Zajączkowski h. Drzewica, w pow. piotrkowskim 1584 (Pap.) i opoczyńskim 1598 (A. C. Opocznen.), pisali się z Zajączkowa.
Ich gniazdem jest wieś Zajączków, niegdyś w parafii Sławno, obecnie siedziba parafii, w gminie Mniszków, pow. Opoczno, woj. łódzkie. Wieś ta wspomniana jest w dokumencie z r. 1412 (Kod. dypl. pol. II 380). W połowie XV wieku należała do Mniszkowskiego herbu Drzewica, miała łany kmiece, z których dziesięcinę dawano kolegiacie łęczyckiej. Był tam folwark, karczma, zagrodnicy (Długosz L. B. I 606).
Na początku XVI w. dziesięcinę z łanów folwarcznych nawet tych ról, na których osadzono kmieci, dawano kościołowi w Sławnie. Wartość jej wynosiła około 1 grzywny (Łaski L. B. I 635). Według regestrów poborowych pow. opoczyńskiego z r. 1508 wieś Zajączków, własność Zajączkowskich, płaciła grzywien 24. W r. 1577 miała w pięciu działach (Zajączkowskich) 4½ łanów kmiecych, 5 zagrodników z rolą, 3½ bez roli (Pawiń. Małop. 291, 482).
Zajączkowscy herbu Drzewica zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Kongresowym w latach 1836-1862. Zajączkowscy są jednego pochodzenia z Mikułowskimi z Mikułowic, Mniszkowskimi z Mniszkowa, Popławskimi z Popław i Sławińskimi ze Sławna.
Genealogia(osób: 33)
• HONORATA Zajączkowska h. Drzewica (ok. 1800-po 1830), c. Franciszka i Heleny Szymońskiej; ur. prawd. Trzebiatów, parafia Błogie Szlacheckie, gmina Mniszków, pow. Opoczno, obecnie woj. łódzkie (MK Błogie); m. (25 I 1819 Błogie Szlacheckie) Teodor Walenty Rudzki h. Prawdzic (ok. 1790-po 1830), s. Ignacego i Franciszki NN.; ślub w parafii Błogie Szlacheckie, miejscowość: Trzebiatów (MK Błogie); dzieci: Adolf Tomasz Rudzki (1821-po 1857), ożenił się z Wandą Julią Kwaśniewską.
• WINCENTY Jan Zajączkowski h. Drzewica (ok. 1816-po 1860), s. Wincentego i Julianny Sokolnickiej, radca honorowy; wylegitymowany ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1862 z herbem Drzewica (Szl. Król.); ż. (23 XI 1843 Warszawa) Telesfora Dunin (1827-27 II 1860), c. Wacława i Zofii Skórzyńskiej; zm. Warszawa, lat 33, poch. Cm. Powązkowski, kw. 32-II-14 (Kur. Warsz. 56/1860, 61/1860; MK Warszawa: św. Krzyż); ślub w parafii św. Aleksandra (MK Warszawa: św. Aleksander).
Zajączkowski h. Prawdzic, według Paprockiego byli w woj. krakowskim 1584. Według nowszych opracowań Zajączkowscy herbu Prawdzic, Topór i Zaremba mają się wywodzić z Wielkopolski.
Paweł Zajączkowski, dziekan klecki, scholastyk kruszwicki, archidiakon przemyski, jarosławski, proboszcz parafii Radymno, pow. Jarosław, poseł od króla Stefana od papieża Grzegorza XIII. Gabriel (zm. 1677), proboszcz jarosławski (Nies.).
• HELENA Katarzyna Zajączkowska (1874-1967), c. Gustawa i 2ż. Marii Suzin; zm. Warszawa, lat 93, poch. Cm. Powązkowski, kw. R-VI-6/7 (Cm. Pow.); m. (1898 Warszawa) Bronisław Henryk Zenon Rogowski h. Jastrzębiec (3 I 1869-18 I 1946), s. Henryka i Felicji Szpitzbart, inżynier technolog, pracownik ubezpieczeń, działacz społeczno-oświatowy; ur. Czaplin k/ Białegostoku, zm. Łódź, lat 77, poch. Warszawa, Cm. Powązkowski, kw. R-VI-6/7 (PSB t.31/446; Cm. Pow.); ślub w parafii św. Aleksandra (MK Warszawa: św. Aleksander); dzieci: Janina (1900-1979), ur. Łódź (MK Łódź: św. Krzyż), Lech (ur. 1908), ur. Warszawa (MK Warszawa: św. Krzyż) – Rogowscy.
Zajączkowski h. Tarnawa, w Prusach zachodnich, 1624 (MS. Fam. Prus.), pisali się „z Radlina”.
Według Niesieckiego, wywodzą się od Stryjeńskich z Radlina w woj. lubelskim („między Lublinem i Urzędowem leżącego”), skąd do Prus przybyli i już 1400 r. tam mieszkali. Okolski dodaje, że są jednego pochodzenia z rodziną Bystramów, „ale jak Bystramowie tak i Zajączkowscy w Prusiech nie Prusem się, ale Tarnawą pieczętują”.
Zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1862.
• ANTONINA Zajączkowska, voto Kaczmarewicz (ok. 1795-po 1817), c. Floriana i Tekli Kowalskiej; ur. Granice (Granica), parafia Chełmo, pow. Radomsko, obecnie woj. łódzkie, w aktach podaje się woj. sandomierskie (Sęcz.; MK Chełmo); m. (24 VIII 1817 Włostowice) Benedykt Gabriel Kaczmarewicz (ok. 1790-po 1817), s. Piotra i Agnieszki NN.; ślub w parafii Puławy-Włostowice, pow. Puławy, obecnie woj. lubelskie, miejscowość: Puławy (MK Włostowice); dzieci: Cecylia Katarzyna Kaczmarewicz (ok. 1830-1882), wyszła (1857 Włostowice) za Jana Władysława Daszkiewicza.
• IGNACY Zajączkowski h. Tarnawa (ok. 1804-p. 1879), s. Floriana i Tekli Kowalskiej; zamieszkały Warszawa, ul. Elektoralna 749; wylegitymowany ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1862 z herbem Tarnawa (Szl. Król.; Sęcz.); ur. Granice (Granica), parafia Chełmo, pow. Radomsko, obecnie woj. łódzkie, w aktach podaje się: Granica, woj. sandomierskie (Sęcz.); ż. (1834 Warszawa) Karolina Marcjanna Strasz h. Odrowąż (ok. 1806-6 VI 1879), c. Andrzeja i Marianny Marcjanny Zagrzębskiej (Zagrzebska); ur. Cielętniki, pow. Częstochowa, obecnie woj. śląskie, według akt ówczesne woj. kaliskie, zm. Grodzisk Mazowiecki, lat ok. 73, wdowa (MK Grodzisk Mazowiecki); ślub w parafii św. Jana (MK Warszawa: św. Jan); dzieci: Florian, Ludomir, Antoni, Ludwika.
Zajączkowski h. Zaremba, pisali się z Wąsosza, w woj. poznańskim 1584 (Pap.).
Ich gniazdem jest Ząjączkowo, wieś w parafii Pniewy, pow. Szamotuły, która była ich siedzibą już w XV wieku i gdzie zbudowali kościół parafialny przed r. 1510.
Na Zajączkowie dziedziczyli wówczas także Nałęcze i Grzymalici. W r. 1536 występuje Jan Zaremba Zajączkowski. W r. 1580 mają tu działy Maciej i Stanisław Wojnowscy h. Nałęcz i Kacper Potulicki h. Grzymała, który płaci od 5 półłanków.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz