Czymbajewicz h. Warnia (oraz h. Radwan), vel Czembajewicz, Cymbajewicz, rodzina tatarska na Litwie, wywodząca się z Tatarów zawołżańskich.
Jest to gałąź książęcego rodu Assanczukowiczów, pochodząca od tego samego chorążego Achmeta Ułana, co i Czymbajewicze herbu Radwan (Dziad.). Czimbej Murza, rotmistrz tatarski, otrzymał od króla Jana III Sobieskiego w roku 1679, dla siebie i swej roty, jako nagrodę za zasługi wojskowe, oddane w wojnach przeciw Kozakom i Turkom w latach 1673-1676, pewną przestrzeń ziemi w ekonomii łomaskiej.
To nadanie zatwierdził król August II w 1698 r. Potomkowie wspomnianego Czimbeja przyjęli nazwisko Czymbajewicz. Jego syn Michał dzielnie waczył po stronie Stanisława Leszczyńskiego i pozostawił syna Daniela, który walczył pod hetmanem Branickim 1764 roku przeciw stronnictwu Czartoryskich.
Czymbajewiczowie zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1862 z herbem Warnia, zaś w guberni wileńskiej 1819 r. z herbem Radwan.
• HELENA Czymbajewicz, Czymbajewiczówna (1775-1853), c. Samuela i Marianny Talkowskiej, dziedziczka wsi Połoski, parafia Połoski, gmina Piszczac, pow. Biała Podlaska, woj. lubelskie (Urus.; Dziad.); m. (ok. 1795) Eliasz kn. Okmiński h. wł. (ok. 1770-po 1800).
• STANISŁAW Kazimierz Czembajewicz (1827-po 1856), s. Benedykta i Katarzyny Karasiewicz; zamieszkały Warszawa, ul. Szpitalna; ur. Warszawa-Praga, chrz. 1828 (MK Warszawa-Praga: MB Loretańska); ż. (8 VI 1851 Warszawa) Marianna Pontkiewicz (ok. 1818-po 1856), c. Jana i Barbary NN.; ur. Nasielsk, ówczesna gubernia płocka; zamieszkała Warszawa, ul. Szpitalna; ślub w parafii św. Krzyża, on kawaler lat 24, służący, ona panna lat 33, służąca, świadkowie: Paweł Gocławski, służący, lat 40, Marcelli Lisiecki, ogrodnik, lat 26, obaj zamieszkali w Warszawie (MK Warszawa św. Krzyż); dzieci: Jan, Franciszek.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz