Zaruski

Zaruski h. Grabie, vel Zaruzki, na Mazowszu, a później m. in. w ziemi piotrkowskiej 1690 (Nies.). Pisali się z Drogoszowa in. Drogoszewa w ziemi nurskiej, w parafii Miastkowo, 1648 (Con.). Ich gniazdem rodzinnym są dobra Zaruzie, położone w tejże parafii Miastkowo, pow. Łomża,
obecnie woj. podlaskie. Justynian Bernard z Zaruzia Zaruski, opat Cystersów w Sulejowie, dobroczyńca kolegium w Piotrkowie 1690 (Nies.). Zaruscy herbu Grabie zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1862.
Genealogia
(osób: 39)

• DOMICELA Zaruska (ok. 1800-po 1819), c. Franciszka Ksawerego i Tekli Damięckiej (2v. Gostkowskiej); ur. Drogoszewo, parafia Miastkowo, pow. Łomża, obecnie woj. podlaskie (MK Miastkowo); m. (1819 Miastkowo) Maciej Kazimierz Majewski (ok. 1790-po 1819), s. Antoniego i Róży Janowskiej; ślub w parafii Miastkowo, miejscowości: Łomża i Drogoszewo (MK Miastkowo).

• PAULIN Tytus Karol Zaruski (ok. 1820-po 1855), s. Karola i Scholastyki Żelechowskiej, właściciel dóbr we wsi Górskie, parafia Lachowo, pow. Kolno, obecnie woj. podlaskie; wylegitymowany ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1862 z herbem Grabie (Szl. Król.); ż. (1844 Grabowo) Katarzyna Justyna Gardocka (ok. 1820-po 1855), c. Józefa i Teresy Boguskiej; ślub w parafii Grabowo, pow. Kolno, woj. podlaskie, miejscowości: Górskie i Świdry Dobrzyce (MK Grabowo); dzieci: Mateusz.

Źródła: Bork. Sp. 530; Nies. t.10/91; Szl. Król.; Żern. t.2/563.