Nowowiejski

Nowowiejski h. Jastrzębiec, vel Nowowieyski, Nowowieski, rodzina wielkopolska, osiedlona m. in. na Mazowszu, Podlasiu i Wołyniu. Ich gniazdem rodzinnym jest zapewne Nowawieś, w pow. gnieźnieńskim. Nazwę tę przenieśli później w inne miejsca. 

Niesiecki wyprowadza ich z pow. kaliskiego, zaś Uruski – z pow. łomżyńskiego. Zdaniem prof. W. Dworzaczka, Nowowiejscy pochodzili z Nowejwsi w pow. poznańskim, parafia św. Wojciecha w Poznaniu. Prawdopodobnie niektórzy z nich w ciągu wieków zatracili świadomość swej prawdziwej przynależności rodowej i przeszli do innych herbów. 

Już w XV stuleciu zamieszkiwali w pow. łomżyńskim i posiadali tam kilka wsi i osad z nazwą Nowawieś i różnymi dodatkami, jak Kujawy, Średnia i inne. W XVIII wieku jedna linia tej rodziny osiedliła się na Wołyniu i tam znaczne posiadała majątki. 

Nowowiejscy podpisali elekcje 1632 r. z ziemią chełmską, 1697 r. z ziemią warszawską i łomżyńską, 1733 r. z woj. mazowieckim, 1764 r. z woj. bracławskim. Andrzej, komornik ziemski i burgrabia łomżyński 1720. Kazimierz, cześnik buski, starosta piaseczyński 1733. Maciej, wicegerent ziemski i grodzki 1771, burgrabia i komisarz ziemi łomżyńskiej 1789, sędzia ziemski łomżyński. Józef, chorąży łomżyński 1788. Walenty, burgrabia i sądzia grodzki łomżyński 1792. Konstanty, generał major wojsk koronnych 1759, starosta borzewski i kościerzyński 1762. Stanisław, stolnik bracławski 1761, starosta chruślicki.

Nowowiejscy h. Jastrzębiec zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Kongresowym w latach 1836-1862, zapisani do ksiąg szlachty ówczesnej guberni lubelskiej, oddział podlaski, a także do ksiąg szlachty gub. wołyńskiej.

Z herbem Jastrzębiec wylegitymowali się także niektórzy Nowowiejscy należący do herbu Pomian, tj. potomkowie Tomasza, łowczego wyszogrodzkiego.

Genealogia
(osób: 65)

• STANISŁAW Nowowiejski h. Jastrzębiec (ok. 1720-po 1791), s. Macieja i Zofii Jadwigi Langenau (Lingenau?), wojski bracławski, starosta bracławski, poseł na sejm; stolnik bracławski 1761, starosta chruślicki i poseł woj. bracławskiego, elektor 1764 r. z woj. bracławskiego, wojski 1765, starosta bracławski 1767; pochodził z gałęzi wołyńskiej (Urus.; Kancl.; Sigil.); ż. (ok. 1760) Franciszka ks. Czetwertyńska h. Pogoń ruska (ok. 1740-po 1777), c. Aleksandra i Joanny Ostrowskiej h. Ślepowron, podsędkówna bracławska; dzieci: Balbina.

• WIKTORIA Nowowiejska h. Jastrzębiec (ok. 1720-p. 1772), c. Józefa i Konstancji Lipskiej (Nies.; Dw. Teki); m. (ok. 1752) Józef Kurcewski z Komorza h. Szreniawa odm. (ok. 1720-1 V 1805), s. Macieja i 2ż. Elżbiety Baranowskiej, dziedzic dóbr Kowalewo w pow. kaliskim 1752, dziedzic dożywotni Czermina i Kowalewa 1791; przed kapłaństwem był żonaty i miał dzieci, później ksiądz, kanonik w Choczu 1772, kustosz 1775, prałat i dziekan kolegiaty chockiej 1791; zm. Czermin, 95 lat, poch. tamże 5 V 1805 (MK Czermin); dzieci: Katarzyna, Józefa, Marianna, Róża Kurcewska (ok. 1760-7 XII 1798), zm. Zduńska Wola; 1v. Marcin Kawiecki z Kawięcina (Kawiecina) h. Dołęga (ok. 1740-ok. 1787), s. Klemensa i Anny Wierzchleyskiej, dziedzic dóbr Charbice Dolne w pow. łęczyckim i Bratkowa (AGZ Kalisz); 2v. Antoni Złotnicki (ok. 1750-po 1787), s. Feliksa i Barbary Masłowskiej, stolnik buski.

 

Źródła: Bork. Sp. 283; Dw. Teki; Nies. t. 6/588; Sęcz.; SGKP; Urus. t. 12/201-202, 204.