ślub w parafii Czerwonka, pow. węgrowski, miejscowość: Skarzyn, nazwisko jej matki w akcie: Małgorzata Tomaszkiewicz (MK Czerwonka); dzieci: Piotr (ur. 1845 Połazie), Walenty (ur. 1848), Paweł (ok. 1850-1855), Tomasz (ok. 1850-1855) – Świętochowscy.

• JAN Polkowski (ok. 1813-po 1851), s. Pawła i Małgorzaty Tomaszewskiej; wylegitymowany ze szlachectwa w Królestwie Polskim 1851 r. z herbem Jastrzębiec (Urus.; Sp. Szl.); zamieszkały Łowicz ok. 1845 (MK Łowicz: Kolegiata); ur. Skarzyn, parafia Czerwonka, pow. węgrowski, obecnie woj. mazowieckie; ż. (ok. 1840) Katarzyna Żaboklicka (ok. 1819-po 1851), c. Pawła i Salomei Ostrowskiej; ur. Turzyn; dzieci: sześcioro, m. in. Józef, Henryk.

Źródła: Bork. Sp. 327; Kap.; Sęcz.; SGKP VIII 598, XV cz. 2/483; Spis Szlachty Królestwa Polskiego 1836-1861; Urus. XIV 198-200; Żern. II 220.

Pogonowski

Pogonowski h. Ogończyk (in. Pogończyk), vel Pogonoski, Pogoniowski, gniazdem tej rodziny są Kujawy, lecz nazwisko wzięła od wsi Pogonów na Podlasiu, z której się też pisała (Urus.).