Maurizio

Maurizio, rodzina cukierników krakowskich, pochodzenia szwajcarskiego. Przodek ich wywodził się z Gryzonii, kantonu leżącego w Alpach, graniczącego z Włochami. W XIX wieku wyemigrował ze Szwajcarii do Polski i ok. 1850 roku osiedlił się w Krakowie, gdzie założył cukiernię. Z nich: Jan Ulryk Maurizio (1850-1928), cukiernik i działacz ewangelicki w Krakowie.

• ADAM Maurizio (26 IX 1862-4 III 1941), s. Parysa i Marii Spargnapani, botanik, technolog żywienia, światowej sławy znawca historii i kultury jedzenia, profesor Politechniki Lwowskiej; do szkół uczęszczał w Krakowie, następnie w Chur i Winterthur w Szwajcarii; studiował nauki przyrodnicze ze szczególnym uwzględnieniem botaniki na uniwersytecie w Zurychu, Genewie i Bernie; w tym ostatnim otrzymał doktorat 1894, habilitował się w 1903 na uniwersytecie w Zurychu, mianowany profesorem botaniki na Politechnice Lwowskiej 1907, gdzie pracował do do momentu przejścia na emeryturę w 1923; pierwsze lata emerytury spędził w Bydgoszczy; w 1927 mianowany honorowym profesorem na wydziale farmacji Uniwersytetu Warszawskiego; w 1935 wyjechał do Szwajcarii, gdzie mieszkał aż do śmierci w Love Field k/ Berna; jego badania dotyczące oceny i testowania zboża i mąki znalazły szerokie zastosowanie w przemyśle piekarniczym; ur. Kraków, zm. Love Field (PSB t. 20 s. 263; Wikipedia); ż. (p. 1900) NN. (ok. 1870-po 1900); dzieci: Anna.

Źródła: PSB t.20/263-265; Wikipedia.

Masłowski

Masłowski h. Samson, z Masłowic k/ Wielunia w woj. sieradzkim. Stary, z dawna osiadły w ziemi wieluńskiej ród rycerski Samsonów posiadał w tej ziemi liczne wsie, jak Masłowice, Małyszyn, Stawek, Borki, Olewin, Wojsławice, Toporów, miasteczko Mierzyce, Przewóz, Okalew, Bluszczynę, Rudę z zamkiem zwanym Widohrad, Rudlicę, Brzozę i inne. Masłowscy zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1862.
Genealogia
(osób: 123)

• ANNA Zofia Masłowska (1698-po 1755), c. Andrzeja i Katarzyny Chmielińskiej, dziedziczka dóbr Lubojnia w ziemi sieradzkiej; 1m. Franciszek Bykowski (ok. 1690-1754), s. Marcina i NN., cześnik ostrzeszowski; 2m. (1755) Hipolit Czarniecki (ok. 1690-po 1755), s. Szymona i NN.

• FELIKS Antoni Masłowski (1784-30 VI 1852), s. Andrzeja i Katarzyny Złotnickiej, sędzia pokoju okręgu łęczyckiego (MK Łęczyca); ż. Jadwiga Bielicka (1784-21 VII 1856); poch. Łęczyca, cm. par. 

Źródła: Dw. Teki; Nies.; Urus.

Maliszewski

Maliszewski h. Godziemba, vel Maleszewski, Maleszowski, Maliszowski, Maleszyński?, z Kujaw przenieśli się do ziemi dobrzyńskiej, często zmieniali nazwisko na Maleszewski. 

Marczewski

Marczewski h. Dąbrowa, rodzina przypuszczalnie neoficka. Otrzymali nobilitację na sejmie ekstraordynaryjnym 1775 r. Zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1862.

Mecherzyński

Mecherzyński h. Nowina, vel Macherzyński, Macharzyński, Męcherzyński, rodzina zapewne pochodzenia ruskiego, wywodząca się może ze wsi Mecherzyńce w dawnym powiecie Nowogród Wołyński, gminie Ostropol.

Marcinkowski

Marcinkowski h. Gryf (in. Świeboda) vel Jaxa-Marcinkowski, stara rodzina małopolska, używająca przydomku Jaksa (Jaxa). Pisali się z Marcinkowic, a niektórzy wywodzą ich ze wsi tej nazwy w powiecie sądeckim. Posiadali tam rzeczywiście rozległe majątki Marcinkowice, Chomranice i Lusławice. Jan Długosz ok. 1470 r. wymienia Mikołaja Marcinkowskiego, dziedzica z Lusławic nad Dunajcem, który był żonaty z mieszczką z Nowego Sącza Dorotą Bachantówną. Wydaje się jednak, że nazwisko wzięli Marcinkowscy od Marcinkowic w dawnym pow. brzeskim, parafii Radłów, obecnie pow. Tarnów, woj. małopolskie. Są notowani w aktach jako dziedzice tej wsi w latach 1508-1579. Wieś jest położona na lewym brzegu Dunajca. Na górze ponad wsią były jeszcze w początkach XVIII stulecia zwaliska murów, zapewne gniazda rodu Marcinkowskich (SGKP). Jedna linia przyjęła arianizm w XVI wieku i dotrwała w nim aż do jego upadku. Zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1862. 

Malewski

herb Jastrzębiec

herb Ślepowron

 

Malewski h. Jastrzębiec (in. Boleścic), przydomku Bolesta i wywodzą się od tej starej rodziny mazowieckiej. Są jednego pochodzenia z Koziebrodzkimi. Nazwisko wzięli od swego dziedzictwa wsi Malewo w parafii Koziebrody, niegdyś w woj. płockim, w ziemi wyszogrodzkiej, powiecie sierpeckim.