Zubrzycki

herb Pomian

herb Wieniawa

Zubrzycki h. Wieniawa, vel Żubrzycki, Żubrycki, Zubrycki, na Rusi i Podolu. Wyszli zdaje się z Zubrzyka koło Krynicy. Są zapewne gałęzią Zubrzyckich herbu Pomian, przydomku Pomianowicz, wylegitymowanych ze szlachectwa w ziemi przemyskiej 1782 roku (Szl. Gal.). 

Jak pisze Niesiecki: „Jan Zubrzycki dla heroicznych dzieł w różnych kampaniach na sejmie 1662 roku nobilitowany, o czym Konstytucja fol. 40.” (Nies.). 

Zubrzyccy herbu Wieniawa zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1862. 

Herbarze wymieniają ponadto Zubrzyckich h. Kusza, Sas, Szeliga i Żmudzki. Do gniazd rodowych Zubrzyckich należy zaliczyć Zubrzycę w pow. sokólskim, woj. podlaskim. 

Genealogia
(osób: 28)

• IGNACY Zubrzycki h. Wieniawa (ok. 1810-po 1840), s. Jana i Konstancji Wierzbowskiej, dzierżawca; zamieszkały 1836 r. we wsi Ochoża, obecnie woj. lubelskie, pow. Chełm, gmina Wierzbica; tenże zapewne Ignacy został wylegitymowany ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1862 z herbem Wieniawa (Szl. Król.); ur. Sól, gmina i pow. Biłgoraj; ż. (14 II 1836 Pawłów) Feliksa Borucka (ok. 1817-po 1840), c. Józefa i Józefy Rapackiej; zamieszkała z rodzicami we wsi Bezek, pow. Chełm, gmina Siedliszcze; ur. Trzeszczany, pow. Hrubieszów; ślub w parafii Pawłów, pow. Chełm, gmina Rejowiec, miejscowość: Bezek, uwagi: on kawaler lat 26, ona panna lat 19, świadkowie: Adam Węgliński, dziedzic dóbr Mogielnica Bezek, lat 35, zamieszkały w Żmudzi, Stanisław Dobraczyński, dziedzic dóbr Niedziałowice, tamże zamieszkały, lat 57 (MK Pawłów); dzieci: Konstancja, Kazimiera, Maurycy, Jan.

• NATALIA Zubrzycka h. Wieniawa (ok. 1870-po 1900); m. Włodzimierz Ławrynowski h. Sas (1869-po 1900), s. Dionizego i Teodory Mochnackiej, lekarz w Nisku (Bon.). 

Źródła: Bon. t. 15/236; Bork. Sp. 546; Nies. t. 10/191; Szl. Król.; Żern. t. 2/589.